19 december 2024

Dag van:

Soms als ik een beetje inspiratieloos ben, dan scroll ik zo eens over Facebook en internet om te kijken wat andere zoal bezighoudt.....

Zelf wilde ik alleen schrijven dat ik de dagen aftel tot zaterdag.....de kortste dag....

Nee, natuurlijk niet om die kortste maar juist omdat daarna de dagen weer gaan lengen....

Maar tja, schrijf daar maar eens een blog over vol.....

Dat wordt m niet....

Nee, ik kwam daarentegen een mooie spreuk tegen....

Blijf in je kracht en laat je nooit kleineren, het kan je enkel wat leren.....

Je hebt geen macht over wat je overkomt, je hebt wel de macht over hoe jij erop reageert, wees wijs en zorg dat je er wat van leert.....

We zijn tenslotte allemaal maar mens, trek daarom op tijd jouw grens......

(Met dank aan Ursula)

Zo'n spreuk staat daar niet voor niks denk ik dan altijd....

En er wat van leren wil ik natuurlijk altijd....want sowieso vind ik het al triest als mensen gekleineerd of ondergewaardeerd worden maar degenen die de ander kleineren, vind ik nog zieliger......

Dat is echter een stellige uitspraak of zoals je wilt, een stellige mening waar ik echter wel pal achter sta, maar ervan geleerd heb ik dan nu nog niks....

Hoe komt iemand tot het kleineren van anderen....

Tina Orter zegt daarover.....

"Het is niet jouw schuld dat de mensen die je ontmoet niet op dezelfde golflengte zitten, en het is niet jouw schuld dat ze nog steeds niet volwassen genoeg zijn om aan je emotionele gedachten te voldoen"......

Vind ik persoonlijk ook een stellige, maar oké....ik kan er wel wat mee.....

Maar ik denk ook aan jaloezie cq afgunst....

Mensen die gevoelig zijn voor jaloezie koesteren vaak gevoelens van ontoereikendheid of minderwaardigheid en hebben de neiging zichzelf met anderen te vergelijken......

Jaloezie is in de kern een bijproduct van angst, angst om niet goed genoeg te zijn, angst voor verlies.....of beter te zijn dan de ander....

En hoe kan zo iemand dat beter tot zijn recht komen door te kleineren....of iemand klein te maken......

Dan heb je nog kleineren vanuit een

"machtspositie"....

(De gedragscoach)

"Door iemand te kleineren, voorkom je dat de ander aandacht krijgt of zijn doel bereikt. Kleineren gaat over het 'verkleinen' van de ander, zodat je er zelf beter uit springt en de ander weer in de pas loopt. De functie van kleineren is dus vermijden of ontsnappen aan de ander. Het verkleinen van iemand anders gaat met passieve en/of actieve agressie gepaard"

Of komt kleineren door een eigen perfectionisme.....

Volgens mij gebeurd dat vaak onbewust....

"De oorzaak van perfectionisme is immers vaak geworteld in onzekerheid – een diepgeworteld gevoel dat je niet goed genoeg bent zoals je bent. Dit kan ertoe leiden dat je goedkeuring en acceptatie zoekt door middel van je prestaties. Wat resulteert in een verlangen om perfect te zijn in alles wat je doet"......

Dat je daarmee de ander zou kunnen kleineren, daar ben je je vast niet bewust.....

Iemand zei ooit 'heb geduld want wie zelden haar ware kleuren onthult, daarvan zegt het einde alles over haar'......

Hoe ik ook dat kleineren probeer te begrijpen, en wat ik ook over de achtergronden vind....ik kom steeds maar weer op "dat wat niet gezegd wordt".....

Het onkwetsbaar willen zijn.....

Niet het achterste van de tong willen/durven laten zien....en daardoor zoveel onduidelijkheid scheppend, of "de achterliggende gedachte vaag latend.....

Soms zelf verstrikt rakend in leugentjes door bij de een wat anders te zeggen of juist te verzwijgen dan bij de ander.....

Het zogenaamde wespennest.....

Het kleineren zijn dan de, uit angst betrapt te worden, zogenaamde wespensteken....

(Alice Walker) 

Het gewicht van onuitgesproken woorden is voor wie dan ook  zwaarder dan welke last dan ook die we dragen......

Het is het gewicht van dingen die onuitgesproken blijven, van emoties die diep verborgen zijn, van waarheden die verborgen zijn in de donkere hoeken van onze geest......

En naarmate dat gewicht groeit, begint het ons te verpletteren, te verstikken, totdat we niet langer in staat zijn om te spreken, niet langer in staat zijn om de dingen uit te drukken die we netjes moeten zeggen, de dingen die ons zouden kunnen bevrijden uit de gevangenis van onze eigen stilte. .

~ Alice Walker, "the Color Purple"

En vanuit die stilte begint men dan maar te kleineren....

Misschien had het ook wel overschreeuwen kunnen heten....

Of misschien gaat dat wel hand in hand....

Ach......het was maar zo weer een gedachte......