Het is toch ook totaal niet snugger hè ook zoveel te doen op een dag dat je voorbereidingen zou moeten treffen voor oud en nieuw....
Sinds het vakantie is ontbreekt elke logica in ons leven...
We doen maar wat....
Vandaag komen Marleen en Jennie van de vriendenkliek brunchen...
Of ik vers brood in de broodmachine bak...
Tuurlijk zei ik gisteren...
Nee tuurlijk niet, denk ik vanmorgen...
ALLE boodschappen voor morgen moet ik nog halen, dat brood moet 4 uur in dat machientje.... en ik moet soep koken....
Dus brood oké.. maar dan luxe broodjes uit de winkel...
Ook al niet over nagedacht...
Ik sjouw me te pletter met die boodschappen..
Ik haast me een slag in de rondte...
Poets de deuren nog schoon die onder de modder van de honden zit... maar dan komt Willem toch...
Hij stofzuigt....
Tja... alleen net als de meiden komen...
Het mag de pret niet drukken...
We hebben een heerlijke middag...
Als ze weg zijn heb ik nog net tijd om de kerstboom af te tuigen...
Dat stond immers ook nog op het programma..
Aardappels en rijst koken voor de salades zit er helaas niet meer in...
En als Willem terugkomt van honden uitlaten, want daar had ook hij nog net tijd voor, blijft er nog net genoeg tijd over voor een kop koffie... die ik, geprikt door een honderdtal dennennaalden die in mijn trui zitten, snel leeg slurp...
Lieve oude mensen bezoeken die wel wat afleiding kunnen gebruiken...
Twee uur in de auto... mee galmend met de betere nummers uit de top 2000....
Langs de volle maan op roetsjen... wat staat ze daar mooi aan de hemel in nevelen gehuld...
Het journaal beluisteren... een tweede Covid mutatie...
Eentje die kinderen dit keer hard treft...
Hou die scholen voorlopig maar dicht...
Dit wordt nog wat...
Ons vriendinnetje kreeg vanmorgen van het ziekenhuis te horen dat ook de niertransplantaties aan een zijden draadje hangen....
Ze hebben wéér... of nóg geen definitief gekregen...
Ik heb zo met ze te doen...
Afschuwelijke onzekerheid...
Ik krijg een appje van sneeuw uit Haarlem...
Ook dat nog...
Alsjeblieft niet hier wat wij rijden..
Maar toch... een happy white newyear....
De sfeer is goed... de gesprekken ook....
Maar we moeten nog twee uur terug dus we blijven niet al te lang...
Twee uur heen... twee uur daar... twee uur terug...
Ik had de salades al klaar kunnen hebben...
Niet aan denken maar..
Dit bezoek was ook belangrijk...
En morgen... dan pezen we maar een tandje harder
Ik heb alleen geen tijd meer voor een terugblik nu...
Maar ach.. wat valt er te blikken...
Eigenijk wil je niet eens terugkijken...
Alleen vooruit biedt, na het laatste journaal, nou ook niet bepaald een vreugdevol perspectief...
Oudjaar....Nieuwjaar... tja wat zal ik ervan zeggen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten