Of
Soms moet je alleen een enkel ding van je dag uitlichten.....
De onderste link van hierboven bijvoorbeeld....
Die daarboven is de originele versie....
En soms zijn dat van die dingen die je doen huilen tot je geen traan meer over denkt te hebben...
Dat zijn van die momenten dat ik weet dat er teveel onderhuids heeft gespeeld....
Dat wat je wegdrukt of om het nog mooier te verwoorden 'parkeert '......
Parkeren betekent alleen dat je het daar weer weghaalt om verder te gaan....
De praktijk leert echter dat het vaak weggedrukt of onderdrukt blijft...
Gisteren schreef ik nog zo mooi dat vanaf maart het denken ophield je voelde maar niet meer relativeerde, verwerkte of nadacht over wat je overkwam....
Omdat het gevoel nog geen woorden had...
En dan hoor je zo'n lied als hierboven in de link te horen is... en dan barst het los...
Al dat rare verdriet en die angst om de afgelopen maanden met een soort van einde in zicht waarvan je eigenijk ook de uitkomst en zelfs toekomst niet weet....
Ik
Ik heb als kind geleerd
Wat goed was en verkeerd
En ook van de drie-eenheid: hoop, geloof en liefde, maar –
helaas
Helaas
Verloor ik ’t idee
Dat al ons wel en wee
Bestuurd wordt en gestuurd wordt door een Iets of door een
Grote Baas
En ik
Ik had de liefde lief
Misschien wat te naïef
Want ach, wie ik beminde was ik na een tijd
En tot mijn spijt
Weer kwijt
En tja
Zo werd ik blind en doof
Geen liefde, geen geloof
Maar wat ik van m’n leven niet verliezen wil, is hoop – is hoop
De hoop
Op straks en op daarna
De hoop op: ja, hoera
De hoop die zachtjes zegt: schep moed
Al wat je doet
Komt goed, gaat goed
De hoop
Op eeuwen aan ’n stuk
Van wereldwijd geluk
De hoop die zegt: het komt terecht – dus zit niet bij de pakken neer
De hoop (die zegt)
Die zegt: ik ben er morgen weer
Zo prachtig...... Ivo de Wijs tekst, Louis van Dijk muziek.......
Wat heb ik niet gehoopt de afgelopen maanden... gehoopt dat mijn geloof me niet in de steek liet... gehoopt dat mijn vrienden en familie niets zou overkomen... dat mensen de moed en de hoop niet zouden verliezen... vooral als je dacht dat er niets meer te hopen viel.... als je dierbare vriend er niet meer is... De hoop op herstel of terugkeer vervlogen is................. Wat valt er dan nog te hopen... waar haal je de hoop op iets of wat dan nog vandaan....?Hoop is een drijfveer.... een inspiratiebron voor ons verlangen.... hoop stimuleert je, je wensen waar te maken.... hoop laat ons groeien...
Maar die hoop... die wensen en verlangens kunnen vaak alleen doorgang krijgen als je 'de moed' hebt om door te gaan... De moed hebt om die dromen, wensen, verlangens te verwezenlijken...
Ik denk ook niet dat we bestuurd of gestuurd worden..... ik denk dat Hij er is om ons te troosten als we het moeilijk hebben.... om ons juist die hoop en moed te geven.... voor wie het wil... of er behoefte aan heeft... Daar geloof ik in... en ik wil niet zonder dát.... Dat wat ik absolute liefde noem... waar wij nog niet met een vinger aan kunnen tippen....
Van.... Gatsiedarrie wat een huilbui.... alsof mijn hele leven er in één keer uitkomt.... mijn hele leven hopen....
Hopen op betere tijden.... op verandering.... Maar ik was zelf die verandering bleek....... daar moest ik hard aan werken......
Hopen daar mag je dus ook best realistisch over zijn.... De mens die altijd maar blijft hopen komt geen stap vooruit.... je moet er wel wat voor doen.... Maar ja... wist ik vroeger veel....
Product van mijn jeugd/opvoeding.... product van een mislukt huwelijk met een narcist.... wie was ik helemaal.. Daar kwam ik dus na de scheiding achter.... door ook mijn kop te gaan gebruiken..... hoe komt het dat mij dit allemaal overkomt.... ?Waarom laat ik dit gebeuren....?
En je dan beseffen dat je er zelf bij was... zoeken naar oorzaken en kijken naar wat je anders wil.... Al zullen er altijd invloeden van buitenaf blijven.... omstandigheden enz....
Van..... Mijn kleindochter, de oudste... appt me vanavond... Oma ik moet voor school een opdracht doen waarin
ik een 'oudere' vragen stel.... Zal ik appen of bellen... Nou lieverd bel me maar even....
Oma ik heb 6 waardes... wil je die van belangrijkste naar onbelangrijkste plaatsen; plezier, zekerheid vrijheid, wijsheid, respect, dankbaarheid...... Ik bedoel... mijn kleindochter .....16 jaar.... en deze vraag.... en ze heeft er nog zes....
Wat voor mij de belangrijkste veranderingen in mijn leven waren die mij veranderde....
Wat voor mij belangrijk was en is in mijn leven....
Waar ik me aan heb moeten aanpassen.... en hoe de maatschapij veranderd is in mijn leven....
Waar ik nog op hoop voor de toekomst.... alweer die hoop....
Bel me maar even.... ik hoor het mezelf nog zeggen.... dat 'even' dat heeft wat langer geduurd... Oma had tijd nodig zullen we maar zeggen.......... En ik steek van wal...... heb het over de verdeeldheid en gemakzucht, saamhorigheid en discipline.... heb het over de jonge geest in een verslijtend lichaam..... over het feit dat er altijd weer oplossingen komen, aangepast aan de tijd van nu en dan..... dat de geschiedenis altijd golfbewegingen vertoond.... heb het over klimaat , milieu, verschillen, verarming, waarden en normen.... ontwikkelen.... meegaan met veranderingen.....en liefde....
Maar die waardes.... help die waardes...... waar zet ik ze...? Isa heeft geduld.... terwijl oma wikt en weegt....1) dankbaarheid ja bovenaan...... en zekerheid helemaal onderaan.... niets is immers zeker in dit leven.... maar dan....2) respect...3) vrijheid.... of nee... wijsheid.... nee toch maar vrijheid...4) wijsheid..... en hou zekerheid inderdaad maar op 6)..... en dan plezier op 5)..... want dat komt vanzelf wel als je 1,2,3 4 al hebt.....
Ik vraag me af of ze er überhaupt een verhaal van kan maken....
Maar vol overtuiging eindig ik ons gesprek met.... "Lieve kleindochter..... ik heb weer hoop...... hoop dat alles voor jullie, door jullie goed zal komen....anders goed..... niet beter maar anders beter...." omdat jij vandaag met deze vragen kwam.... en ik een prachtig lied hoorde....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten