Zo goed als het klokje rond...
Zal het wel nodig gehad hebben na alle hectiek van de afgelopen weken...
En automatisch gaan mijn gedachten weer in de achteruit versnelling...
Vorige week om deze tijd de zon op ons gezicht....
De jassen open of zelfs uit....
Bij het ontbijt buffet overleggen wat we de dag ons laten brengen...
Belem werd het... met z'n talloze straatartiesten.... prachtige kasteel en monument....
Eindeloos van terrasje naar terrasje hoppen, de zon op je bakkes.....wine with a view....
En alles in de wetenschap dat je de volgende dag alweer terug zou gaan...
Best wel verliefd geworden op die stad....
Van.... een week geleden....
Volgende week is het verder weg en denk je er niet meer aan zoals nu...
Tenminste... vaak hoor je mensen wel zeggen "vorige week toen..." zelden hoor je ze zeggen "twee weken geleden toen..."
En zo geldt dat ook voor mij.....
Voor mij is het vandaag verder een gewone zaterdag....
Met van die zaterdagse ritueeltjes...... uitslapen.... op je mobiel de brainwash melding.... en dan heerlijk de nieuwste artikelen lezen....
Een beetje een tamme dit keer over de klimaatspijbelaars.... had wel wat diepgaander mogen zijn.... en een pittige..... waarmee ik het niet allemaal eens ben....(natuurlijk niet als je in het artikel als eeuwige optimist als niet meer te redden wordt betiteld)..... maar die me wel aan het denken zet.... namelijk over het feit dat we steeds meer de verantwoordelijkheden naar ons toe te getrokken hebben door maar te blijven "willen ".....
Vroeger hadden mensen in zeker opzicht minder te willen....
Was je vader bakker dan werd jij dat ook en vrouwen kwamen per definitie in de huishouding... zo stelt de schrijver... of nog simpeler.... als je uit een slaven familie kwam was het wel duidelijk wat je ging doen. .... er was weinig keuzestress...je had niks te willen...
Maar daarna slaat de schrijver mijns inziens een stukje over.....
Heeft hij het ineens over dat je je jongeren tegenwoordig weinig raad nog kan geven met hun' bouwplannen voor de toekomst'.... behalve dan doen wat goed voelt en je hart volgen...
Alleen... waar is dat stuk gebleven van toen naar hier....?
We zijn hier gekomen door toch ook wat te willen....????
Maar... zo vindt hij.... wij mishandelen kinderen door tegen kinderen te zeggen dat ze moeten doen wat ze willen... omdat wat ze willen geen kans van bestaan heeft...omdat beschaving nou juist is niét te doen wat we willen....daar bestaat opvoeden ook uit... door ze dat te leren....
Daarnaast stelt hij dat iets willen, een tekort aangeeft... een ontevredenheid....
En als je willen is ingewilligd, je weer iets anders wil....
Ik zei toch... een pittig stuk...
Hij eindigt notabene met de strekking dat we allemaal maar pessimisten moeten worden.... als je accepteert van te voren te falen dan geeft dat rust en ontspanning. .
Enfin... lees het stuk zelf maar...
Maar ik denk... dat ik toch altijd die optimist zal blijven omdat niet alle verandering per definitie een achteruitgang of inwilliging hoeft te zijn....
https://www.brainwash.nl/bijdrage/doen-wat-goed-voelt-je-authentieke-zelf-zijn-en-meer-van-die-onzin
Van.....NEEEEEEEEEEEEEEJ.......
Het is niet waar....
De kinderen appen of ik al onderweg ben. ..
Onderweg waarnaartoe vraag ik....
Naar Haarlem....naar de verjaardag van je kleinzoon...
Verjaardagsfeest van mijn kleinzoon.... die is pas morgen toch....?
Toch....?????
Nee dus.... vandaag wordt alvast zijn verjaardag gevierd omdat ze morgen weg zijn...
Mijn hemel.... even staat alles op zijn kop....
Ik zou vandaag de trui voor Luna afmaken zodat die morgen mee kon....
Vandaag zou er nog een cadeautje voor Willem afgeleverd worden...
Morgen zou Annet meegaan....
Ik heb nog geen kleinigheidje voor Luna....
Van... wat doe ik eerst...?
Aankleden maar..... haar in de klemmetjes... tanden poetsen..... koffie...!
Willem verwittigen dat ik er vandaag niet ben....
Annet appen dat ik me vergist heb....
De tank volgooien....
Kleinigheidje halen.... ook maar even voor de andere twee kleinkinderen...
En weg ben ik....
Van.... wat een wind, wat een wind....
Het trekt en duwt aan mijn stuur...
De auto zwaait heen en weer... en ik ben niet de enige...
Vooral vrachtwagens met hun achterlader hebben het zwaar....
Het doet me zeer aan de handen soms om het roer recht te houden....
En dan een vrachtwagen voorbij gaan en zo'n valwind krijgen... zwiep... zwaai...
Een heftig ritje mag ik wel zeggen....
En dan duurt 1 uur en drie kwartier best lang...
Als ik bij Schiphol de vliegtuigen omhoog zie gaan ben ik blij dat Willem er niet in zit nu....
Hij zou peentjes gezweet hebben met al die turbulentie...
Maar in de auto voelt het nu net zo.... en dat met een volle tank....
Zou toch zwaar genoeg op de weg moeten liggen zou je denken...
Van... ik ben blij als ik veilig en wel voor de deur parkeer....
De visite komt in twee delen heb ik inmiddels begrepen....
Maar omdat ik van ver kom maakt het voor mij niet uit wanneer ik kom...
Maar Michael wacht op oma Bikkel... want oma Bikkel (ik dus) heeft een cadeau waar hij naar smacht....
Zijn eigen nieuwe telefoon met abonnement....
Om te video chatten met vriendjes uit de klas en te gamen....
Van de blijheid vergeet hij het andere cadeautje uit te pakken...
Maar eenmaal die ook in de gaten is hij blij met zijn dino ei dat in water moet en dan komt er een dino uit...
Van... kleine Luna kruipt direct op schoot....
Hele verhalen heeft ze....
"Ja oma ik ben een beetje op verliefd op DJ..... en die komt zo...
Maar papa is er niet zo blij mee...."
(Ik snap dat wel want DJ is weliswaar een mooi ventje om te zien maar zijn gedrag laat te wensen over)...
Is er niet iemand in de klas dan Luna waar je verliefd op bent?.... vraag ik....
"Ja ik had wel iemand oma maar dat is uit..... eigenlijk is het een beetje in en uit en in en uit....
Neeeeeeee.... ik ga haar niet vertellen dat het aan en uit is..... eigenlijk klinkt in en uit (je hart).... veel mooier, denk ik terwijl ik de tranen van het lachen uit mijn ogen veeg....
Van... dan komt de tweede lichting... mijn andere kids en kleinkinderen... nog meer vrienden en een Australisch gezin dat vijf jaar voor werk in Nederland is....
Gezelligheid troef..... er wordt voornamelijk vandaag Engels gekoeterwaald......
Wat kan ik toch genieten van de uiteenlopende en uitgesproken meningen van jongeren...
En hoe ze dat dan oplossen in discussies met elkaar....
De kleintjes spelen...
Dan moeten er oliebollen gebakken worden...
Oliebollen?...... vraag ik. .
"Ja oma want het is mijn nieuwjaar.....en ik vind ze zo lekker"....
Maar natuurlijk gaan we dan oliebollen bakken kerel.....
Van.... een minecraft taart met vuurwerk.... en we blijven maar zingen met die xl sterretjes....
Zelfs in Engels, Spaans en Surinaams....
Die Michael kan met een gerust hart 9 worden maandag....
Och ja... en die xl sterretjes...?
"Ik ben ook xl langer jarig dit jaar oma want we vieren het nu al....."
Van... nog wat gekkigheid met Britt en malle foto's die Willem en ik elkaar over en weer sturen. ..
Nog een puber conflictje met puber kleindochter...
En een gezellige afwas met vrouwen onder elkaar in een te klein keukentje...
Maar dan aanvaard ik toch de terugreis....
Dat voelt een stuk prettiger aan het stuur....
Poes is dolgelukkig dat ze me weer ziet....
Willem heeft de avond met zijn dochter doorgebracht en brengt haar nu thuis....
Je zal maar geen zin in de bus hebben hè....
En eenmaal thuis toont Willem de blijdschap om zijn cadeautje...
Het boek..."de wijsheid van wolven"....
Ik spiek even op de wie is de mol app....
Geen kandidaten eruit.. hoppa... punten verdubbeld....
De uitzending kijk ik later wel terug...
De landelijke statistieken geven alweer een andere mol aan. .
Ik denk dat ik nog maar even bij de mijne blijf....
En nu naar bed....
Wat een dag....
Soms heb je van die onzalig mislukte foto's ertussen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten