Mijn zus en zwager 1 jaar getrouwd vandaag....
En ik weet niet hoe vaak er aan mij.... aan ons....wordt gevraagd..."wanneer trouwen jullie nou eens"....
Dan antwoord ik meestal impulsief 'nooit'.....
Jaren geleden zei ik al dat ik 1x die belofte voor de wet gedaan heb en die belofte niet volbracht heb.... het hoeft voor mij niet meer....
Willem had verhalen over prachtige bruiloften en bij die huwelijken werd ook, om welke reden dan ook, die belofte 2x verbroken. ..
Klauwen vol geld..... en na een tijdje handen vol verdriet, zeg ik dan....
Willem denkt daar anders over....
Toen was het goed.... toen maakte je de goede keus... maar tijden veranderen....
En je kan dus anders gaan denken....
Ik ben het helemaal met hem eens hoor.....
Maar moet daar dan een wettelijke belofte aan vast zitten, is dan mijn volgende gedachte....
Was ons 12 en een half jaar samenzijn reisje minder waard dan een 12 en een half jaar huwelijksreisje.....?
Is onze relatie minder waardevol omdat er geen trouwboekje is waar twee handtekeningen in staan.... oké 6 dan met de getuigen meegerekend....?
Jaaaaaa zegt Willem dan..... maar je wilt toch een feest om iedereen te laten mee delen in je geluk....
Duh.... doen ze dat nu dan niet al....gewoon.... zonder feest.....
Van... elke dag voel ik mij weer gelukkig dat wij voor elkaar gekozen hebben...
Niet middels een ja woord maar door een hele avond zoenen op de bank.... waarna ik voor 4 dagen naar euro Disney vertrok met mijn kinderen om daarna weer heel blij te zijn om bij Willem te zijn. ..
Niet middels een ja woord maar door het gevecht samen aan te gaan van de samengestelde gezinnen....
Niet middels een ja woord maar het gevoel van bij elkaar horen en willen blijven....
Niet middels een ja woord maar door nu al 12 een en half jaar stand te houden door dik en dun... voor en tegenspoed.... magere en vette tijden.... vreugde en verdriet....
Niet middels een ja woord maar door na 11 jaar latten toch te gaan samenwonen.... en met alle goede en minder goede eigenschappen... karaktertrekken. .. gewoontes...samen te leven....en blij met elkaar te zijn...
Van... die dag.... dat we gingen samenwonen hebben we een papiertje getekend ja.... een soort zakelijke overeenkomst.... je moest toch dingen veilig stellen.... Nederland vereist nu eenmaal iets van een overeenkomst om aan te kunnen tonen dat je van elkaar houdt....
Pas dan schijn je rechten te hebben.... naast ook een aantal plichten. ..
Maar hoe mooi was het niet ook al daarvoor.....
Gewoon... zonder handtekening elkaar werkelijk op je woord te vertrouwen....
Van... ik heb nog geen goede reden gevonden om te trouwen....
Mijn eigen naam wil ik toch blijven dragen.... eigendommen blijven onze eigen eigendommen.... het enige dat we delen is de liefde....
Van... en toch ben ik blij voor mijn zus en zwager.... die wel de keuze trouwen maakten....
Omdat zij hun redenen hadden dat wél te doen....
En dat was óók mooi....!
Gefeliciteerd lieve allebei....
Van..... jubel de jubel.... het is 'mooi' weer... en bijna zo goed als licht als ik op school aankom....
Het is net of ik dan meer open sta voor de dingen.. uit mijn winter schulp kom....
Ik snap die winterslaap dieren wel.....
Ogen dicht... sluit je maar af... en doe je ogen weer open als de lente voor de deur staat....
Dan is het net of de winter niet bestaan heeft... je hebt er toch niks van gemerkt...
Behalve dan dat je behaaglijk warm in je holletje lag.... nou ja... oké... en ietsje magerder dan voor de winter.... weer wakker wordt ...
En ik moet zeggen.... dat ietsje magerder zou me ook nog bevallen....
Afvallen zonder er iets van te merken... en zonder knagend knorrend gevoel in je maag...
Behalve dan bij wakker worden... maar dan kan je ook direct weer aan de maaltijd. ..
Niks gemerkt van sneeuw... kou... ruiten krabben.... kranen afsluiten.... pekel vlekken op je nieuwe laarzen ook al heb je er tien dure waterafstotende spuitbussen op gespoten ..... glibber partijen.... dikke kleren waar je je als je binnen bent een ongeluk in transpireert..... of andere winter ongemakken....
Je ogen dichtgedaan toen de regen kwam.... de blaadjes vielen... de kou zijn eerste intrede deed.... de zon eigenlijk nog op je huid.... en de zomer gedachte in je dromen...
Je ogen open doen als die eerste zonnestralen weer op je neus prikken....en weer nieuwe zomer gedachten
Ik teken ervoor....
Niet dat ik nou last heb van winter depressies... maar een liefhebber ben ik er ook niet van....
Na die zomer van afgelopen jaar kon ik ook wel even blij zijn met de kou... maar let op dat woordje 'even'..... daarmee bedoel ik dus een dag of twee drie.... en dan zonder bijbehorende kou ongemakken....
Van.....ik sta dus ook niet te kijken dat vandaag de mededelingen komen van zwangere collega's die vertellen in verwachting te zijn.....
En we spelen met de kinderen heerlijk wat langer buiten.....
Je voelt de energie bij de kinderen en jezelf toenemen....
Ik maak een dansje bij de muziekbal....ik speel een potje voetbal en juich als ik een goal schiet precies tussen de wielen van de rolstoel.... ik doe een wedstrijdje hardlopen met een leerling met een looprek ....ik verlies (expres) tijdens een bezem duel..... en zing (de activiteit die de leerlingen altijd het leukst en meest hilarisch vinden) gekke liedjes waar de naam van de leerlingen in voorkomen....
.... en xx was niet thuis en xx was niet thuis, piep zei xx in het schoolhuis.....
..... altijd is.. ziek, wel in het weekend maar doordeweeks niet...doordeweeks gaat hij naar de juf en die plaagt xx dan suf... etc....
Maar nog vaker bedenk ik gewoon gekke liedjes....
.... daar hebben we xx en die rijdt als een haas... maar de juf is het lekker de baas....
.... daar hebben we xx en die is wat van plan....maar dan valt hij op zijn snuit en het liedje is uit....
Van... dat zeg ik... mooi weer in je hoofd en dan gebeuren er de gekste dingen met je. .
Dat mooi weer geeft weer kleur aan je leven....
Kleuren die ik vandaag in een (zeer goed afgesloten) plastic zakje doe met de kinderen...
Verfkleuren..... en dan wrijven over je zakje en kneden.... zodat er nieuwe kleuren ontstaan....
Och wat zijn ze er druk mee.... en wat ziet het er vrolijk uit....
Van.... het boek dat ik gister kocht 'het blauwe paard' van Eric Carle..... met de kunstenaar die een gele koe, en rode krokodil, een groene leeuw, een roze konijn, een oranje olifant, een paarse vos, een zwarte ijsbeer en een gespikkelde ezel schildert....
Die we daarna zelf kleuren....
En de dag die er dan alweer op zit....
De vergadering.... die je somber zou moeten stemmen maar die door het zachte weer je milder stemt....
Stapjes terug doen... het blijft zo moeilijk... krenten die uit de pap gehaald worden....
Maar we doen het samen.... bedenken weer nieuwe oplossingen na het delen van de zorgen....
Van... en dan naar huis....
Rode kool met appeltjes....
Babs die donderdag niet gesteriliseerd zal worden....
Blitz die er vrolijk op los kwispelt... zoals altijd.... zich van nog geen sterilisatie kwaad bewust....
En Bengel die bijna in mijn nek springt om daarna voor de deur te gaan staan. ..'vrouwtje laat
Om na een kwartier toch weer abn de deur te staan 'laat me erin..... ik vind samen met jullie en mijn honden vriendjes ook zo gezellig'....
Van.... en dan die...aaaargggggg.... voetbal wedstrijd Manchester United tegen Saint Germain.....
Wat nou Saint Germain en voetbal... daar wil je nou toch op een terrasje zitten met een glas goede rode wijn en een Franse kaasplankje voor je snufferd... in de Franse zo'n....
Nou Willem... geniet ervan.... ik ben boven....
Het eerste dat ik doe is de gehoorapparatuur uitdoen....
Geen zin in onverstaanbare spreekkoren geluiden van beneden....
Doe mij maar een boek .... en mijn ogen dicht.... om morgen wakker te worden bij een rood gloeiende zonsopkomst.... en snel stijgende temperaturen....
Wat zal ik morgen eens aantrekken. ...
Mag ik al bij de lente kleding kijken.....?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten