Dag van:
Afscheid nemen van zo'n mooie stad valt niet mee...
Weer een stad op ons favoriete lijstje...
Naast Parijs en Barcelona nu ook Lissabon...
We hebben al heel wat steden gezien maar dit zijn onze pareltjes....
Van..... Lissabon killt je....
Het verzuurt je kuitspieren en bovenbeen spieren met al dat geklim.....
Het verzuurt je scheenbeen spieren met dat afdalen van die té steile heuvels....
Stad van 7 heuvelen....
Stad van spiroflor, tijgerbalsem, tantum en voltaren. ..
Maar stad om van te houden....
Van,.....de zoveel verschillende wijken met eigen karakters....
Wijken voor overdag en diep in de nacht...
Stad van de Taag en de Atlantische Oceaan... terwijl we het over hetzelfde water hebben....
Stad van geweldige straatartiesten van hoge kwaliteit...
Stad van de meeslepende fado....
Stad van de miradouro's met schitterend uitzicht.... van prachtige gebouwen.... sombere merken.... juweeltjes van pleinen en parken....
Stad van rijke geschiedenis..... heerlijk eten....
Maar vooral....
Stad van de vriendelijkheid. .
Je wordt erdoor overspoeld......
Denk je eerst dat het eenmalig is, niks ervan... iedereen maar dan ook iedereen is vriendelijk....
Niet overdreven maar gewoon authentiek vriendelijk....
Van.... geen wonder dat we vanmorgen ietwat betreurd aan de ontbijttafel zitten....
We vertrekken al vroeg vandaag...
En dat is goed... want morgen moeten we weer werken en dus is even bijkomen wel prettig....
Maar een beetje treurnis mag....
Juist nu de zon zo overmatig schijnt een de temperaturen alweer aangenamer zijn...
Van.... pech hadden we deze dagen en tijdens het stiekem organiseren veel.....
Zoveel dat we er maar hartelijk om gelachen hebben....
De tickets die geannuleerd werden en één keer zo duur opnieuw gekocht moesten worden..
Dat we donderdag om 11 uur in Lissabon hadden moeten staan, het werd met al die vertraging 4 uur..... en dus een dag gemist....
Ook alle nieuw gekochte toilet artikelen moesten uit de koffer.... teveel vloeistof.... en de koffer moet de cabine mee in en gaat niet het ruim in, dus weggooien maar....
De douane door en dan alles opnieuw moeten kopen want drie meter verder mag het wel mee....
Zou er een taxi klaarstaan... niet dus..... dubbel geld uitgeven dus....
Hotelkamer was nog niet klaar....
€80.00 aan een Lisboa kaart die we nauwelijks gebruikten...
Scheen al weken de zon, zo laat deze ons twee dagen in de steek en hebben we regen.... behalve dan de laatste dag om daarna weer voor weken volop te schijnen... maar ja... dan zijn we er niet meer. .. uitgerekend onze twee dagen dus....
Wil Willem ons verrassen met een fado restaurantje, belanden we in een aftands Mozambiquaans etentje met taaie biefstuk en champignons in kokossaus.... jakkes....
Van..... maar och... wat hebben we ons er niet door laten kisten .... wat hebben we veel gezien en genoten....
Van de steegjes, de mensen, de trammetjes en elevadors....
Van het goede eten... heerlijke vis.... en zalige drankjes....
Van de terrasjes... de muziek... de straatartiesten.... en de goede koffie....
Van de onnoemelijke goede sfeer in de stad...
Van de kleurrijke en kunstige graffiti muren en gebouwen...
Kunst op straat. ..
Van de goedkope taxi's.... wat een luxe...
Van de vriendelijke mensen en van elkaar....en van zoveel meer....
Beelden die op ons netvlies staan.... gevoel dat in ons hart geworteld zit....
Van.... het laatste ontbijt zit erop. .
We zijn van het dagelijks onverstaanbaar gekakel van de Schotse oude taarten af....(denken we)....
Nog een laatste blik over Lissabon....
Koffers pakken. .. dag mooie hotelkamer...
En wéér een pechgeval.....
Dubbel betalen voor de minibar... en dit te laat opmerken...
Maar wel een.... jawel... vriendelijke taxichauffeur die nu wel op kwam dagen....
Van.... allerlaatste indrukken tijdens de taxi rit...
Lissabon wat ben je veelzijdig mooi....op je zeven heuvels....
Van.... de rit naar het vliegveld duurt maar kort. .
Het vliegveld ligt vlakbij de stad....
Maar daar heb je geen hinder van als je in de stad loopt...
Van ....uitstappen bij terminal 2.... en wie kom je daar tegen....?
Zes kakelende Schotse oude taarten....die maar liefst nu nog harder kakelen want eentje moet met rolstoel vervoer het vliegtuig in...
Je vraagt je sowieso af hoe die oudjes zich voortbewogen hebben in deze 7 heuvelen stad....
Die hebben waarschijnlijk alleen de beneden verdieping van de stad gezien en het mooiste gemist...
En maar onverstaanbaar kakelen.... zelfs de goed Engels sprekende grond stewardess kan er geen woord van verstaan....
Hoe dit moet aflopen.....?
We zullen het nooit weten....we gaan de douane door....
Van.... en dan begint het wachten....
Welke gate moeten we hebben....?
Halen we nog duty free drank en souvenirs....?
Nog maar een keer naar de wc....
Vliegtuig in.... daar gaan we....
Van.... en nou heb ik al, zonder overdrijven, zo'n beetje tussen de 250 en 300 keer gevlogen en nooit een centje pijn...(misschien een keer oorpijn).... maar nu komt er een golf van misselijkheid naar boven....
De heenweg was al dubieus met stijgen en landen, maar dit keer is het wel heel vervelend....
Ik heb dus een minpuntje bij die Portugezen gevonden..... vliegen is niet hun sterkste kant...!
Van..... Willem is al helemaal van de wap als we ook nog eens tot 3x toe de seatbells weer om moeten doen bij de nodige turbulentie....
Gelukkig gaat de landing wat beheersder....
De wielen hebben de grond amper geraakt oog Willem kijkt op teletekst naar de voetbal uitslagen...
De stemming slaat om.... Feyenoord op verlies....
Van....... een takke end lopen naar de bagageband..... buiten..... in de kou....10 graden verschil met waar we vandaan komen....
En dan naar de parkeerplaats... nog een takke end.... door de kou.... want die ingestorte parkeergarage is nog steeds niet gerepareerd of opnieuw opgebouwd.....
Van.... naar huis.... de verwarming in de auto hoog aan...brrrrrr....
Aankomen in een ijskoud huis....
Maar..... een overgelukkige Bengel die maar kopjes blijft geven en dicht tegen me aan kruipt....
En.... de honden weer ophalen.... blije Willem.....
Van.... pech blijft ons achtervolgen....
Een knal.... een enorme stank... en we zitten in het donker....
Iets in de meterkast....
Bellen.... en iemand aan de lijn krijgen die mij niet verstaat. ..
Nog een keer bellen.... maar nu 10 minuten moeten wachten want alle lijnen zijn weer eens bezet... ogenblikje geduld alstublieft....10 minuten dus...
En mijn mobiel is al bijna leeg....
Opladen kan ik niet eens nu er geen stroom is...
Van... och... de hoofdschakelaar ja...
En een elektricien bellen dus...
Nou.... we hebben weer licht.... we wachten wel tot na het weekend....
Van... eindelijk eten.... en napraten....
Want ondanks alle gekke tegenslagen hebben we er zo om kunnen lachen... en hebben we zo vreselijk genoten....
Van... tja.... en dat was nooit gelukt zonder de hulp van een aantal mensen....waar we zo dankbaar voor zijn....
Bedankt buren voor de opvang van Bengel en het niks aan Willem vertellen zodat de verrassing zó groot was....
Bedankt Wiekslag... in het bijzonder Frank en Marike dat Willem donderdag en vrijdag vrij was...
Bedankt Jeannette en Roel van honden opvang Quimper voor het meewerken aan het complot en de honden vier dagen te verzorgen in plaats van de ene die Willem dacht dat het zou zijn...en dan ook nog eens met alle medicijnen die Blitz nodig had....
Bedankt Malou voor de ruildag.....
Bedankt weinigen ( want oh het zou toch eens uitlekken) die wisten wat er gaande was... en hun mond hielden....
Bedankt Ger en Lies... dankzij jullie viel de keus op Portugal/ Lissabon
Bedankt voor de kaartjes en bloemen die we bij thuiskomst vonden....
De verrassing voor Willem was enorm.....
De dagen waren voor ons onvergetelijk super...
Op naar de volgende 12 en een half jaar samen.......
zondag 3 februari 2019
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten