woensdag 23 maart 2022

23 maart 2022


Dag van:
Ingrediënten: neem drie kleuters en de hele dag zon....
Doe daarbij twee vrolijke juffen waarvan er eentje zojuist haar diploma overhandigd kreeg, bij.....
Meng dat met acht uur school en....
Je hebt de perfecte schooldag...
Zeven van de tien kinderen ziek....
Drie over.....
En dan ook nog eens drie van "geen centje pijn"....
Nou ja.... bijna geen centje pijn dan... ze zitten natuurlijk niet voor niets in een speciale klas....
Ze spelen met alles wat ze maar willen....
Geen anderen die jaloers zijn, in de weg zitten of je speelgoed afpakken...
Geen prikkels geen gegil, gehuil, gepraat of gedoe....
En dan buiten....
In andere klassen zijn ook veel kinderen ziek...
Een rustig schoolplein dus en volop zon....
Geen geruzie om wie de tractor of het fietsje mag en al het speelgoed in de zandbak voor jou....
Zelfs bij de glijbaan of de trampoline geen rij wachtenden voor u.....
Met handvaardigheid voor ieder kind een juf...
En we maken nog wel hoeden, met kliederspul.....
De hele gymzaal voor je alleen....
En daarna met de juffen in de kantine chocolademelk uit de automaat drinken... zoals zij dat zelf ook doen...
Nou dan voel je je wat hoor.....
Heerlijk in de ballenbak... heel veel knuffelen....
Tja... zon dag wil je altijd wel.... als juf dan hé.....

Dan toch ook maar wat voorbereidingen voor Willems

verjaardag treffen...
Oké... er waren daar al zijn nieuwe auto... het reisje naar Spanje... maar om nou met niks aan te komen morgen is ook zo wat...
Maar even een cadeautje online bestellen dat morgen al bezorgd wordt en een leuke kaart uitzoeken....
Dat laatste heeft heel wat meer voeten in de aarde....
Willem is kieskeurig waar het om leuk gaat...
Wat een ander leuk vindt, daar vindt hij niks aan....
En Willem is van groot groter grootst... duur duurder duurst....
Maar dat hij mooi de pot op kan....
Ik zal hem krijgen.... meneer de mobieltjesverslaafde....
Een kikker met een mobiel in zijn knuisten en je kan daar een persoonlijk berichtje op inspreken...
Ik zeg BINGO!!....
Fijn dat hij vanavond naar de Oekraïne wake in de kerk gaat om te spelen..... kan ik mooi dat ding inspreken....

En dan nu een calorieën arme maaltijd op tafel zetten... eten en wegwezen alsjeblieft....
Ik ben zo druk met het inspreken van de kaart en schrijven van een gedichtje,  dat ik niet eens zie voor welk doel ik mijn munt in de collectebus gooi van de man die aan de deur staat....
De man kan ik me nog voor de geest halen, de collectebus niet meer.... maar het zal vast een goed doel geweest zijn....


Even geen zin in verdrietig Oekraïne nieuws... ik kijk kunstschaatsen.....
Of eigenijk... ik luister meer naar de muziek waarop ze hun kunsten vertonen want én Bengel én mijn haakwerk liggen op schoot....
Geen fijne combi als je kat dol op draadjes is....

Willem is weer thuis.... bereid zijn preek voor goede vrijdag voor....
Ik ga het nog niet over "opstaan"  hebben hoor Wampie.... alleen over lijden....
En met Pasen doe ik dan de opstanding...
Ik vind alles prima.... ik lijf wel met hem mee...en bedenk me dat ik geen benul van tijd heb eigenlijk...
Ja de paaseitjes liggen natuurlijk al in de winkels...
Maar ja, dat deden ze in januari al....
Hadden ze ze nu in de schappen gelegd dan was zeker het beleid van 'zelfde prijs maar voor minder inhoud' in werking getreden....
Maar we zitten dus al dicht tegen Pasen aan....
Hemeltje waar blijft die tijd toch....
Het lijkt gisteren dat ik oliebollen stond te bakken....

Enfin... morgen Willem dus jarig....

En dat zullen we weten...
Waarover morgen meer...



dinsdag 22 maart 2022

22 maart 2022


Dag van:
Ben.... lieve Ben... alweer 2 jaar geleden dat hij ging...
Jij ging....
Blijvende herinnering....
In mijn hart..
In mijn hoofd...
Bij zoveel wat ik doe
Of denk
Gedachten aan jou
Als een blijvend geschenk

Vandaag vrij, dus heerlijk even bakkie doen bij Marleen.... mooie herinneringen ophalen... de nieuwe katten bewonderen.....kwebbelen over de bruiloft en wauw wat matcht mijn getuige mooi bij mijn kleding....
Ook Jennie komt er gezellig even bij...
En dan hebben we het over bruidsboeketten en rouwkransen....
Het kan allemaal vandaag....

Nog gauw even op trouwschoenen jacht...

En geslaagd hoor....!
Mijn outfit is compleet....
Bijpassende schoenen om je nek op te breken... maar dat was ik toch maar niet van plan....
Willem ziet de krantenkoppen al voor zich " bruid breekt nek op bruiloft"....
Willem die natuurlijk meteen die schoenendoos openende...
"Nou weet ik niks van je jurk maar lekker wel van je schoenen"...
Nou Willem doe er je voordeel mee... zilveren clownshoedje misschien...????

In de zon is het volop genieten....
Warm, warm, warm en bruin verbrandend.....
Volgende keer het spit even draaien en de rug een kans geven....

Willem zeurt over de trouwkaart....
Hij heeft zelf geen idee, maar Wampie vast wel....
Om half vier zeg ik de zon goedendag en begeef me achter de computer....
Knutsel, knutsel hier....
Knutsel, knutsel daar.....
Nee,  nee, nee, ja... nee toch niet.....
En zo dan... nee zo niet....
Enfin, poging 29 slaagt....
Dit moet 'm worden...
Ik check even bij mijn kinderen....
Een rouwkaart mam/ Wampie.....
Toch maar weer anders dan....?
Meer kleur???.....
Ik check bij mijn zus....
Ja voor de eenvoud.. nee voor de kleur....
Ik ga er nog even over nadenken....


Ondertussen moet ik ook niet vergeten dat ik nog een gehaakte taart heb die voorzien moet worden van dierenfiguren....
Nog snel even een kikker haken.... voor het goede gevoel zeg maar....

Resumé....
De bruiloft vordert nu gestaag....
Steeds meer om af te strepen....
Nooit gedacht dat ik nog zo ver op tijd zou komen.....
Morgen maar weer eens een werkdag en dan overmorgen vrij.....
Willem jarig....
Ook dat nog......




maandag 21 maart 2022

21 maart 2022


Dag van:
De lente is begonnen... en wel met tulpen van de directie op ons bureau met een leuk briefje erbij...
Zulke blijken van waardering zijn van die kleine dingen die 't 'm doen...

Studiedag.... en de ochtend maar eens goed bijpraten ofwel socialiseren met een paar collega's die niet naar de videotraining cursus hoeven....
Dat bij babbelen daar hebben we immers anders nooit tijd voor....
En het gaat vooral over onszelf...
Over wat we voelen en denken.... over verleden en heden...

Een heerlijke lunch met luxe broodjes...

En dacht ik vanmorgen "och geen kinderen in de klas dus ik kan dat witte blousje wel aantrekken".... mis mis mis.... de luxe broodjes zijn naast de brie en rucola salade ook belegd met tomaten die flink kunnen lekken...
Daar gaan we weer... vlekken dus...
En dat terwijl we 's middags een bezoek gaan brengen aan een dependance waar zorgonderwijs wordt gegeven....
De Kameleon op het terrein van 's Kooningsjaght Sizadorp groep....
Groepen met ernstig meervoudig beperkte kinderen van 6 tot 18 jaar....
Kleine prikkelarme groepen met veel begeleiding van zowel zorg als onderwijsmensen... in een oud gebouw waar ze zich meteen voor verontschuldigen maar met een sfeer om jaloers op te worden.... en wie let er dan op een gebouw....

Ze werken er op de manier LACCS waarover ik twee jaar

opleiding volgde....
Ik heb wel  honderd vragen als ik er heen rij..... ik heb wel duizend vragen als ik er binnen ben....
Over de kinderen, de werkwijze en nog zoveel meer....
Dacht ik dat bij ons op school ieder kind er één is... nou hier geldt dat dubbel en vallen wij in het niet bij wat er hier allemaal geobserveerd,  gedaan en bedacht wordt....
Ik ben niet weg te krijgen....
Smelt van de glimlach van een hevig automutulerende leerling die daar even mee stopt als ik hem een schoonmaakdoek in handen geef en samen met hem de tafel schoonmaak....
Smelt van de kus op mijn wang van een heel ernstig verstandelijk beperkte leerling die me al steeds van een afstandje zat te bekijken....
Smelt van dat gesprekje met A die me met twinkeloogjes van alles ondeugend probeert wijs te maken.....
En zo blijft er weinig van me over dan alleen maar een hart dat open bloeit....
Ik vergeet zelfs de tijd dat we nog even in de personeelskamer zouden komen met mijn andere collega's die er ook zijn, om nog even bij te praten...

En als de locatieleidster iedereen gedag komt zeggen lacht ze om mijn schrikreactie...." we dachten al, laat Wampie nog maar even genieten"....
En dat hebben ze goed gedacht....
Zou ik er willen werken....?
Nee, dat niet.... ik ben geloof ik net iets teveel juf om daar al mijn creativiteit kwijt te kunnen.... maar oei wat zijn er veel uitdagingen daar die ik wel aan zou willen gaan op gedragswetenschappelijk gebied....

Dan kom ik thuis...
Vertel enthousiast over de middag en zie halverwege mijn verhaal het pakket op tafel liggen....
"Oh ja, zegt Willem,  er is een pak voor je bezorgd"....
Zo nonchalant mogelijk zeg ik "ooooh gut ja.... maak ik zo wel open... niet belangrijk"..... maar mijn hart stuitert door de hele kamer, de trap op en weer terug....
Ik weet immers dondersgoed wat dáár in zit.....
MIJN TROUWJURK......

Waarom gaat Willem nou niet die honden uitlaten...

Waarom moet dat zo lang duren.....
Andere dagen is hij om deze tijd allang weg...
Of ik nog koffie wil.... nee natuurlijk niet... ik wil dat je weg gaat... maar ja.... dat kan ik niet zeggen natuurlijk zonder argwaan te wekken......
Ongemerkt wip ik op en neer op de tuinstoel want Willem zegt opeens "Ik word helemaal zenuwachtig van jou"....
Hij staat op om met de honden het ommetje te maken.....

Hij is de deur nog niet uit of ik gris het pak van tafel en vlieg naar boven...
Rok uit.... bevlekt blousje  uit..... pak open.....
Ooooh  wauw.....
Wat de wereld er ook verder van vinden mag.... saai.... foute kleur.... niet opvallend genoeg..... of wat dan ook..... ik ben er ten tweede male verliefd op.....
De eerste keer op het plaatje en nu in het echt.....

Voorzichtig haal ik de jurk uit de verpakking en nog

voorzichtiger trek ik hem over mijn hoofd....
Hij zit als gegoten....
Oooooh "I say YES to my dress".....
 Het wordt nu écht wel voor het eggie hoor....!.....

Beretrots maak ik foto's om naar mijn kinderen te  sturen.......
Moet ik nou echt nog drie maanden wachten voor ik hem aan iederéén kan laten zien.... pfffft....

De kinderen vinden de jurk mooi... maar...
Nee prachtig.... maar toch....
Oh help.....
We wisselen nog foto's van andere jurken uit maar dan toch..... "Nee deze is het mam/ Wampie"...
Ja meiden... zo is het... ik ben geen jonge blom van 25 meer die in prinsessen jurk met sluier en sleep naar het altaar loopt....
Ik ben gewoon straks 62... al bijna 18 jaar oma.... en liefst iemand die niet teveel opvalt....
Deze jurk is het....


Zal ik.....?
Zal ik......?
Zal ik nog één keer voor ik slapen ga de jurk aandoen....?
Ik doe het....!!
En ik vind 'm nog steeds mooi mooier mooist......!!!!



 

zondag 20 maart 2022

20 maart 2022


Dag van:
 Vierde kleinkind in het rijtje
Mijn lief en oh zo vrolijk meidje
Zo draagt ze elke dag wat hips
Haar beide benen in het gips
Doen ook mee aan die mode
Gekke printjes; blauwe, rode
En vandaag omdat ze verjaart
Haar haren in een krullenstaart
Je moest haar vandaag eens zien...
Wauw.. ze wordt immers al  1️⃣0️⃣

Dus oma's gezellige babbelkous
Nu heb ik alleen maar tieners in the house!!
GEFELICITEERD

Dus was deze oma voor de verandering maar wéér eens vroeg wakker op zondag...
Het lijkt een gewoonte te gaan worden..
Maar goed... Haarlem is een pittig eindje rijden, dus je moet wat...

Even gauw nog wat cadeautjes inpakken..

Gewoon twee hebbedingetjes want madammeke is nu een tiener en wil dus ook geld voor haar verjaardag want dan kan ze zelf uitkiezen...
Nou is die keuze niet moeilijk want ze wil Peach lego...
Alleen die komt pas volgende maand uit....

Ik vertrek met zon in Arnhem... wat nou regen...?
Maar dat had ik beter voor me kunnen houden...
Bij Geldermalsen...hup... de eerste plensbui....
De eerste en de laatste maar dan wel een heeeeeele lange want pas bij Badhoevedorp kan ik mijn ruitenwissers uitzetten...
En dat is maar goed ook want het was precies op tijd om een mega malle manoeuvre, staaltje koersverandering, van een KLM vliegtuig te kunnen spotten....
Wat ben ik blij dat ik niet in dát vliegtuig zat....
Je zou er een Bijlmerramp nachtmerrie aan over houden...


Haarlem in zicht...
Precies op het moment dat de leuke documentaire op radio NPO1 over treinen in Nederland stopt...
Ik heb nooit geweten dat het zo'n strijd was voordat die treinen hun gele kleur kregen...
En dat er over die kleur héél goed nagedacht is....

Ik rij Haarlem binnen en ene Stella Bergsma vertelt over haar documentaire 'sorry voor de tieten'....
Naakte vrouwenlijven worden steeds vaker weggezet als ordinair en smerig.....
Wie zich in bikini op Instagram vertoont, wordt uitgescholden......
En als de bikini afzakt, word je verwijderd......
Waar komt die weerzin vandaan?.....
Wanneer sloeg de liefde voor borsten om in woede en veranderde lust in angst?.....
“Te klein, te groot, te scheef, te bloot: je weet nooit wie je nu weer met je borsten voor het hoofd stoot”, zegt Stella Bergsma.....
De schrijfster, columniste en boven alles vrouw, snapt er niks van: wat hebben onze borsten de mensheid ooit misdaan?....
In de documentaire Sorry voor de Tieten is zij vastbesloten dat uit te zoeken....(bron BM en NPO1 radio).....

Dan sta ik voor de deur en laat de tieten voor wat ze

zijn.... hangend in mijn bh dus....
En hangend of niet... volgens Stella mag ik er trots op zijn....

De jarige zelf doet open...'OMAAAAAAA'...
En of je je dan welkom voelt....
Ze hinkepinkt op haar twee gipsbeentjes voor me uit... kleine vrolijke dappere tienerdame....
Ze is super trots als ze zelf op oma's telefoon via de bankapp haar verjaardagsgeld mag overmaken...
"Maar ik hoef niet je pincode hoor oma"....
Maar het feit dat oma een Pokemon verzamelmap heeft meegenomen is toch biiiiijjjjjna nog mooier dan het geld....
En zorgvuldig stopt ze haar kostbaarste Pokemon kaarten in de hoesjes van de map....
Ze krijgt even later van vrienden van papa en mama een nog veel mooiere verzamelmap... maar in die van oma komen de zeldzaamste kaarten en in die andere haar decks..... zo noemen ze dat in de Pokemonwereld en oma's spreken die taal....


Heel even heb ik dat flashback momentje van mijn eigen zoon die zijn magic kaarten op precies dezelfde manier zorgvuldig sorteerde en in mappen opborg....
Nu als oma herhaalt de geschiedenis zich bij mijn kleindochter.... de volgende generatie....

Het wordt een gezellig feest...
Voor het eerst sinds de coronatijd weer met visite...
Zag ik de laatste keer een huisvriendin met een dikke babybuik.... nu hangt er een prachtig tweejarig krullenbol meisje eenkennig huilend aan haar benen.....
En die huisvriend... jeetje... dertig kilo afgevallen....
En kijk.... die andere vrienden.... grijs geworden in de tussentijd...
Maar tegelijkertijd vraag ik me af "waar zijn die twee jaar gebleven?".....

De hele rit weer terug....

Feyenoord verliest.... Max Verstappen ook....Marioupol Oekraïne eveneens.....
Treurige radio....
Dan liever maar muziek....

"Wampie.... regel jij nog even die man van de catering met zijn offerte?"....
"En morgen heb je studiedag hè ... kan je dan uitslapen... en ik ook?"...
Ik ben duidelijk weer thuis....
Maar al met al was het een heerlijk weekend!!....







zaterdag 19 maart 2022

19 maart 2022


Dag van:
En geloof maar dat ik van die zaterdag ga genieten seint mijn hoofd naar de rest van mijn lijf dat nog in bed ligt, maar de zon door een spleetje tussen de gordijnen ziet piepen......

Mijn bed is mij heilig....
Het donzen dekbed voelt als een nestje...
De klanken van Norah Jones klinken zacht door het oordopje in mijn rechteroor....
Ik speel nog een verslavend spelletje op mijn mobiel...
De verslaving zit 'm in het feit dat ik goed in dit spel ben en steeds weer dat gevoel krijg van overwinning op een level dat je dan weer zo'n euforisch gevoel geeft... er mislukken immers al zo veel dingen in het leven...

Toch zijn gelukkig de zon en het tjilpen  van de vogeltjes na hun ontbijt sterker dan het spelletje...
En met een sprong sta ik even later dan toch naast mijn bed...
Niks geen make-up vandaag... alleen wat zonnebrand crème....
De ferme wind waar de weerman het over had gister, komt uit het oosten...
Als ik nou in het hoekje bij de kist vol tuinkussens ga zitten, heb ik nergens last van...

Misschien kan ik vandaag alvast wat aan bruinen... of

voorbakken....
Ik heb een prachtige trouwjurk gezien.... en als die past en mooi staat dan kunnen de schouders en rug wel wat kleur gebruiken.....
Maar laat ik eerst die schouders maar eens blootstellen aan de zon dan komt die rug nog wel een andere keer...
Alles op z'n tijd.....

Het is heerlijk in de zon..
En het kleine beetje wind dat ik voel is dan ook meer dan welkom....
Ik pak geen boek.... en nee ook mijn haakwerk laat ik binnen...
Ik doe helemaal niks...
Behalve dan achterover liggen... benen op een stoel voor mij... koffie op tafel.. 
Dit is nou weekend....


De ekster neemt een bad....
Niet zoals ik dat zou doen... nee,  nee... ze hipt in het water, schudt haar veren los... hoopt weer op een tak....dan weer in het water.... wéér op de tak en wederom in het water...
Ik zie me al telkens in en uit mijn eigen badkuip klimmen... dat zouden pas fitness oefeningen zijn op je oude dag....
Dan nog een luid gekras krakra..... en en is ze...

Ook de zwanen,  eenden en ganzen zijn vertegenwoordigt.... alsmede de waterhoen en de meerkoet....
Ze zwemmen veelal single...
Ik neem dus aan dat het mannen zijn en dat de vrouwtjes ergens broeden...

Dan zit ik ineens een piepklein kopje uit het vogelhuisje

in de tuin komen...
Zou het écht....?
Zouden de koolmeesjes alweer huisvesting hebben gevonden in ons vogelhuisje...
En kijk.... dat komt de aanstaande vader aan... hij brengt zijn vrouwtje eten...
En hij is vast niet zoals Willem naar de Chinees geweest.....
Broedduur 13-15 dagen.......
Je moet er toch niet aan denken hè, dat je als aanstaande moeder zo'n twee weken in zo'n donker hokje zit te broeden....
Geen enkele afleiding... niks... behalve dan je partner die af en toe even langs komt met eten....
Geen radio om te luisteren, geen tv om naar te kijken, geen libelle of margriet om te lezen....
Geen brei of haakwerkje.....
Niks... helemaal niks.....

En dan komt dat spul uit....

Mooi niet dat je dan eindelijk in vrijheid en blijheid kan gaan rondvliegen.....
Dan moet je mee om voedsel te zoeken.... die lange, lange weken.....
Kuikens worden wel gevoerd door beide ouders......
Paps doet mee dus....
Jongen zitten 18-21 dagen op het nest......
Nadat ze zijn uitgevlogen, worden de jongen nog 2-3 weken gevoerd.......
Maar goed... Dan  ben je er ook vanaf....
Acht weken vader- en moederschap.....

Het is genieten buiten...
Mijn lijf krijgt inmiddels de gewenste kleur...
Waar de zon draait, draai ik mee....
Maar als de zon achter de daken verdwijnt,  koelt het ook weer flink af....
De rust keert ook op het water terug....

Het leven is goed!!....



vrijdag 18 maart 2022

18 maart 2022

Dag van:

Project spin is af....
Moet ik dan wel bekopen met weer flinke artrose ontstekingen....
Maar even weer wat rustiger aan doen...
Toch was het me alles wat als ik die ene leerling, terwijl hij zijn hoofdje tegen het spinnenlijf legt,  hoor zeggen...."wil je deze ook voor mij kopen?"....
Nou heb ik die laatste pootjes ik de klas gehaakt.... hij heeft toch gezien dat het handmade is.... in ons vuistje eigenijk moeten we er dan ook hartelijk om lachen...

Vandaag proberen we zoveel mogelijk buiten van het

mooie weer te genieten....
En eigenijk voelen we allemaal die laatste dag van de week wel een vooral de afgelopen lange dagen....

Maar......joecheeeiii..... mijn eten staat klaar vanavond...
Nee.....geen loempia van Willem maar een heerlijk Indische maaltijd gemaakt door lieve vrienden.....
Er wordt heerlijk gegeten... gelachen... en vooral bijgepraat....

En jammer maar helaas.... ik heb niet meer te melden...
Mijn koek is op....
Ik slaap mezelf het weekend in....


donderdag 17 maart 2022

17 maart 2022

 

Dag van:
Het is weer even aanpoten hoor...
Geen druk op de ketel of zo... geen stress ook.... maar gewoon aanpoten...
Veel dingen doen die allemaal aandacht vergen...
Vier collegiale consultaties,  een cursus duo authenticatie,  werken aan het project,  een stagiaire in goede banen leiden, weer eens een taxi die niet komt opdagen met leerlingen,  les geven tussendoor, en kei leuke vakleerkracht muziek die contact heeft met de man die volgende week een voorstelling geeft bij ons een speciaal daarvoor een lied schreef over kever Koen die een spin in zijn schoenenzaak krijgt dit voor elke poot een andere schoen wil, wat mij weer inspireert om een reuze spin te haken waar ook echt die verschillende schoenen aan aan geplakt kunnen worden....

Dus pas rond half zeven thuiskomen waar Willem met een logeetje van 9 (dochter van een vriendin) zit te wachten met een dampende zak patat, maar ook de nog bevroren hapjes die in de airfryer moeten....
Ofwel... geen rust.... een schreeuwerige Netflix animatiefilm op tv,  een stuiterend zeer bijdehand logeetje,  vier honden op tilt,  twee zich verschuilende katten waarmee ik mij zeer verwant voel en me het liefst met hen mee zou verschuilen....
Ik pas alleen helaas niet onder de stoel.... noch achter de tv.....

Na de laatste hap kaassoufle haast ik mij naar de

schuur.... trek een paar spannende bollen katoen uit de voorraad.... bedenk een patroon... en begin aan mijn turbo tussendoor project....de spin....
Aan de eerste poot een slipper, aan de tweede een sandaal.... aan de derde poot een flipper da's voor spinnen heel normaal....
Aan de vierde een pantoffel, aan de vijfde poot een ski,  aan de zesde een rubber laars tot hoog boven de knie.....
Aan de zevende een klomp en aan de achtste.... ach zei juffrouw spin zeg weet je, laat die achtste poot maar bloot......

Om half negen ben ik wel tureluurs van de treuzeltechniek die de logé tentoonspreid maar treed Willem ferm op....

Om half tien staat Feyenoord 1-0 voor..... en zijn voor- en achterlijf klaar en hangt er één poot aan het lijf....
Morgen weer verder.....