29 december 2020

Dag van:

 Nog twee dagen te gaan voor 2021 begint...

In Engeland 50.000 besmettingen in één dag tralalatralali....

Wat zullen ze daar leuk het Nieuwjaar in gaan.... niet dus....

Je zou toch blij zijn dat er een Noordzee tussen zit...

Tenminste... ervanuit gaande dat virussen niet kunnen zwemmen....

Vandaag toch maar eens aan het werk...

Mijn planning van twee leerlingen de OPP's en de HP's....

Als me dat lukt dan hoef ik er nog maar drie...

Ik loop nu even naar boven om mijn gehoorapparaten te pakken zodat ik de top 2000 nóg beter kan beluisteren.. of.....

"WAMPIE ER ZIT IETS GEKS OP DE SCHUTTING!!!!".....

Hals over kop ten ik naar beneden....

Halverwege de trap zie ik het al.... het ijsvogeltje...

Wauw....

En ze flitst vliegt niet even voorbij...

Nee... ze zit daar gewoon...

Camera.... camera.... telelens... heb ik nog tijd... vliegt hij niet weg....

Maar nee hoor.... hij zit... kijkt rustig rond... en blijft zitten...

Klik, klik klik... en dat maal dertig...

Ik klik me suf... voor de zekerheid ook mijn mobiel maar....

Dan zie ik het staartje omhoog gaan... klik...

Hij strekt de pootjes iets een... flats... klik ... te laat...

Hij spreidt de vleugels... en weg is hij... klik... gelukt...!

Zoooooooo hé... ben ik blij.....!!!

Al jaren vliegt hij hier... in een flits...

En nu zomaar ineens... zit hij stil op onze schutting...

Echt mooie foto's...

Wel door het raam... maar tja.. als ik de deur had geopend was hij zeker weggevlogen...

Nog maar een keer naar boven en nu rustig die gehoorapparaten in....

Een zucht...

En aan het werk...

Daar ben je dus weer strak een uurtje of drie mee bezig....

En in die tijd beleef je niet veel...

Slechts het enige dat ik zie is dat een behoorlijke regenbui het water naast me teistert...

Het water staat hoog zie ik...

Ze zullen eerdaags het sluisje wel weer open zetten...

Het is allang donker als ik de pc achter me laat...

En... ja hoor... target gehaald... ik hoef er nog maar drie...

Die moet ik de komende dagen maar zien te plannen...

Tussen de oliebollen en de appelflappen door...

Nu Willems kippenpoten braden en mijn eigen maal bereiden...

Een heerlijk bad heb ik nu wel verdiend...

Ik blader wat door Facebook...

Trots vervuld mij als ik de designs van mijn dochter voorbij zie komen en een artikel in het computerbedrijf van mijn zoon...

En creatief viertal heb ik toch...

De een illustreert en maakt designs, de ander schrijft artikelen en workshops in een computer tijdschrift,  dan is er eentje die een webpagina vult en beheert wat duizenden lezers trekt en een kinderopvang managed terwijl de vierde drone films maakt voor makelaars en boeren...

Beroepen met een bite zal ik maar zeggen

Soms kan je zo'n intens trots gevoel krijgen...

Maar ach ... ze hadden natuurlijk ook timmerman of verpleegster kunnen zijn, achter de kassa kunnen zitten of aan de waterkant... trots ben je als moeder toch wel....

Maar dat creatieve vind ik stiekem wel héél leuk...

Ik beleef vandaag niet veel...

Al is werken in je vakantie op zich al een hele belevenis natuurlijk...

Morgen beleef ik genoeg...

Ons vriendinnetje krijgt te horen wanneer ze haar nier mag afstaan... ze videobellen morgen met het ziekenhuis...

En nu maar duimen en duimen...

Morgen komen Marleen en Jennie brunchen...

Gezellig voor de afleiding...

En morgenavond zitten we in Friesland, in Drachten bij twee lieve oude mensen die een beetje aandacht zo hard nodig hebben.... en nergens komen of iemand ook maar ontmoeten...

Verdrijven van eenzaamheid...

Veiligheid voorop... maar aan een ander denken is toch ook belangrijk....