maandag 12 maart 2018

12 maart 2018

Dag van:
Vandaag ben ik weer eens vrij...
Nou ja.. de telefoon staat stand by want mocht er iets gebeuren dan ben ik oproepbaar...
Én dan nog...wat heet vrij...
Er is me gevraagd foto's van vroeger op te zoeken...
Een lange geschiedenis school gebeurtenissen...
Veel foto's daarvan heb ik inmiddels verwijderd maar heel veel heb ik ook bewaard... op oude schijfjes...
Schijfjes die zo oud zijn dat ik er al een stel niet eens meer kan openen merk ik...
Ik hou van foto's... ik hou sowieso van beeldmateriaal...
Behalve dan in boeken... boeken moeten vooral geen plaatjes bevatten...
Maar  gewoon foto's... ik geniet ervan... en maak ze dus graag...
Dat levert best wel eens commentaar op maar hoe blij is iemand als ze dan een fotoboek, kalender, agenda, schilderij of anderszins krijgen met die ene bijzondere foto of meerdere foto's...
Webwinkels met foto cadeaus doen de beste zaken... webwinkels voor foto albums evenzeer...
Van... vroeger immers al verzamelde men beeldmateriaal...
Het begint met muurschilderingen... en daarna de schilderijen in olie of pastel verf...
Rembrandt was niet anders dan een soort schilder fotograaf die portretten maakte voor de rijken...
Hij is er beroemd mee geworden.... en hij was niet de enige...
En rond begin19e eeuw kwam dus de fotografie...
Mensen willen nu eenmaal vastleggen... herinneringen zichtbaar bewaren...voor henzelf en het nageslacht...
Massaal trekken we naar musea om de beelden uit die tijd te bekijken... en thuis kruipen we in het weekend.. vaak op koude of natte dagen, op de bank of rond de eettafel om foto's te bekijken...
Op bruiloften of jubileum... ja zelfs op begrafenissen worden foto's gebruikt...overzicht van een leven... tijdsbeeld...emotie...
Soms zeggen beelden meer dan woorden... zeker niet altijd... maar soms wel...
Én voor mensen die geen woorden hebben spreken beelden Immers zeer zeker voor hen...
Ze kunnen nu belevenissen delen die eerder zij alleen in een isolement beleefden...
Ménsen om hem heen raken meer geïnteresseerd... leven mee... begrijpen beter...
Zelf merk ik dat ik vaak anders... of bewuster om me heen kijk... niet zomaar vanzelfsprekend overal langs loop ...  zoveel meer moois om me heen zie.... kleuren... vormen... details... emoties...
Van.... tegenwoordig met al die mobieltjes die bijna net zulke mooie foto's maken als spiegelreflex camera's, lijkt iedereen wel fotograaf...
Én elke fotograaf heeft weer een eigen beweegreden;
Ze willen de waarheid laten zien of een boodschap afgeven... ze willen ander werelden en culturen laten zien en de wereldblik verruimen... ze willen vergetelheid een gezicht geven.... de geschiedenis vastleggen of gewoon het leven van alledag...tongen losmaken... sensatie of beroering brengen of grofweg geld verdienen...
Andere fotografen gaan kunstzinnige te werk... zij gaan voor romantiek... spiritualiteit... vorm en kleur.. het experiment... expressie... schoonheid of emotie
Mensen willen nou eenmaal door de eeuwen heen verhalen vertellen over wat ze denken en voelen.. over verkregen inzichten en identiteit...
En tegenwoordig gebeurt dat dus ook veelvuldig middels fotografie...
Van.... waarom is er dan vaak zoveel zorg om fotografie... privacy.. veiligheidsbeleid...
Helaas omdat er zoals met zoveel zaken, misbruik van gemaakt wordt tegenwoordig...
Weliswaar door een kleine minderheid maar toch ..
Afpersing bestaat al zolang als de fotografie bestaat..."Ik maak die foto openbaar als jij mij geen respectabel bedrag geeft"
Maar heden ten dage worden foto's ok gebruikt voor andere ... minder fraaie doeleinden...
Pornografie... seks doeleinden...
Foto's kunnen worden bewerkt en tegen je worden gebruikt...
Net zo goed als dat ze voor veiligheid zorgen;.. bewakings camera's op straat, openbare gelegenheden of bij pinautomaten (dan hoor ik trouwens ineens beduidend minder mensen zeggen dat hun privacy in geding komt).....
Van... maar het is dus om de dwaze minderheid dat we ineens paranoia over fotograferen gaan doen...
Alsof we het door regelgeving kunnen tegenaan....
Al eeuwen lang hebben we wetten die criminaliteit misschien wel aan banden legt maar zeker niet uitroeit...
Beter kunnen we de mensen weerbaar maken tegen dit soort wanpraktijken..
Wanpraktijken van een minderheid...die een prachtige verworvenheid, als uiting geven aan schoonheid en herinneringen... op een verkeerde manier neerzetten...
En wij vergeten à la minute de voordelen en het nut... we genieten ineens niet meer maar gaan op in de angst...
Zonde...
Én oh ja... het ideaalbeeld... ook zoiets....
 Door al die bewerkingstechnieken proberen we het hoogste ideaal te bereiken... mooie softe huidskleur zonder rimpel of of oneffenheid... smal bekkie.......grote ogen.. hoge jukbeenderen en iedereen moet ineens aan dat ideaal voldoen...
Het is niet anders dan vroeger toen er van Rembrandt geëist werd dat hij de mensen op de Nachtwacht en ook andere portretten net een tikkeltje mooier moest schilderen dan de werkelijkheid aangaf...
En ook aan het, door jonge meiden, willen voldoen aan dat ideaalbeeld is niet nieuw.... denk aan de Rubens periode...
 Wat dat betreft is er niets veranderd...
Behalve dát een stelletje onverlaten de andere kant op bewerken en het medium waar het op gezet wordt een groter bereik heeft...
Misselijke streken...en vreselijk als het je allemaal overkomt...
Maar daardoor maar helemaal alles bannen en in de angst blijven hangen...het mooie verloren laten gaan, het nut vergeten ?
Jammer toch...
Leer liever weerbaarheid en keuzes maken van wat je online zet of doorstuurt aan vrienden/ familie...
 Van... ik ben in ieder geval blij dat ik vandaag (en ik heb er echt bijna een dagtaak aan) uit een onnoemelijk kapstok vol opgehangen herinneringen kan putten...
Al die prachtige herinneringen weer tegenkom... de verhalen... de lieve mensen van weleer...
Het helpt je dus wel degelijk onthouden... aan een bijzonder dag vol bijzonder gebeurtenissen die je brein onmogelijk allemaal kan bewaren en onthoofden...of tijdens een langere werk/ school.... opgroei periode .... huwelijk... leven...
Een aantal uren zit ik dan ook van "oh ja... ach gut dat is waar ook.... kijk nou toch...aaaah...ooooh.... weet je nog"...
Tussendoor deel ik de herinneringen met oud collega's en krijg dezelfde reacties terug..."aaah kijk nou zo lang geleden.. dat is waar ook... wat leuk....oooh wat zag ik er toen uit...."
En zo vergaar ik een periode beeld... een ontwikkeling... van begin tot nu het einde...
Niet het laatste einde... meer een afsluiting van een periode... om ruimte te maken... ruimte voor een nieuw begin....
Vast ook weer vol mooie foto's...of gewoon heerlijke kiekjes die je een kijkje geven in je leven... om niet te vergeten...
Want hoe vergankelijk het leven ook mag zijn en tijdens het leven de gebeurtenissen die je meemaakt... foto's vergeten nooit... foto's geven elke belevenis weer... keer op keer....
Én ze maken gevoel los... weemoed... vreugde... verdriet... moed... vergane wanhoop... trots... liefde... geluk...
Alles ging voorbij maar zette zich anders voort...
Loslaten wordt een stuk makelijker als de herinneringen bewaard mogen blijven...
Van... ik stuur de verzameling foto's door... mijn werk zit erop.. mijn aandeel geleverd...
Het is nu aan anderen om er een prachtig compleet overzicht van te maken...zodat straks degene om wie het gaat kan terugblikken op een waardevolle periode.. om weer verder te kunnen gaan...voor een volgend overzicht... met weer liefdevolle herinneringen...
Van... hé leuk.. ik kom Willem in de winkel tegen als ik boodschappen doe... aangename verrassing...
Samen verder dan maar... en weer met meer terugkomen dan gepland... ai...
Als Willem lekker naar het veld is geweest om de honden te laten rennen, gauw eten want hij heeft ouderraad vergadering...
Tussendoor steken we een lieve vriend een hart onder de riem die zojuist zijn zeer jonge collega is verloren... wensen we een mede hondenbezitter sterkte die in hetzelfde schuitje zit als wij waar het gaat om afscheid nemen en niet weten hoe en wanneer de knoop door te hakken en......
AU... AU... AU... brand ik mijn lip aan een stukje salami met kaas van mijn pizza...
Jemig wat doet dat zeer... en zelfs vijf minuten met mijn lip onder de koude kraan hangen helpt niet.... de blaar wordt al zichtbaarder en groter...en de pijn erger...
Bah.... die pizza hoef ik ook niet meer...
Van... Willem is bijtijds terug... we kletsen nog wat en besluiten dan dat de dag om is..
Het is weer mooi geweest... en enerverend....
Een dag met een terug- en vooruitblik...


Geen opmerkingen:

Een reactie posten