woensdag 9 januari 2019

9 januari 2018

Dag van:
Er moeten heel wat formulieren en lijsten ingevuld worden in onderwijsland. .
Gisteren kwam ik er niet meer aan toe door een overleg,  dus vanmorgen maar weer vroeg naar school....
Van... en de dozen vergeet ik vandaag niet...
Ze liggen achterin de auto...
Achterin... waar het een raar geluid maakt...
Mijn kofferbak slot werkt al jaren niet meer...
De garage zou een nieuw slot bestellen maar dat is dus al jaren onderweg. .
Schoonzoon heeft een improvisorisch systeem gemaakt waarbij ik twee klemmetjes tegen elkaar druk die dan contact maken en zo krijg ik de achterklep open...
Maar bij harde wind... erg nat weer... of kou... dan komen die twee klemmetjes spontaan tegen elkaar...
Zoals vanmorgen dus... tikketak... tikketak... tikketak... tikketak...
Achter elkaar hoor ik het...
En het lampje "portier open"..."portier dicht"... gaat synchroon mee aan en uit...
Negens en plek om de auto aan de kant te zetten natuurlijk dus hoor ik het lijdzaam aan en kijk om de seconde naar achteren of die klep niet open schiet. ....
Ik kom veilig aan...
Eerst de klep goed dicht...klemmetjes uit elkaar trekken... dozen uit de auto...
Ik ben binnen....
Dozen naar de klas... koffie....
Alle externe sites openen om bij de formulieren te komen....
Wat was dat wachtwoord ook alweer....?
Als ik het dan eindelijk weet geeft het kreng nog aan ook dat ik een nieuw wachtwoord moet aanmaken want deze kent hij al te lang...
Grrrrrrrrr......
Ik raak na zoveel jaar wel eens uitgedacht in het creatief wachtwoorden bedenken die hoofdletters, kleine letters, cijfers en tekentjes moeten hebben...
Ik raak verward in het doolhof van uitroeptekens en vraagtekens en was het nou wel of was het nou niet in die volgorde....
Van... en als ik dit allemaal geregeld heb begint de briefing....
Nog geen tijd om in te vullen....
Van... is de briefing klaar, komen de leerlingen er al aan....
En tijdens die briefing nog zo bezig het nieuwe wachtwoord 100x te herhalen in mijn hoofd  zodat ik het maar niet zal vergeten... zodat ik mijn vraag vergeet te stellen. .
Van... eerst die vraag dus maar mailen.... kinderen helpen met tassen uitpakken.. en gymschoenen uit de kast halen...
Door naar gym....
Van... een half uurtje voor mezelf...
Deur dicht... nu eerst dat formulier....
15 Maart onderwijs staking... binnen alle onderwijsbranches....
Ik staak mee ....
Wat ben ik klaar met dit gedoe....
Van... eindelijk even echt tijd voor de kinderen...
Gezellig in de kring....
Knus moment en voor iedereen eindelijk dezelfde aandacht...
Van... de zon schijnt.. dus lekker naar buiten...
Het vrolijkste moment van de dag...
Grapjes maken en ondeugendheid uithalen...
Ik ren de kinderen achterna... ik kietel ze als ze dichtbij komen... tot er drie tot de ontdekking komen dat als ze zich verenigen, de juf geen kant op kan.  .
Ik word ingesloten dit rollators een rolstoelen(maar vooral triomfantelijke schaterlachende kleuters) want dat geeft dan weer grootse hilariteit....
Op zo'n moment besef ik me dan altijd dat dit toch bijzondere ontdekkingen en leermomenten voor de kinderen zijn...
Later in het leven sta je ook samen sterker....
(Straks geheel onderwijsland op het Malieveld in den Haag... samen een vuist maken... samen sterk)
"Juf gaan we al naar binnen... het is koud"
Nee... we blijven buiten.. ik ga eerst koffie halen en dan.....
"Jaaaaaa....jij mag wel naar binnen als je dat wil"....
Daar heeft hij een punt... moet ik nou zeggen dat hij klein is en ik de juf ben en dat ik het daarom wel mag....omdat ik het daarom voor het zeggen heb...
Moet je ons eens horen als de minister van onderwijs iets doet wat wij niet mogen of willen.... omdat hij minister is....
Van... nou zo is het leven dus.... en daarom..."Nee we gaan nog niet naar binnen.... maar ik wel"....
Je kan er niet vroeg genoeg mee leren omgaan....
De leerling zet zijn handen in zijn zij een stampt een keer op de grond...
"Dat heet protesteren" zeg ik lachend en ga mijn koffie halen...
Van... dozen verven.... och jongens wat een lol...
Mijn nieuwe klassen assistente krijgt wel meteen de vuurdoop...
Kinderen onder de verf... schorten onder de verf.... tafels en stoeltjes onder de verf... maar gelukkig de dozen ook...
Drie kwartier onafgebroken zijn ze ermee bezig.... en dan de deuren en ramen erop plakken...
Ze hebben niet eens zin om op te ruimen als ik aangeef dat het tijd is voor de lunch...
Resultaat...GEWELDIG!!!!
Trotse juf... nóg trotsere kinderen....
Van... woensdag korte dag dus het zit er alweer op....
"Het was wéér fijn juf"...
Dat vond ik ook vent.....
"Maandag ben je er weer hè?"...
Ja boefje... maandag ben ik er weer....
Van... kinderen naar de busjes... en de piepkleine baby zus van mijn leerling als verrassing in de gang. ..
Je zou toch spontaan weer oma willen worden....
Zooooooo klein.... een Madurodam kindje.... alles aanwezig maar in miniatuur vorm...
Van... ik raak niet uitbewonderd, maar een intervisie bijeenkomst wacht...
Snel snel....
Van... zeer leerzame intervisie...wij kunnen alles wel willen maar wat nou als een kind er niet aan toe is... nog lang geen betekenis geeft aan wat wij verlangen....
En wat nou als het een andere manier vind, die niet de onze is maar wel een goede....
Of er gewoonweg niet aan toe komt omdat het niet hun manier is.....
Leuke dingen om over te sparren... na te denken... mee te denken...
Van... dagbrief..... overdracht.....laatste restje formulier.....
Half zes.... naar huis....
Suikerdipje ....
Sinds heb je dat wel eens... dat alles begint te trillen en je begint te transpireren...
Eén mars of nuts en het is weer over...
Ik duik dus gauw een winkel in op een ander winkelcentrum en nuttig een mars...
Haal bij de Xenos exotische etenswaar en ga eens kijken wat ik daarmee kan brouwen thuis....
Geen fitfoodie vandaag... zoveel is duidelijk...
Van... ales heel in huis.... wat een zegen...
En een Willem die direct bij de boodschappen tassen staat en met zijn neus in de pannen...
Hij leert het nooit af....
Hup... stukje worst verdwijnt.... en nog een stukje....en een dropje... en nog een...
Een half gare champignon....
Hij gaat lekker Willem....
De exotische dingen laat hij liggen..
Die zijn voor IN  het eten...
De artisjokken... zongedroogde tomaten....knoflook... scheutje Metaxa... oven brie...
Van... dat zeg ik... ik brouw wel weer wat...
 En het smaakt verrukkelijk....
Je zou toch bijna je fitfoodie ervoor retourneren...
Van... samen nog de slimste mens kijken...
Een oude vriendin van Willem zit in het publiek...
Van... hé Willem... je vriendin zit er ineens niet meer...
Hè Wampie, zegt hij geërgerd... die zit gewoon achter de rug van Philip Freriks...
Nee Willem.... heus niet...
Willem appt haar....
Je hebt gelijk zegt hij... ze moeten af en toe wisselen zodat iedereen in het publiek een keer in beeld komt...
Duh Willem.... wie hier in de kamer is de slimste mens.....?
Nog een klein stukje DWDD  university kijken...
Ach jongens waar gaan we naartoe in deze wereld....
Oplossing op oplossing wordt er bedacht...
Tja... vertelt de geleerde man... kijk naar de duif. .. kijk naar hoe hij vliegt....
Wij hebben veel van de duif geleerd...
Zoveel zelfs dat wij nu harder en verder vliegen dan hij...
En we kunnen meer mensen vervoeren ook....
En daarom... omdat we zo knap geworden zijn(Ik leg het iets simpeler uit hoor ).... bedenken we nog meer technologieën om de natuur schoon te krijgen en te houden...
Terwijl ik op dat moment denk..."gut was het niet simpeler geweest om gewoon van die vliegende duif te blijven genieten zonder zelf ook die lucht verder en hoger in te willen met meer mensen op je rug( in je cabine)...."
En dan denk ik ook meteen aan het verhaal van de toren van Babel....
Dat was zo'n stom verhaal nog niet. ..
En symbolischer wellicht dan we kunnen bevroeden...



Geen opmerkingen:

Een reactie posten