Dag van:
Neeeeeeee joh... zeg ik 's morgens nog optimistisch en vol overtuiging.... "de scholen gooien ze écht niet dicht"....
Ik ben een uurtje later ietsje voorzichtiger in mijn stellige uitspraak...."Ik kan me niet voorstellen dat ze de scholen dichtgooien "....
Nog een uurtje later is mijn uitspraak een vraag vol twijfel geworden...."Ze zullen de scholen toch niet dichtgooien.... toch....?"
Precies om twaalf uur is er dan die zeker mate van ongewisse zekerheid....."de scholen gaan 5 weken dicht"....
En dan die juffen.... op het plein... in de gang.... bij elkaar in de klas....
Wat moeten we nu...?
Hoe gaat dat met het kerstfeest....?
Thuis onderwijs... we moeten boekjes werkbladen maken.....
Betekent 'vanaf' dan dat we woensdag of morgen al de laatste dag hebben....?
Oooooh....al dat eten dat besteld is voor de viering....!
Wat moeten de ouders nou....?
Blijft de school open voor kinderen van ouders in cruciale en essentiële beroepen....?
Jeetje dat wordt weer filmpjes maken....
Dan moet morgen alles wat de kinderen voor kerst maakten al mee....
Ooooh en ik had nog zoveel knutsels voorbereid....
Eigen beroep eerst hè....
Want daarna begint pas.....
Hoe gaat dat met de winkels....?
Als er nou maar niet gehamsterd wordt terwijl wij werken....!
En de sportscholen.... gaan die ook dicht.....?
Hoeveel mensen mag ik uitnodigen met kerst....?
Enfin.... de klok kan niet snel genoeg naar zeven uur gedraaid worden.....
En onzeker zeggen we elkaar "tot morgen".....
Van.....
En dát er schappen leeg zijn hè....
Alweer dat wc papier op....
Bijna geen koffie meer....
En dag brood....
Egoïstisch klootjesvolk.....
En tja... ik kan van alles bedenken dat ik nu nog in huis zou willen halen....
Goedkope batterijen voor in de kersthuisjes.....
Goedkope waxinelichtjes....
Een warm zwart vest... of wol om er eentje te breien...
Ik heb er geen tijd meer voor....
Vanaf morgen alleen waarschijnlijk de supermarkten open...
Ach... en daar verkopen ze ook batterijen en waxinelichtjes.... zij het wat duurder....
Van....
Een tas vol cadeautjes....
Lieve collega... zo bemind...
Een mand vol cadeautjes....
Werkgever.... zo dankbaar...
Een bos vol bloemen.....
Willem.... zo lief....
Van....
Het is zeven uur....
Willem en ik zitten klaar....
Het app verkeer viert hoogtij....
Maar ik kijk naar het beeld van het torentje....
Fluitende achtergrond geluiden en een doortastende en strijdvaardige Rutte.....
Zonder Hugo....
Dat Rutte zijn geduld kan bewaren ondanks het fluitconcert buiten, vind ik op zich al bewonderenswaardig...
Mijn handen jeuken in ieder geval...
En daar komt de lijst maatregelen.... die in het kort betekent dat dat Nederland dus op slot gaat...
Eigen schuld dikke bult....
Toch.... als ik hoor dat de scholen inderdaad dicht gaan, komen de tranen....
Arme kinderen.... arme ouders....
Twee mensen op bezoek... en met de kerst drie.... omdat het kerst is....
Wie van de vier blijft thuis...?
Gelukkig niet zoals ik België controle met warme camera's....
Maar ach... ik zal me toch wel weer aan de regels houden...
Ik doe al negen maanden niet anders....
Wie in maart zwanger werd heeft nu waarschijnlijk een wolk van een prachtige baby...
Wij zijn na 9 maanden terug bij af....
Ga terug naar start...u ontvangt geen 200 euro...
Vijf weken... vijf lange weken... het land op slot...
Vastzitten maar niet gevangen
Balancerend tussen vrees en hoop
Hunkerend naar een einde
Verlangend naar rust
Strijd zonder oorlog
En toch
Geen winst zonder verlies
Hopend op betere tijden
Maar de tijd is kwetsbaar
Net als wij
Van....
Morgen toch maar een geïmproviseerde kerst vieren in
de klas...
de klas...
Op zoek in de kasten of er nog wat lekkers is dat morgen op de kerst tafel kan...
Kleren uitzoeken die ik dan morgen aan zal trekken...
Wrang gevoel...
Vieren wat bijna niet te vieren valt....
Ach die kinderen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten