Dag van:
Voor kerst kreeg ik van mijn dochter het boek 'Parijs nu', wereldstad in verandering....
Over de geschiedenis heb ik al tientallen boeken maar dit boek van Simon Kupper heeft een geweldig beeld van het Parijs nu....
Dankzij de onze vele bezoeken aan de stad zijn e al heel wat wijzer geworden van die Parijzenaars.....
Maar door de geschiedenisboeken ben ik de Parijzenaars, die echt niet over één kam te scheren zijn met de Fransen, nóg beter gaan begrijpen....
Als er bijvoorbeeld ergens wel dagelijks gedemonstreerd wordt is dat wel in Parijs....
Om de gekste dingen gaan ze de straat op en dat doen ze al vanaf de eerste jaren van hun bestaan, toen Parijs alleen nog maar uit een eilandje Ile de la Cité bestond en een berg waar nu de wijk Mont Martre ligt...
Parijs...een stad in blijvende revolutie....
Die Simon, de schrijver van het boek, is een Engelsman die in Parijs is gaan leven....eerst alleen, toen met zijn vrouw en nu drie kinderen rijker....
Hij is ook journalist....en hij vergelijkt zijn oude woonplaats Londen regelmatig met zijn huidige Parijs....
En het is door zijn schrijven dat ik ineens dat Eureka gevoel kreeg van " ja nu snap ik waarom Willem en ik zo overdreven veel om Parijs geven"....
Parijzenaars, zo schrijft hij, geven geen bal om feiten, ze zijn er zelfs wars van....
Parijzenaars geven om gevoelens en filosofische gedachten....
Ze vinden het belangrijker te lezen hoe Rousseau of Voltaire ergens over dachten dan te lezen wat er werkelijk gebeurd is....
Zo had ik het nog nooit bekeken....maar de schrijver heeft inderdaad gelijk....
En ik krijg mega veel zin om weer een weekendje naar ons geliefd Parijs te gaan.....
Alleen de kou houdt me nu even tegen....
Ja, jaaaaaa, de terrasjes zijn verwarmd, maar toch hè.....
Zo'n ijsje in de vorm van een prachtige roos bij Amorino, smaakt toch heus het lekkerst in de lente....
Nog even wachten dus maar....
Dromen mag echter wel...
En dat doe ik vandaag achter de computer waar ik voor school bezig ben....
Hoe vaak valt het woord evaluaties wel niet in mijn blogs....
Nou het was weer zover....
Ik had er vijf te schrijven....
Vijf stuks, plus een compleet nieuwe OPP voor een nieuwe leerling....
Maar de klus is geklaard....!
Nu alleen de lessen voor de komende week nog voorbereiden....
Net als ik het leerlingvolgsysteem afsluit komt Willem binnen....
Hij heeft vandaag een van zijn dochters helpen verhuizen....
Het binnenkomen gaat dan ook gepaard met veel gekreun en gesteun....
"Au mijn botten, au mijn spieren!".....
"Je kan toch merken dat ik geen veertig meer ben.....de kinderen vroegen ook steeds -gaat het nog wel papa?-"......
Tja, koelkasten en bankstellen naar boven sjouwen moet je ook aan de jongeren overlaten Willem.....
"Ja maar"......
Ik weet het wel.....je wil je nog bewijzen, ook bij je tweede leg kinderen.....maar slim is het niet....
Zelf heb ik gelukkig twee extreem goede dagen....
Zo productief als wat....!
Gisteren dus het uitvaart gedoe en vandaag; de kerstspullen eruit, de vloeren vegen, kattenbakken verschonen, afwasmachine uit en inruimen, twee wassen draaien en ophangen en aan het werk voor school.....
Dat is dus ook zo'n nadeel....of voordeel zoals je het maar noemen wil....van ouder worden....
Dat je goede en slechte dagen hebt....
Blijf ik voldoende binnen in de warmte en neem ik mijn rust, dan krijgt de artritis minder kans en heb je betere dagen......maar oh wee hoedt u voor de kou.....
En op die goede dagen dan ga je dus het achterstallige werk van je mindere dagen inhalen...en barst je uit je voegen van het werk.....
Nou ja....het zij zo....een balans is daar lastig in te vinden als er externe factoren meespelen....
En elke dag bij het opstaan is het weer een verrassing hoe je je voelt of hoe je lijf de dag zal verdragen....
Ik snap wel waarom mensen 'vroeger' met hun 65ste met pensioen gingen....
Maar oké, dat is niet meer van deze tijd....
En hahaha, ik ben toch heus een mens van deze tijd...!!
Met dat je dat schrijft voel je je ook ineens een stuk jonger....
Nou ja.......in je hart/hoofd dan.....
Zulke dingen moet je niet aan mijn lijf vragen.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten