Dag van:
Één ding werd me vanavond weer eens zo ontzettend duidelijk....
Want dan kijk ik naar het journaal en hoor Trump blaten over het feit dat hij straks zal zorgen dat hij de oorlog tussen Oekraïne en Rusland wel eventjes binnen één dag tot een einde zal brengen....
Trump zal dit.... Trump zal dat.... alsof hij een soort Messias is.....
En nou ben ik helemaal niet tegen het beëindigen van een oorlog natuurlijk....
Welke oorlog dan ook, maar zeker die van Rusland tegen Oekraïne....
En ik juich mee voor Syrië.....
Los daarvan hoop ik ook vurig dat de nieuwe leiders nakomen wat ze nu beweren en beloven....
Tegelijkertijd moet ik aan de woorden van Rutte denken.....
Hoor ik op de radio dat de noodpakketten op dit moment niet aan te slepen zijn....
En denk ik dus aan alweer een mogelijk nieuwe oorlog die misschien wel of niet, en Joost mag weten wanneer, begint....om welke reden dan ook.....
Die redenen, dát is nou precies waar ik me zorgen om maak....
En dat alles zo waarnemend, aanschouwend en overdenkend, moet ik ineens denken aan vanmiddag....
Een keuzebord hebben wij in onze
klassen....
klassen....
Een digitaal keuzebord....
Een leerkracht zet daarin een aantal activiteiten; bouwhoek, huishoek, iPad etc.....
Ook kun je bij zo'n activiteit zien hoeveel kinderen eraan deel kunnen nemen...
En onderaan staan alle namen met foto's van de kinderen....
De kinderen mogen nu één voor één hun naam naar een activiteit slepen....
Maar........vol is vol....
Als de iPad activiteit al gekozen is door twee kinderen, dan is er geen vakje meer over voor jou....
Het maken van keuzes vanaf jonge leeftijd kan een enorme boost geven aan het zelfvertrouwen van kinderen.....
Het kind dagelijks betrekken bij de grote en kleine keuzes (afgestemd op hun leeftijd natuurlijk).......
Op deze manier leren ze nadenken over het nemen van beslissingen en de gevolgen die keuzes hebben......
En oei stel dat je nog wel een keuze hebt maar jouw voorkeur voor een keuze is al vergeven.....
Veel kinderen vinden het dan lastig om om te gaan met teleurstellingen en tegenslagen.....
Bijvoorbeeld bij het verliezen van een spelletje, niet uitgenodigd worden voor een feestje, niet krijgen van je zin, maken van een foutje, krijgen van kritiek enz.....
Dingen dus waar sommige grote mensen nog steeds last van hebben.....
Verliezen van grondgebied, je zin niet krijgen, omgaan met kritiek, álles willen hebben enz.....
Een Poetin, Assad bijvoorbeeld.....of een Trump.....
Bewegingen als Hamas, Hezbollah, al Qaida.....
We leren kinderen dat het goed is dat het soms teleurstelling ervaart.....dat je niet alles kunt hebben wat je wilt....
Het zal immers echt niet de laatste keer zijn in het leven en hij of zij leert op deze manier dat teleurstelling niet meteen het einde van de wereld is......
Kinderen die teleurstellingen en tegenslagen leren accepteren, kunnen zich later namelijk ook makkelijker herpakken bij teleurstellingen en tegenslagen......
Nou staan de kinderen van mijn klas vanmiddag voor het digikeuzebord....
Tja, en de activiteit iPad is natuurlijk al snel 'vol'.....
Één leerling denkt het slim op te lossen...
Weet je wat....het gaat gewoon naast een klasgenootje met een iPad zitten en geniet of speelt zo samen tóch mee.....
Op zich natuurlijk slim bedacht.....
Neeheeeee, zegt dan die akelige juf....óók jij moet zelf kiezen.....
Tranen met tuiten zijn het gevolg.....
Eerst maar even het verdriet mogen hebben ervaren, denk je dan....
Maar al snel neem je het kind weer mee naar dat meedogenloze bord om te kijken of er misschien wat anders is dat óók leuk kan zijn....
Misschien niet zo leuk als de iPad, maar toch.....
En ja hoor.....met een beetje motivatie techniek van de juf, komt er, na enige tijd, een andere keuze....
Geen blijvend bij de pakken neerzitten, agressieve of boze toestanden, én.......
Misschien vond ik dat nog wel het mooiste.....niet met een chagrijnig ongemotiveerd gevoel de tweede keus accepteren en niet met een sikkeneurig gezicht eraan gaan beginnen...
De leerling waar ik het over heb koos de doehoek.....knutsel activiteiten....
Een kleuter met een meervoudige beperking (dus hoe fijn was die iPad wel niet geweest), begon vol hernieuwde verve en enthousiasme aan de tweede keuze....welke voor dit kind ook nog eens een lastige was ook.....
Ach, ach......en wat een prachtige kerstboom kwam er uit die twee handjes....
En wat een trots, hervonden zelfvertrouwen en eigenwaarde voelde het toen de juf dat kunstwerk aan de hele klas liet zien, die notabene spontaan applaus gaven.....
Beste wereldleiders en ruziemakers.... misschien zou het wat zijn om aan de, na een fikse tegenslag, kerstboom van dit kind te denken.....
(Op de foto het schitterende resultaat)....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten