15 december 2020

Dag van:

Bizar.....

Ik vind het nog druk op de weg hoor...

Ik verwachtte wegen tegen te komen a la maart....

Oké... het was ietsje ietsepietsie minder druk, maar nou niet om te zeggen... Nederland is in lockdown...

Aaaah misschien waren ze vergeten de deur dicht te draaien, het licht uit te doen, de computer af te sluiten....

Je weet het niet......

Bij ons op school was het in ieder geval de gewone drukte....

Misschien iets drukker zelfs...

Maar dat lag niet aan de hoeveelheid mensen maar aan de beweging en het geluid dat ze maakten....

We liepen nog net niet als een kip zonder kop rond

maar.... het had er iets van weg kunnen hebben....

Van.....

Kerst vieren dus...

Met een minimum aan middelen...

Maar het kerstkind werd tenslotte ook in een stal geboren dus aan een os en een ezel had ik genoeg....

Nou ja.... in ons betreffende geval dan wat chocomelk en kerstkoekjes...

Het zakje marshmallows dat de assistente nog in de kast vond.... en het zakje kersen winegums.....

En weet je wat... we verzamelen het fruit dat de kinderen bij zich hebben voor de fruit pauze en maken dat schaaltjes fruitsalade van...

Mooie kerst gedachte... delen van eten....

We kleuren een eigen placemat...

We knutselen een leuke doorzichtige kerstbal...(iseetje van de stagiaire)......

En we gaan in de kring.....

Ik probeer zoveel mogelijk zonder emotie te vertellen dat de vakantie vanmiddag al begint...

Dat we elkaar een hele tijd niet zullen zien...

Maar ach... wat betekent tijd in een kleuter hart....

Het licht gaat uit...

Ik brand de kaarsjes....

En dan komt het kerstverhaal....

Natuurlijk van Dick Bruna.....

Dit jaar zonder mijn kerststalletje want die is nergens te vinden....

Je zou denken gejat....

Net als de kerstkrans die eergisteren nog aan de muur hing....

Dan zingen we liedjes terwijl mijn onderwijs assistent

de tafels omtovert tot kerstbuffet....

En zo werd het toch nog kerst....

Met een gedeelde fruit maaltijd.... buitenspelen.... en de broodmaaltijd.... met restjes en kliekjes maar ook net op tijd de leuke kerstlunchbox van de Jumbo....

Rode wangetjes.... kauwende kiezen... straal oogjes....

Het is kerst... en hoe!!!!!....

Met zelfs een tas vol cadeautjes zelfgemaakte spulletjes door juffen gefreubelde spulletjes....

En het einde nadert... en ik slik iets weg....

Daar gaan ze...

Voor vijf lange weken...

Naar wel of niet een veilig thuis.... 

Naar wel of niet een kerst....

Naar wel of niet een rustige vakantietijd....

Dag allemaal... de juffen wachten hier op jullie....

18 Januari zullen we er weer zijn.... en gaan we samen weer verder....

Vrolijk kerstfeest en een gezond en blij Nieuwjaar....

Van.....

De hectiek is compleet...

Wel of niet nu de drie komende dagen naar school voor juffen....?

Voor wie wel of niet noodopvang... en door wie....?

En die nieuwe leerlingen....?

Die komen er heus aan... en waar plaatsen we die na de vakantie....?

Dus toch nog overleg donderdag....

En dus toch nog een dag noodopvang draaien....

Van....

Willem in zak en as...

Geen kerkdiensten.....

Dus geen inkomsten....

Geen contacten.....

Niet de nieuwe preek...

En ook het nieuwe colbert en overhemd kunnen in de kast blijven hangen....

En als hij hoort dat ik toch woensdag en donderdag moet werken zinkt hem helemaal de moed in de schoenen....

Rode port helpt....

Samen tv kijken ook.....

En even die knuffel...

Want dat mogen wij....

Voor Willem zijn Pasen, Kerst en vooral Oud en Nieuw de hoogtepunten van het jaar....

Wie had gedacht dat het ooit dieptepunten zouden worden....

Daar komt nog bij dat hij altijd zijn jaar serieus afsluit met overdenkingen...

Het nare bewust achter zich laat...

Dit jaar zal hij het mee moeten nemen.....

Voor eventjes dan hopen we...

Er valt niet echt iets af te sluiten....

Er valt misschien slechts iets te hopen....

365 dagen

In

360 graden

Ik ga op reis

En ik neem mee 

Niets achter te laten

Niets los te laten

Ik ga op doorreis

En neem mee