woensdag 7 februari 2024

7 februari 2024


Dag van:
Vanmorgen hoor je door de gangen maar één steekwoord: 'vrachtwagen'.....
De hele weg voor de afslag naar school staat vast en niemand weet waarom....
Ja iets met een vrachtwagen....een vrachtwagen waar we allemaal langs moeten, zowel de linkerhelft als de rechterhelft....
En het is donker...er knipperen allerlei lichtjes, lampjes, waarschuwingsteken en weet ik veel allemaal....
Daar moeten alle busjes met kinderen ook straks langs..... het zou wel eens een lange ochtend kunnen worden waar het gaat om kinderen ontvangen in de klas.....
Zoiets had van mij nou wel met carnaval mogen gebeuren....maar nee.... natuurlijk gebeurd zoiets vandaag....

En verder viel alles van mijn schouders vanmiddag....
Alle handelingsplannen en ontwikkelingsperspectief plannen zijn geschreven,  geprint, zitten in enveloppen klaar om meegegeven te worden, zijn alle leerlingen besproken en verslagen goedgekeurd en heeft de nieuwe collega haar eerste drie dagen erop zitten en dat verliep prima.....
Nu is het, behalve de hoestbuien waar ik af en toe compleet in blijf hangen, alleen nog een kwestie van leuke dingen doen en genieten....

Eigenlijk heb ik door drukte de politiek de laatste tijd niet zo gevolgd....
Vandaag verneem ik echter dat Omtzigt zich heeft teruggetrokken uit de formatie besprekingen....
En nou kun je daar natuurlijk van vinden wat je er van vindt, puur gebaseerd op het feit dat hij is opgestapt....
Maar ik loop weer eens aan tegen de dingen waar ik zo vaak tegenaan loop...
Niet alleen in de politiek maar eigenlijk bij zoveel dingen....
Want het gaat niet om het feit maar och och och, daar komen de oordelen....de veroordelingen.....
Te zielig voor woorden als je bekijkt dat ze niet eens de achtergronden kennen die de partij tot deze beslissing bracht....
Oooooh ja....je hoort van allerlei

achtergronden en oorzaken.....het zijn echter allemaal stuk voor stuk speculaties, vermoedens, invullingen die misschien kant noch wal raken.....
Omzigt zou moe zijn, hij zou op grond van de laatst ingebrachte financiële informatie, die hij volgens zeggen allang kende, gestopt zijn ...hij zou ....hij zou....hij zou ....
Maar niemand weet het zeker en toch wordt hij verguisd en door het slijk gehaald....
Het kán natuurlijk ook de waarheid zijn maar je weet het niet....
Het zou misschien een domme beslissing kunnen zijn, maar je weet het niet....
En daar gaat het nu ook even niet om....
Het gaat mij om het feit dat de valse tongen al los zijn zonder ook maar iets werkelijk te weten.....
Zoals dat zo vaak gaat....niet alleen in de politiek....

Ach ja....de opluchting en blijdschap omdat ik (voor eventjes natuurlijk) het werk heb afgerond....het onbegrip om veroordelingen...ze gingen vandaag hand in hand.....


dinsdag 6 februari 2024

6 februari 2024


Dag van:
 Heerlijk vandaag om al die reacties op de blog van gisteren te lezen en te horen....
Het spreekt nogal in ons dus die rommeligheid.....
Één van de reacties op de stelling van gisteren 'als een rommelig bureau een teken is van een rommelig hoofd, wat zegt een leeg bureau dan over je?', was ....."nou dan heb ik een opgeruimd hoofd".....
Op zulke momenten ga ik dan direct bij mezelf na.....een opgeruimd hoofd, zou ik dat ook kunnen.....?
Nou reken maar van niet....want waar ik met de bezem vooruit de rotzooi op veeg, valt de rommel achter me alweer neer....
Ik ken wel die momenten dat ik boos ben en dat ik dan ga opruimen....
En aangezien ik ook al niet snel boos te krijgen ben, staat die bezem vaak in de hoek....stil te staan....zonder werk.....
Maar wel leuk die discussies.....

Op mijn werk was het vandaag rustig....

Ik had een nieuwe assistente die ingewerkt moest worden en zomaar alle leerlingen waren er....
Meestal is er wel eentje ziek of moet er een doktersbezoek afgelegd worden, maar vandaag niet....
Het is de laatste week voor de vakantie....
En al weet ik dat het nog heus geen lente is, pleeg ik die vakantie met nadruk toch voorjaarsvakantie te noemen en geen carnavalsvakantie....
Ja, ja....ik weet het....ik hoor al de woorden  "maar het is wel carnaval".....
En inderdaad....dat is het komend weekend ook.....
Maar als je zo'n hekel als ik aan carnaval heb dan probeer je alles wat daarmee te maken heeft te vermijden.....
Ik schrok me dan ook danig een hoedje toen ik las dat Griekenland zelfs drie weken carnaval viert....!!!!!....
Het woord Apokries is het Griekse woord voor Carnaval en duidt de periode van 3 weken voorafgaand aan het vasten aan.....
Drie weken!!!!!!......
Apokries betekent letterlijk ‘afscheid van het vlees’......
Van oudsher is Carnaval een eetfestijn..... Deze dagen waren de laatste mogelijkheid om zich te buiten te gaan aan vlees, want op maandag na de Carnaval is het gedaan met de pret.....
Drie weken feest dus, eindigend met de vasten vanaf “Schone maandag” (Kathari Deftera)......
Tijdens Carnaval gaan veel mensen verkleed de straat op.......
De mensen feesten op straat en in bars en cafe's en er wordt met confetti naar elkaar gegooid......

Ook de carnavalsoptocht is een bekend fenomeen in Griekenland.......
Laat alsjeblieft de schone maandag als wij aankomen, het dan ook schoon zijn en al die ellende een beetje voorbij zijn.....
Waarbij ik dan ook weer niet hoop dat ze ernstig aan vasten doen want dan vallen we met ons neus mooi buiten de boter wat lekker eten betreft.....
Maar goed ..... carnaval dus.....
Één dag carnaval op school wordt al één grote overlevingsslag voor me .....
Toch heb ik alle moed verzameld en vandaag met de kleuters een clowntje geknutseld....
Goed bezig Wampie....!!







maandag 5 februari 2024

5 februari 2024


Dag van:
Elke keer als we op reis of reisjes gaan is het weer een gedoe om vooral de zaken rondom zo'n reis te regelen....
Vooral dat gedoe van, routes naar het vliegveld als dit niet Weeze of Schiphol zijn want die kennen we nu wel blindelings, parkeergarages, eventueel een hotel in de buurt van het vliegveld....
En doe je dan parkeren, slapen (, je auto mag dan zolang bij het hotel blijven staan), of slapen en alsnog naar een lang parkeren parkeergarage rijden bij het vliegveld, moet je een taxi nemen of rijdt er een shuttlebus...???
Nou ja, dat soort gedoe dus....
Nu ontdekten we naar Parijs het gemak van de trein en aangezien we nu best gunstige vliegtijden hebben zou er dan misschien een trein naar vliegveld Dusseldorf rijden....?
Zoek en boek, want yessssss die mogelijkheid bestaat....
Gewoon heerlijk hier in Arnhem Zuid op de trein stappen en op het vliegveld 130 kilometer verderop uitstappen.......
Beentjes gestrekt, boek of haakwerk in de hand of een relaxt praatje met Willem onderweg....
En dat is maar goed ook want het zou wel eens een afmattend reisje kunnen worden....
Maandag met de trein naar Düsseldorf, dat twee uur later in het vliegtuig stappen, dan naar onze vrienden in Thessaloniki om te overnachten, volgende dag (dinsdag) met de bus naar Drama, vandaaruit met een auto naar Exochi boven in de bergen van Macedonië tegen Bulgarije aan, daar feest vieren en overnachten, volgende dag (woensdag) met een auto naar Drama en een oude bekende bezoeken, door met de bus naar Thessaloniki, daar overnachten en één dag (donderdag) doorbrengen met de vrienden daar, en de volgende dag (vrijdag) weer met het vliegtuig terug, de trein naar Arnhem en thuis.....
En dat allemaal om vriendschappen te koesteren....nou jaaaaaa, en voor lieve mama Vicky die 90 wordt.....
Ondertussen heb ik spijt dat ik toch niet voor een koffer van 20 kilo geboekt heb want de cadeautjes mand vult en vult zich maar....
Vandaag toch nog maar heerlijke douchegel, en van die zachte caramels gehaald....dat sabbelt zo lekker zonder gebit.....
Het is maar goed dat ik morgen weer ga werken en geen tijd meer heb om leuke en lekkere spulletjes te kopen.....
Ik mag dan blij zijn als ik net voor sluitingstijd van de winkels thuis ben.....

Vandaag kwam ik toch ook nog aan

werken toe....
Na de vakantie opent het schoolbrede thema 'de vier elementen'....en ik heb voor mijn hele kleuterteam maar een yurls in het leven geroepen vol liedjes, prentenboeken, filmpjes, werkjes, knutsels en andere bruikbare les ideeën......
Het was me weer een helse klus maar straks hebben we er allemaal baat bij.....

En dan nog deze.....
Vandaag kwam ik de volgende stelling tegen.......
Stel een rommelig bureau is een teken van een rommelig hoofd, wat zegt een leeg bureau dan over je?.......
Ik vond het wel een leuke....
Aan het begin en einde van de dag, ziet mijn bureau er altijd super opgeruimd uit....
Behalve dan die akelige snoeren van de monitor, oplader en netwerkkabel.....
Maar verder....picobello georganiseerd....
Alleen oooooooh die tijd tussen kwart over acht en kwart over vijf......
Chaos, bende, zooi, rommel....een verzameling aan informatie, werkbladen, gemaakt werk van de kinderen, therapie lijsten, agenda, klassenmap, handleidingen, keycoards met inlog en printer tags, laptop, muis, eventueel een vergeten op te ruimen broodzakje, twee lege koffiekopjes, mijn flesje water.....

In eerste instantie denk ik dan "kan nooit een goede referentie of competentie zijn...
Maar zo vertellen mij twee heren die hier onderzoek naar deden wat anders......
'Is het een zooitje op en rond jouw werkplek? Dan ben je waarschijnlijk efficiënt, flexibel en creatief'......
Zucht......zulke woorden doen de mens goed....
Ik ben namelijk geen sloddervos maar wel iemand die van alles om zich heen verzameld.....
Tijdelijk dan....want als ik het zat ben of klaar ben met een project, dan wil ik weer orde op mijn bureau....
Datzelfde geldt trouwens ook voor de desktop op mijn pc....
En dan mag ik nog niks zeggen want Willem...........pfffffft......


Iedereen denkt van alles over moeten opruimen en rommel, maar daar klopt helemaal niets van......
Althans, dat zeggen de schrijvers van het boek Perfect Mess, the hidden benefits of disorder, wetenschaper Eric Abrahamson en onderzoeksjournalist David H. Freedman.......

Okay, af en toe je werkplek een keer grondig onder handen nemen en puin ruimen, geeft best een lekker gevoel zei ik al...... 
Maar mensen die dag in dag uit bezig zijn met opruimen en ordenen, mogen zichzelf toch heus eens grondig achter de oren krabben.........want volgens Abrahamson en Freedman wordt hier namelijk veel te veel waarde aan gehecht, terwijl nog nooit iemand heeft onderzocht of het wel serieus  voordelen oplevert......

Dat concluderend zijn ze zelf maar eens een aantal zaken gaan onderzoeken......
En zie hier, een van hun verblijdende conclusies:......
Wie zoekt er langer naar zijn spullen? Juist.......Pietje Precies!.....
Een veelgehoorde bewering: Rommelige mensen zijn gemiddeld een uur per dag bezig met het terugvinden van dingen die ze kwijt zijn' is "klinklare onzin"....oh zo....
Weet je namelijk hoeveel tijd mensen met een rommelige werkplek nodig hebben om hun spullen te vinden?.....
Nou....?????
Negen minuten thuis en negen minuten op kantoor........
Yihaaaaaaaaa een recordtijd toch?.......
Maar het wordt nog leuker:
Mensen die zichzelf erg netjes vinden, zijn juist veel méér tijd kwijt met het vinden van dingen........
Waarom?......
Bijna iedereen is namelijk van nature wat rommelig en het kost juist heel veel tijd om kunstmatig cq kunstzinnig bedachte opbergsystemen te bedenken en dan ook nog in stand te houden om  daarin ook nog eens steeds weer al je keurig opgeborgen spullen terug te kunnen vinden......
Tel uit je winst zou ik zo zeggen.....
Wat nou natuurlijk ook niet direct wil zeggen dat je vanaf nu maar alles gewoon achter je kont moet laten rond slingeren.....

Oh ja.....en waar dat efficiëntere, flexibelere en creatievere bij rommelige mensen dan vandaan komt.....?
Nou simpel....omdat rommelige mensen vaak een efficiënt, intuïtief systeem van ordenen en prioriteiten stellen hebben......
En die systemen ontstaan vanzelf, zonder er zelfs maar over na te denken.....
Voorbeeldje: de belangrijkste documenten liggen altijd onder handbereik en de papieren die je niet direct hoeft af te handelen, schuiven vanzelf naar de onderkant van de stapel.....
Bovendien bleek uit dit onderzoek dat je een stuk flexibeler bent als je niet altijd alles vastlegt en voortdurend alles tot in de puntjes organiseert.....
Rommel is bovendien goed voor je creativiteit omdat goede ideeën gaan ontstaan als je wat aan het rommelen bent, bijvoorbeeld in stapeltjes papieren of bladen.......

Morgen laat ik mijn bureau dus tussen

8.15 uur en 17.15 uur lekker voor wat het is zonder me schuldig te voelen als er iemand binnen komt die zou kunnen denken 'oelala wat een rommeltje'......
Weer een stress factor van mijn lijstje......!!

 Ps. De stelling kwam van Albert Einstein.....ja die ja....met dat rommelige kapsel.....

zondag 4 februari 2024

4 februari 2024


Dag van:
Hoogmoed komt voor de val......
Thema van Willems preek in de kerk vandaag....
Zijn verhaal, zijn fluitspel 'shape of my heart', ordinary people van de pianist en de bijdrage van de theater mensen zorgen voor zomaar drie keer applaus in de kerk....dat gebeurt niet vaak.....
Voor we het weten spreekt Willem zijn laatste woorden en zitten we allemaal in de 'huiskamer' van het kerkgebouw na te kletsen en te smullen van de hapjes die Stefka thuis in haar nieuwe oven, die ze van ons kreeg, heeft gebakken....
En voor we het weten zitten we ook alweer in de auto op weg naar huis....
'Wat was het gezellig hè' zijn de woorden die samen in de auto tegen elkaar uitspreken....
En dat zijn nou niet de woorden die je gebruikelijk hoort na een kerkdienst.....
Maar dat was het wel.....
Zo'n 45 mensen die allemaal nablijven, smullen en babbelen na een zinvolle en vermakelijke dienst.....

Natuurlijk krijgen we dan thuis de metamorfose weer;....van dominee naar alledaagse medemens in joggingbroek en slobber trui.....en de afstandsbediening van de tv in de hand....

Een prachtig interview met

ZinebElRhazoui over de prijs van vrijheid...... In Buitenhof....
‘Ik kies ervoor mij uit te spreken en bedreigd te worden zolang het alternatief valse vrijheid is.’.....
Woorden van de activiste en journaliste Zineb El Rhazoui die werkte bij het satirische weekblad Charlie Hebdo toen in 2015 door een aanslag acht van haar collega’s om het leven kwamen.......
Ze werd de intellectuele ster van Frankrijk en met haar strijd tegen de extreme islam werd ze ook de best bewaakte vrouw van het land......
Voor deze strijd voor het vrije woord kreeg zij de prestigieuze Franse Simone Veil-prijs......
En die prijs moest ze onlangs weer inleveren, na felle kritiek op Israël en de oorlog in Gaza......
Elk gesproken woord van haar is raak.....
Je kan maar beter spreken over onrecht want als je toch dood moet en niet gesproken hebt was je dood zinloos...
Velen die zich uitspreken over onrecht maken het daders moeilijker en beschermen de weinige moedigen die wel durven te spreken....
Echt elk woord dat ze spreekt komt binnen....
"Men zegt dat ik mijn vrijheid ben kwijt geraakt door te vechten voor vrijheid, maar in mijn hoofd ben ik tienduizend keer vrijer dan zij die me willen doden", zegt El Rhazoui".
"Wat voor mij niet te accepteren zou zijn is dat ik op een dag moet zeggen: mijn vrienden zijn voor niets dood gegaan. Ik wil praten tegen iedereen die zich stil houdt. Mensen die voor een vrije maatschappij zijn en voor gelijkheid van mannen en vrouwen.
"Een maatschappij waar echte broederschap bestaat tussen mensen. Ik wil zeggen: door u stil te houden, breng je diegenen die spreken in gevaar. Want als we allemaal praten, dan zijn we niet in gevaar. Ze kunnen ons niet allemaal doden."


Raak, raak, raak....
Dat is vrijheid......
Nog stil van haar woorden zitten Willem en ik aan de koffie....
We denken terug aan de dag dat wij bij het pand van Charlie Hebdo stonden, kort na de aanslag....
Een grauw grijswit pand in een stille doodlopende steeg....
Geen uitweg om te vluchten....
Om de hoek de plek waar de terroristen die laatste politie agent door het hoofd schoten....
Charlie Hebdo, het Frans satirisch weekblad, gevestigd in Parijs.....
Het verschijnt in zijn huidige vorm sinds 1992.....
De huidige hoofdredacteur is Laurent Sourisseau.....
Het tijdschrift is reclameloos en bevat uitsluitend cartoons en tekst, geen foto's....
Op 7 januari 2015 werden de personeelsleden in het kantoor nabij de boulevard Richard-Lenoir in Parijs slachtoffer van een aanslag......
Twee mannen namen de aanwezigen tijdens de wekelijkse redactievergadering met kalasjnikovs onder vuur en schoten bij hun aftocht op de inmiddels gearriveerde politie......
Twaalf personen kwamen om het leven: acht journalisten, onder wie de hoofdredacteur, een receptionist, een gast, en twee politiemensen......
Daarnaast viel er nog een tiental gewonden.......

Het is dat we over een week de 90 ste verjaardag van de Griekse oude mama Vicky gaan vieren....maar anders was onze bestemming vast weer Parijs geweest.....

We schudden onszelf een beetje wakker uit de Zineb gedachte.....
Willem moet honden uitlaten en ik ga een staafmixer kopen om herhaling van gisteren in de keuken te voorkomen....
En ach, een rondje Action is voorwaar geen straf....

Terwijl ik er rondloop ontdek ik alweer tal van leuk lentespul en hé......nu ik hier toch rondloop....waarom niet meteen inkopen doen voor onze Griekse vrienden...?!
Ik had dat voor aankomend weekend in de planning maar planningen zijn er om vanaf te wijken....toch??!!.....
En zo loop ik rondje na rondje en nog een rondje door de Action.....
Ik zie mensen vreemd kijken als ze zien dat ik steeds het artikel dat ik zou willen meenemen, in mijn handen weeg....

Ja sorry het moet in de koffer meekunnen, lach ik.....en daar mag maar 15 kilo in.....
Uiteindelijk heb ik een kar vol cadeautjes....en zo op de gok kom ik aan de 7 kilo....
Niet moeilijk gokken natuurlijk als de gewichten op de dozen lekkernij en tubes/ flessen bad spulletjes staan....

Met twee tassen vol sta ik anderhalf uur later weer buiten....
En dolblij stap ik even later ook door de voordeur thuis....
"Ik heb alles voor Griekenland al binnen YEAHHHHHH".....
Dat wordt aankomend weekend, waarin ook mijn kleinzoon jarig is,  rustig koffers pakken, feestje vieren, in plaats van haastend omdat er nog zoveel moet.....
"Zullen we dan ook de avond van te voren maar rustig dat hotel weer boeken" oppert Willem....."dat scheelt een hoop gestress op maandagochtend"....
En ach, na zondag een ritje Haarlem op en neer naar kleinzoons verjaardag, gewoon even door naar Düsseldorf, moet kunnen toch......als je daarna in een 4 sterren bed kan duiken.....
Dan zou een mens vast zelfs op een hooibaal in slaap vallen.....
Maar het vliegtuig zullen we niet missen....nee dat dan weer niet....







zaterdag 3 februari 2024

3 februari 2024


Dag van:
Een goede vriendin van ons zit tegen overspannenheid aan....
In eerste instantie denk ik 'hè heerlijk, een gewone overspannenheid en niet de hype van burnout'....maar dit is een misplaatste gedachte natuurlijk.....
Ze heeft een spraakbericht ingesproken waarin ze uitlegt wat ze voelt en denkt en waar ze nu staat.....
En heel lief merkt ze op  "Wampie moet ook uitkijken hoor"........

En dat laatste zet me natuurlijk aan het denken.....
Ik doe veel, werk hard, maar overwerkt, overspannen, burnout.....zo voelt dat helemaal niet....
Reden om eens verder te kijken.....
Wat zijn nou eigenlijk de verschillen??....
En eigenlijk misschien ook wel; wat houdt het nou eigenlijk in ....?

Als jij overwerktheid op tijd opmerkt, dan kan je het nog terugdraaien......door het inlassen van ontspanningsmomenten...
Lukt dit niet en wordt jouw belasting chronisch dan ontstaat overspannenheid......
Als je overspannen bent, krijg je meer lichamelijke en mentale klachten......
Het verschil zit dus in de omkeerbaarheid. Overspannenheid is relatief 'eenvoudig' op te lossen.....wanneer je de oorzaak van de stress wegneemt, herstel je vrij snel.....
Blijft stress te lang aanhouden, dan kan het omslaan in overspannenheid......
Dit merken we vaak pas als er onverwacht iets gebeurt dat we er niet meer bij kunnen hebben......

Nou ken ik zelf inderdaad een zeer

tijdelijke periode daarvan....
Toen er thuis/prive teveel dingen tegelijkertijd gebeurden en ook op werk  het even niet soepel liep, toen liep ik over.....
Een mens schijnt toch een plek nodig te hebben waar het even op stabiele/vaste grond kan staan om de rest te kunnen behappen.....
Zo liep dat bij mij even geleden tenminste....
Mijn allergrootste voordeel is dat ik thuis een Willem heb, bij wie je weliswaar een dik handboek vol handleidingen nodig hebt, maar die er altijd voor je is......
En.....ik heb enorm veel maar fijn werk.....

Dat heeft die goede vriendin ook....
Een stabiel thuisfront en veel maar fijn werk....
Hoe kan het dan dat het bij de één zus en bij de ander zo loopt.....?

Ik graaf even diep in mijn verleden....
Het grootste deel van mijn leven bestond uit 'altijd stress, verdriet, fysieke en mentale pijn'......
Totdat,..............
Totdat ik het zat was......
Ik weet nog dat ik weken en weken in mijn rieten pauwstoel zat (mijn beste vriendin heeft het daar nog wel eens over dat ze mij daarin kon uittekenen), en ik dacht en dacht en dacht.....
Ik kocht het boek 'maak van crisis een kans', kocht tijdschriften over psychologie en zweverige dingen....en las, en las, en las.....
Voor niemand aanspreekbaar....en met één doel: 'cirkels doorbreken'.....en dit nóóit meer......
Dat heb ik gedaan.....
Mezelf goed onder handen genomen hoe het kon, en waar het vandaan kwam, dat ik stond waar ik stond....was wie ik toen was.....
En toen ik dat wist, heb ik de angel eruit getrokken en ben gaan bedenken hoe ik het dan anders wilde.....

Dat in het kort even dat stukje.....
Maar dat stukje heeft me wel gebracht waar ik nu sta en waar ik mezelf keer op keer bij een tegenslag op kan aanspreken en waarop ik kan terugvallen.....met dat wat ik er natuurlijk steeds meer bij leerde.....
Dit vallen en opstaan maar ook door behaalde successen leerde....
En niet onbelangrijk.......met de wetenschap van wat mijn valkuilen (nog) steeds zijn.....
Want die valkuilen....oooooh die valkuilen....dat zijn de oorzaken van waar het soms uit de hand kan lopen.....


Veel te vaak zie ik dan of hoor ik dan 'teveel werk, moet teveel aan een dood paard trekken, niemand luistert, ik loop stuk op de ander' enz enz....
Terwijl ik juist denk dat de oorzaak veelal juist in je eigen valkuilen ligt.....
Misschien wil JIJ wel teveel......te snel......ben je te enthousiast.....staan jouw ideeën haaks op die van anderen......valt het wel wel mee maar trek je teveel naar je toe.....luister je onvoldoende naar die ander.....

In die tijd na de scheiding, de periode van de pauwstoel zeg maar, heb ik mezelf vooral toegesproken en afgevraagd 'wat kan ik wél veranderen en wat níét.....
En hoe graag je ook zou willen dat anderen net zo zouden denken of zijn zoals jij,.....helaas.......dat kan nu eenmaal niet.....
Een mens wil misschien wel veranderen, maar niet veranderd worden.....
Daar is een intrinsiek proces voor nodig waarbij je alleen maar aan de zijlijn kan blijven staan om te steunen of aan te moedigen.....
De enige die een verandering in zichzelf teweeg kan brengen ben je zelf.....
En wat niet kan, kan gewoon niet....dan is het wat het is en zal je wat anders moeten bedenken wat wel haalbaar is.....
Of je moet heel veel geduld hebben tot de ander is waar jij al bent.....
Er is nog nooit een bloempje gegroeid en gaan bloeien, door eraan te trekken......

En dan kan je denken dat het ontevredenheid in jezelf opwekt maar het tegendeel is waar....
Want als je dat doet wat wel haalbaar is krijg je een veel tevredener gevoel over jezelf dan je dacht.....
Soms moet je klein en haalbaar denken om het grotere op een later tijdstip te kunnen bereiken....
Of je moet jezelf eerlijk aankijken en afvragen of dit het nog wel is dat je wilt doen.....
Past deze 'werkjas' je nog wel....?
Maar weet dan dat in elke nieuwe jas die je zal gaan passen hoe dan ook je eigen persoontje zit.....

Wat vooral niet helpt is vluchten of halve

oplossingen bedenken....
Niet: ik ben dan en dan niet bereikbaar, want écht.....op de momenten dat je er wel bent komen die dingen van je onbereikbare dagen alsnog op je af en beginnen een steeds hoger bergje te worden....
Niet: ik ga nu alleen even dingen doen die ik leuk vind en die me ontspanning geven, want eigenlijk is dat maar zeer tijdelijk en vluchtig en geeft een soort surrogaat ontspanning.....
Daarna komt immers de realiteit weer op je af.....
Niet: krampachtig grenzen stellen want een mens kan heus over al zijn grenzen heen als hij maar eerst tevreden met zichzelf is .....
Zoek een plek, zoek een spiegel, wees stil en kijk en luister naar jezelf......
Niet naar wat die ander niet doet of naar die anderen die je in de steek laten, maar naar jezelf.....
Wie ben ik ....
Waar sta ik.....
Wat wil ik .....
Wat is voor mij haalbaar.....
Want pas dan zal er weer een samen zijn om het op te pakken.....

Eigenlijk was deze blog een pleidooi voor

die goede vriendin geloof ik....
Maar er zijn vast anderen die zich zullen herkennen.....
Mijn motto's in deze: zoek het antwoord niet ver weg, niet in het vele, en ook niet bij die ander want je zult het in jezelf vinden.......
En ...
Moet niet zoveel want er mag al zo weinig.....






vrijdag 2 februari 2024

2 februari 2024


Dag van:
Dat het een lange dag zou worden wist ik.....maar pffft wat was ie lang..... 
Al vroeg op school om wat administratieve taken af te handelen en voorwerk te doen voor de nieuwe leerkracht en assistente die maandag in de klas zullen beginnen....
Dan door......je bronchitis en de hele handel negerend.....
Briefing, klas draaien, nog een administratief klusje, studiemiddag, gesprek over een proefplaatsing van een nieuw digibord in je klas, een grote kast uitruimen vol zwarte dozen, de klas nog opruimen, de collega van de nieuwe klas helpen......boodschappen doen, koken en door.....
Videochat met de jongste kleindochter die vandaag zeker 30 centimeter van haar prachtige haar heeft af laten knippen....
En oma moet nu het kapsel bewonderen....
En door.....

Naar een verjaardag van ons Mieke van de vriendenkliek.....
Gezelligheid kent geen tijd zeggen ze dan....
Nou bij mij wel.....
Een tijd van zoiets als 'tot hier en niet verder'.....

Geen zin om je mascara eraf te halen,


tanden te poetsen en nachtcrème te smeren.....maar het toch maar doen want anders heb je daar morgen weer spijt van....
Maar weet je wel hoe blij je dan bent dat je uiteindelijk gewoon languit in je bed kan gaan liggen.....
Alle spieren ontspannen....je hoofd leegmaken......rust.....
Met de wetenschap dat als je wakker wordt, je weekend is begonnen.....

Ik lig gewoon mindfulness te chillen....
Die zachte matras....dat heerlijke Texelse kussen.....dekbed met flanellen hoes....hoe zalig allemaal....
Het liefst zou je dan je ogen dichtdoen en..... wegdromen.....
Maar tja, die blog.....

Boeddha zei ooit:.....

Om innerlijke rust te vinden, moet je afmaken waaraan je begonnen bent......
Ik ben begonnen aan de dag ...
Ik maak deze af met een blog....
Maar hoe lang of kort, hoe interessant of saai of op welk tijdstip dat verhaal mag eindigen, vergat Boeddha even te vermelden....
Alhoewel.... Boeddha zal weinig per ongeluk vergeten zijn ...die zei en deed alles met een reden....
Die laat het gewoon aan jezelf over....
Met andere woorden.....het einde van vandaag is NU aangebroken....
Over en sluiten maar.....

donderdag 1 februari 2024

1 februari 2024


Dag van:
"Hij was zo aardig en had hele open ogen....én hij had een goed verhaal"....
Zo kondigt Willem me 's avonds bij thuiskomst aan dat hij weer een goed doel steunt.....
"Ja ik geloof iets met kinderen van de Gaza en Unicef"..... antwoord hij als ik vraag welk doel....
Willem!!!!!!!...... Unicef doneer ik toch ook al.....
"Ja maar ik dan nu ook"......

Ja, wij steunen goede doelen.....véél goede doelen.....
Er kwamen zelfs ooit op tv met dat gegeven....
Van zielige viervoeter beesten tot vogels, van ontwikkelingslanden tot kinderen in nood of kinderen die vergeten worden....
Van vrouwenmishandeling tot oorlogsslachtoffers....gezondheid.... CliniClowns.....onderzoek ....enz....
Samen in ieder geval 23....euh nu dus 24 goede doelen....
En dan de kerk nog .....

Gewoon omdat ik vind dat als je het goed

hebt, je dat kunt delen met hen die het minder goed of niet goed hebben....
En zolang wij nog op vakantie gaan, en dan boven ons hoofd hebben en het huis kunnen opknappen, kleren aan ons lijf hebben en autorijden.... hebben wij het goed....
En het voelt gewoon fijn als je anderen kunnen helpen......
Een argument dat je misschien wel vaker hoort, maar daarom niet minder waar is...... 
Geven geeft je écht een goed gevoel......
Je voelt je meer betrokken bij de samenleving, de wereld dichtbij en verder weg om je heen, je komt op voor je idealen én je kan op jouw eigen manier een verschil in de wereld maken......

Rutger Bregman (de schrijver van 'de meeste mensen deugen'): Geven is een gewoon onderdeel van mijn leven geworden. Het is niet meer iets dat ik toevallig doe na een zielige reclame, maar een gewoonte die veel voor me betekent, zoals ik het ook altijd bijzonder vind om te mogen stemmen. Ik vind het nu echt geweldig om te kijken naar ons ‘portfolio’ van giften, en te bedenken hoe ons geld aan het werk is om de wereld een betere plek te maken.

Maaaaaaaaar er blijft zoveel aan de strijkstok hangen hoor ik velen al denken....
Het is waar dat de realiteit dwars is..... Goede doelen maken zeker ook fouten.....
Mensen zijn niet altijd wie ze lijken of zich voordoen......
Fraude is er zeker, soms tot het schaamrood op je kaken verschijnt...... 
En als het gebeurt, wordt het uitvoerig in de pers behandeld......
Aan de ene kant is dit goed en belangrijk...... 
Het zorgt ervoor dat je kritisch en zorgvuldig blijft......
Aan de andere kant kan hierdoor een verkeerd beeld ontstaan van goede doelen......
Het is vervelend en onterecht als mensen denken dat goede doelen massaal en opzettelijk geld achterhouden om hun eigen zakken mee te vullen.......


Het allerbelangrijkste is dat je vertrouwen hebt in de organisatie en de directeur daarvan........ 
Een directeur die capabel genoeg moet zijn....de omgeving moet kennen....en steeds weer met nieuwe ideeën komt....
Accepteren dat die goede mensen geld kosten en dan voor jezelf bepalen waar voor jou de grens van zo'n salaris ligt..... dat is belangrijk. 
Niet alleen maar kijken naar de salarissen, maar vooral naar wat het goede doel bereikt......
En dit is bij professioneel aangestuurde doelen meestal meer dan bij doelen die volledig afhankelijk zijn van de belangeloze inzet van mensen.......
Dat is ook een kant van het verhaal wil ik daarmee maar zeggen.....

Enfin, Willem zit weer met een goed gevoel in zijn stoel....

Oh ja....en waar de uitdrukking vandaan komt....????
Het gaat hier natuurlijk niet om een strijkstok van een viool, cello e.d., maar om een maatstok waarmee bakjes (de zogenoemde maten) met koren, kalk en andere droge waren werden afgestreken als ze waren gevuld......
De inhoud kwam zo gelijk te staan met de rand van de maat.....
Het Groot Uitdrukkingenwoordenboek van Van Dale (2006) vermeldt dat de

zegswijze vroeger 'Er blijft veel aan de maat en de strijkstok hangen' luidde...... 
Blijkbaar wist men de strijkstok zó handig te gebruiken dat men er zelf iets aan overhield en de klanten tekort werd gedaan......
Een koopman kon bijvoorbeeld tijdens het afstrijken met zijn vingers ongemerkt wat graan uit de maat halen......