Zo'n unheimisch gevoel....
Maar eens kijken wat er van uitkomt....
Van... ik had het natuurlijk eerder moeten doen... maar hoe dan ook, ik denk er vandaag aan en onderneem aldus actie.... de chronische medicatie dreigt namelijk aardig op te raken...
"Willem heb jij misschien een apotheek bericht gezien bij de post?"....
Domme vraag natuurlijk want waarom zou hij daar op letten...
Ik gooi alle post overhoop en ondersteboven... concludeer dat we die post in de vakantie best eens op had kunnen ruimen maar onderneem verder geen stappen.... en constateer vervolgens dat er geen bericht is binnengekomen....
Van... het kan natuurlijk zijn dat ik digitaal ofwel per e-mail wat te horen heb gekregen....
Lijkt me niet want dan had ik het wel onthouden maar je weet maar nooit of ik een momentje van gedachtenverduistering heb gehad de afgelopen periode....
De post in de mailbox dus ook maar overhoop en ondersteboven....
Maar ook hier niks... niks bij de S van SAL (de naam van de apotheek)... niks bij de A van apotheek... noch bij de M van medicatie of de C van chronische medicatie...
Van... dat wordt dus bellen....
"Met de assistente van dokter van der Ploeg....".... nee geintje.... met JAZEKER DÉ APOTHEKER..... sorry... nog een grapje...
Tjonge ben ik flauw bezig....
Ik krijg dus de apotheek aan de lijn en vraag of mij iets ontgaan is of dat zij wellicht iets vergeten zijn....
"Hé, ja vreemd... er moet ons iets ontgaan zijn....u had allang bericht gehad moeten hebben.... maar ik zie ook dat er nog niets klaarstaat.... we gaan het direct voor u in orde maken..."
En dan dat woordje direct hè...
"Dus ik kan het straks ophalen?"....
"Neeeeee mevrouw... maandag staat het klaar...."
Nou weet ik niet of zij het medisch vademecum gebruiken in plaats van de Dikke Van Dale maar wanneer ik ' direct' hoor denk ik toch aan synoniemen als "meteen, stante pede, onmiddellijk, nu... of in ieder geval zo spoedig mogelijk... zeer snel.....vandaag nog....
Nee dus.... maandag... dat is dan direct met een tijdsbestek van drie dagen....
Van. . nou heb ik de belangrijkste medicatie nog vóór een paar dagen;.. de bloeddruk pillen... schildklier pillen... en zo....
Het enige dát ik niet heb, zijn de plas tabletten...(waarom je die dan weer tablet noemt en geen pil weet ik eigenlijk ook niet...)
Ik vertel het de vriendelijke dame aan de telefoon....en vraag of ik die dan nog vandaag kan halen....
Maar... klaarblijkelijk is dat te direct want die mogelijkheid kennen ze niet....
Dat wordt de komende dagen dus water drinken... cranberry citroen thee slobberen .... venkel eten. .. en veel fruit om nog enigzins die urine huishouding op peil te houden.....
Al is het ook al eens lekker te weten dat je met een gerust hart de slappe lach kan krijgen zónder je benen bij elkaar te hoeven houden....
En dat is dan weer een voordeel bij urine uitdrogingsverschijnselen....
De woestijn in je onderbroek...
Van... enfin... het eerste 'gedoe' is mij dus al ten deel gevallen....
Laat ik nu vooral rustig gaan breien...
Een tussendoor projectje..... opdrachtje van gisteren...."oma ik vind die fluffy trui zo lekker zitten....(ze draagt hem liefst dagelijks en anders na de was direct uit de droogtrommel weer aan....(en met direct bedoel ik dan.... deurtje open... trui eruit... over je hoofd... en deurtje weer dicht.... meteen dus.....)
Gezien het 'niet direct klaar' maatje S en veel steken project voor Isa.... en dit mini fluffy maatje 134 ....niemendalletje, kan dat best tussendoor...
Gisteravond had ik de helft van het achterpand al af.....
Maar tja... ik heb nog wel 2 extra bollen fluffy wol nodig....
Van... dat wordt dus eerst nieuwe bollen halen...
De winkel waar ik die van Britt kocht, had ze van de week niet meer....
Ik probeer een ander winkelcentrum met dito winkel....
Ai... ook uitverkocht... gewilde wol klaarblijkelijk.... half Arnhem mogelijkerwijs binnenkort in de zuurstok roze fluffy....
Gelukkig komen de door mij gebreide truien in Didam en Haarlem terecht....(waar ze vast geen zuurstok roze fluffy wol kennen natuurlijk ahum...)
Van... nou dan toch maar even de andere winkel proberen...
Op naar Kronenburg....
En wat schetst mijn verbazing.... geen gedoe... maar nieuwe lading zuurstok roze pluizige oh zo zachte fluffy wol....(echt niet makkelijk breien trouwens met al dat gepluis......)
En hé... kijk nou.....leuke panty....
Maar... wat nu... geen maat te bekennen...
Zie ik iets over het hoofd...?
Ik vraag het de winkeldame .... nou ja... grietje....
Wel een heel behulpzaam grietje...
En dan volgt toch nog.... het gedoe....
Ze kijkt... ze zoekt... ze gluurt... ze haalt de panty uit de verpakking... ze scant de code.... maar niks....
Ze vraagt het opperhoofd of die iets van maten kan vinden....
En natuurlijk is zo iemand niet voor niks opperhoofd van zo'n winkel.... want als ook zij niks kan vinden krijg ik als antwoord..."dat is een one size panty mevrouw"....
Een maatloze one size panty dus...
En als ik nou iets op deze wereld onzinnig vind is het wel one size...
Zijn jullie ooit wel eens one size mensen tegengekomen...?
In alle kleding... op alle prijskaartjes... aan alle kledingrekken... van ondergoed tot bovenkleding... van luier tot teena lady.... van matras tot koelkast.... van autolampje tot kunstgebit....ALLES heeft een maat.....
Dik, dun, middel dik, middel dun, kort, lang, heuploos, vol beboezemd, smal, breed...S M L XL XXL nog meer L..... ik herken daar geen one size in....
En dan uitgerekend die panty die ik leuk vind (lichtgrijs met een kicken paars streepje en een bruin lijntje...)... is one size....
Daarbij weet ik één ding zeker...IK BEN NIET DIE ONE SIZE. . ik ben altijd die one in a million size....
Zegt de juwelier bij oorbelletjes prikken dat 1 op de 300.000 mensen een botje in zijn oorlel heeft.... ben ik diegene met dat botje...
Zegt mijn tandarts dat 1 op de 500.000 mensen last van speeksel kristallen kan krijgen.... behoor ik niet tot die 500.000.... nee ik verrek van de pijn in mijn kaak door een speeksel kristalletje ..
Zegt de schoenverkoopster... die schoenen vallen klein mevrouw.... kunnen er bij mij wel twee voeten in.... en andersom als ze "groot vallen mevrouw" krijg ik nog niet mijn teennagel erin...
Mijn taille heeft maar 44... over de rest wil ik het niet eens hebben....
Vinden mijn heupen dat ze maat over over over sized nodig hebben... is mijn lengte het daar weer niet mee eens...en hou ik 45 centimeter pijp over....
En dan verkopen ze ONE SIZE....????????
En nog wel een panty....
Alsof mijn kuiten en kont in diezelfde panty passen.....
Want als er iets verschilt in SIZE.... dan zijn het mijn kuiten en kont wel....
Van. . enfin... ik betaal de wol en ga maar verder...
Eigenlijk wil ik terug naar de auto en weer lekker naar huis achter de wol... bij een Willem die kopjes koffie voor me haalt....
Maar.... ik loop langs de schoenmaker....
En ineens schieten de woorden van vriendinnetje Annet me door mijn hoofd "Wampie laat nou eindelijk eens die reserve autosleutel bijmaken "....
Dat voornemen heb ik namelijk al 4 jaar... zolang als Annet in haar nieuwe huis woont want ik verloor mijn autosleutel toen ik haar verhuisde en heb sindsdien mijn reserve sleutel in gebruik....
En al vier jaar lang heb ik nachtmerries dat ik die reservesleutel ook kwijtraak....
Vandaar dus de opmerking van Annet...die mijn "waaaaar zijn mijn sleutels"...... wel zat is....
Pik in... het is 4 januari... laat ik ook eens een nieuwjaars voornemen direct (nou ja).... omzetten in daden....
Van .... eeln niet onaangenaam voor het oog uitziende man helpt me...
Het is de schoenlapper zelf....
"Ja mevrouw die sleutel kan ik wel namaken.... even kijken.... transponder.... uitlezen....
Dat gaat me lukken... ik ga naar beneden... klik mijn portier open... sleutel in contact... draai... geen lichtje... nog een keer proberen... ja......rood lichtje...nog een keer draaien... geen lichtje maar misschien hoort dat wel zo....
Deur weer op slot en ik weer naar de schoenlapper annex sleutelmaker...
"Ik weet het niet hoor... zeg ik... maar hij knipperde maar 1x..."
"Nee mevrouw... ik zie het al hier... het is gelukt hoor..."
De gegevens gaan op of in de reserve sleutel transponder... de sleutel wordt geslepen....€70.00.... en ik blij naar de auto...(straks maar even Annet bellen)
Moet wel de nieuwe sleutel uitproberen zegt de goed ogende sleutel maker... en anders terugkomen...
En daar heb je het al....GEDOE....!!!!!
Ik probeer de auto open te maken... maar ik heb helemaal geen sleutelgat in het portier....
Toch even dan in de auto kijken of ik hem wel met die sleutel kan starten...
Portier dus open maken met de oude sleutel want die heeft een automatische deur ontgrendelaar....
Klik.... niks klik... nog eens drukken.... niks.... auto blijft dicht... geen lichtjes die moeten knipperen... nada.... niks....is dicht, blijft dicht....
Ik weer terug....
Vertel dat beide sleutels niks doen en ik ook geen sleutelgat heb...
Die moet je hebben volgens hem....
Zal vast... maar vertel mij maar waar....
Dat vertelt hij me na enig gezoek op internet...
Linkerportier.... gleufje.... en dan daaronder....
Ik weer terug... roltrap af... deur uit.... goh fijn... het wordt al donker....
EN ZOEK DAN MAAR EENS EEN GLEUFJE.......!!!!@%^£¥%$.....
Maar het zal me lukken.... geen gedonder met opmerkingen als "het zijn weer vrouwen"....
Ik zoek vijf minuten... ik morrel..... ik priegel....tien minuten.... ik trek.. ik ruk.... ik beuk... en ja... eindelijk... er vliegt een kapje van iets af... en daaronder zit daar pokke sleutelgat verstopt.....
EN ZOEK IN HET DONKER DAT KAPJE MAAR EENS TERUG....!!!@^£¥&&¥^/$*
Ik stop de sleutel in het sleutelgat... (zonder niksen te lichten want ik kom tot de ontdekking dat ik ook nog eens mijn mobiel vergeten ben)..... maar niks...
Ik stop mijn oude sleutel in het sleutelgat... niks....
Het portier blijft dicht....
Van... dan maar weer terug....
Zijn gezicht blijft stoïcijns vriendelijk en goed ogend....
"Ik loop wel even mee...."...
Mag ik even naar huis bellen vraag ik want ik heb mijn mobiel thuis laten liggen....
Blackout .... weet het 06 nummer van Willem niet meer....
Rustig blijven Wampie...
Ik weet het huisnummer...
Hij sluit de winkel en daar gaan we....
Hij probeert de transponder van de oude sleutel... niks...
Hij probeert de nieuwe sleutel.... past niet...
Hij probeert het portier open te maken...OPEN!!!!
Nee hè... niet een man wel en ik niet....
Hij start met de oude sleutel de auto en ook alle lampjes knipperen weer en de transponder zegt weer klik....
"Toch klopt het niet"... zegt hij...
Wij weer naar de winkel...
Ik bel eindelijk het huisnummer....
Willem snapt van het hele verhaal niks.... en ook snapt hij niet waar hij me op moet halen als ik over een uur nog niet thuis ben....
Mijn hopeloze redder in nood....
Komt wel goed zeg ik... laat maar....
Van. .. ondertussen hoor ik gemurmel achter me...
De sleutelmaker ontdekt een fout in het uitlezen...
Nieuwe sleutel... nieuw inlees weet ik veel klein rood dingetje....
"Nu moet hij het denk ik wel doen" peinst de man...
En alleen van die goed ogende doch zeer peinzende blik, word ik al ongemakkelijk...
Van... ik loop het hele stuk weer terug... roltrap af... mijn zolen branden onder mijn voeten....
Mag ondertussen van al dat heen en weer geloop mijn schoenen straks ook wel bij hem achterlaten voor nieuwe zolen...
Ik stop de nieuwe sleutel in het mijn toegapende sleutelgat....JA... OPEN!!!!
Nu nog starten.... en JA hoor... ook dat werkt....
Van... toch maar even naar hem toelopen om te zeggen dat het gelukt is....
Dat waardeert hij en een gulle goed ogende lach valt mij ten deel....
Als het verhaal in geuren en kleuren verteld is, kunnen we uit eten gaan...
Babeth (die haar vriendje op bezoek had vandaag.... en wauw wat zag de kamer er netjes uit...), is al naar haar werk.... vergezeld door vriendje (een knappe lieve gezellige open knul!)
Nu even mijn mobiel in de tas doen...
Mobiel negens te vinden....
Och ja... toch wel... gevonden...!!!
In mijn tas. ..
Van... op naar de wok....
Je zou zeggen dat iedereen wel genoeg gehad moet hebben na al die dagen,.... maar het zit nog aardig vol...
Dat ik genoeg gehad heb , merk ik wel....
Meer dan wat kreeft, mosselen, inktvis en een klein bordje wok groente, gaat er niet in vandaag....
Maar er kletsen gezellig... maken plezier.... praten over het stuk van Willem dat hij schreef vandaag voor de baptisten website... praten over het feit hoe belangrijk het is dat ik mijn mobiel altijd bij me heb volgens Willem... waar ik het dus niet mee eens ben omdat ik hem toch heb gebeld al is het met de telefoon van een ander....en we genieten van elkaar....
Van... thuis nog wat breien.... en klaar is de gedoe dag....
Doe morgen maar weer een normale voor de verandering..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten