Dag van:
Een donderdag vrij is weer eens wat anders....
Fijn dat ik kon ruilen om morgen Sinterklaas met de kinderen in de klas te kunnen vieren...
We doen er niet veel aan... het is er de klas niet naar dit jaar.... het is er het jaar ook niet naar....
Maar gezellig maken doen we het wel...
Pepernoten bakken..... liedjes zingen... en twee Pieten komen de cadeautjes brengen....
Voor ieder kind een persoonlijk cadeautje.... wat bij ze past....
En vandaag....?
Vandaag ben ik druk met voorbereidingen voor het sinterklaasfeest voor zaterdag...
Er moeten nog heel wat cadeautjes ingepakt worden....
Het zal weer heel anders worden dan afgelopen weekend.... met de gelovige Luna en haar straaloogjes.....
Nog geen weet van een cadeautjes kopende oma, die de spannende verhalen eromheen bedenkt....
Dit weekend Sint met twee pubers....
Levensgrote pubers...
Ook met een spel... maar dan voor grote kinderen.... die vooral niet moeten lezen dat ik ze hier kinderen noem...
Maar nog oh zo blij en dankbaar met hun cadeautjes zijn die, weten ze allang, door oma uitgezocht zijn...
Geen speelgoed meer.... maar grote mensen dingen....
Oma pakt dus grote dozen in...
En dat voelt oma als ze klaar is...
Mijn handen kan ik amper nog bewegen...
Elke beweging is een pijnscheut......
Willem zit er een beetje doorheen....
Corona besmettingen in zijn sociale omgeving dus geen contact.....
De cd stagneert.... de kerk zit dicht want de dominee is besmet.... het ouderenwerk staat stil door de nieuwe regels....
Het enige wat hij heeft zijn zijn honden, zijn tv met Netflix en zijn inspiratie om te schrijven....
Nou ja.... en mij dus....
"Ik wil je hand vasthouden...."
"Ik wil je even voelen..."
"Vertel eens wat gezelligs..."
"Vind je mijn gedicht mooi...?"
"Wat eten we vandaag...?"
"Haal je taart voor Babeth....?"
"Ik wil een knuffel...."
Ik heb ook een gevoel dat de sterren weer eens verkeert staan....
"Een lieve bekende levert een strijd in de laatste loodjes van haar zwangerschap....."
"Een lieve vriendin levert een strijd in het ziekteproces van haar geliefde"....
"Op school loopt iedereen zo'n beetje op z'n einde"...
Ik hoor mensen mopperen, elkaar wantrouwen... korte lontjes....
Het weer werkt natuurlijk ook niet mee...
En de omstandigheden al helemaaaaaaal niet....
Vanmiddag parkeer ik de auto recht tegenover een plaats waar zojuist een scooter ongeluk plaats vond...
Iedereen ongedeerd maar flinke materiële schade...
De politie staat erbij....
Nee... niet om te helpen met het invullen van de schade gegevens maar om de ruzie te beslechten die is ontstaan en steeds hoger oploopt....
En de mensen eromheen die zich ermee bemoeien....
Er is geen speld tussen te krijgen....
Het gaat niet eens meer om het ongeluk maar om discriminatie...
Vorige week bij de Jumbo kom ik binnen op het moment dat er een hevige strijd gaande is tussen een man en een winkelmeisje die hem zojuist heeft gevraagd of hij tot een kwetsbare risicogroep behoort...
Dat moet ze ook vragen omdat hij op het tijdstip de winkel inkomt dat daar alleen kwetsbare ouderen mogen winkelen....
Hij pikt dit niet zegt hij...
Hij zal terugkomen en de hele winkel overhoop schieten....
De oudjes bibberen.... ik probeer tevergeefs te sussen.... men waarschuwt mij voorzichtig te zijn... enz enz...
In zo'n sfeer leven we de laatste tijd...
Is het dan zo moeilijk om je aan regels te houden...?
Is het dan zo moeilijk jezelf te vermaken...?
Ben ik de enige die breit of puzzelboeken vult....
En Willem de enige die tv kijkt en schrijft...
Tuurlijk balen ook wij...
Tuurlijk willen we weer gezellig uit eten... en op visite... en feestjes vieren.... en knuffelen...
Hoe deden ze dat in de oorlog toch....?... terwijl toen de angst veel groter geweest moet zijn... er een avondklok was... het gevaar overal school....
Nee... het zijn niet de sterren... het zijn de mensen zelf...
En daarvan zijn er velen geen ster in het zich houden aan regels en fatsoenlijk blijven....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten