donderdag 13 juni 2019

13 juni 2019

Dag van:
Gemopper... getier...... geïrriteerde geluiden...
Dat gaat niet helemaal lekker daar beneden...
Stam, stamp, stamp, de trap op...
"Dat is toch niet goed Wampie.... ik moet handelingsplannen en ik heb zo'n  heel zwaar gevoel hier".... hij wijst de complete bovenkant van zijn lijf aan....
"Ik snap het niet.... ik kan het niet.... ik wil het niet"....
Ik denk dat dát laatste overheerst...
Willem is een meester met een hart voor kinderen... een gevoels meester met een pedagogisch warm hart en een eigen stijl van lesgeven....
Eerst vertrouwen geven.... veiligheid bieden... en dan middels prachtige verhalen en krachtige instructie, lesgeven....
Kindgerichtin plaats van alleen maar resultaat gericht.....
Weet je wat lieverd.... ik kom al beneden zitten....
Ik trek een jurk over mijn hoofd... niks geen haren doen of make-up... vandaag is immers mijn vrije dag.....
Zo'n honderd meter verder is mijn klas op schoolreisje en ik plof met koffie en mijn breiwerk op de stoel...
Willem zit weer achter de computer...
Gezucht.... gesteun... gekreun.... gemopper....
"Kijk dan Wampie.... dit is toch niet te begrijpen"....
Ik hou wijselijk mijn mond.....
Sommige dingen moeten nu eenmaal maar dát moet ik nou natuurlijk niét zeggen....
Al hardop tegen zichzelf pratend... gaat Willem verder....
Het wordt al stiller en stiller....
Dít is het moment dat het kwartje valt....
En ja hoor..... Willem is aan de gang....
Hier en daar een vraag van technische office 365 of Word aard.... maar het lukt hem....
Op één ding na.....dat moet de ib-er dan maar doen.....
Willem is trots.... Willem is opgelucht.... de klus is geklaard....
Hij mag zich morgen weer met kinderen bezig houden....
Van....de honden kunnen uitgelaten worden...
Ik kan stofzuigen en dweilen....
Willems handelingsplannen klaar. ... mijn rapporten liggen er nog.... er kan er tenslotte maar één tegelijk op zo'n computer...
Morgen weer een dag....
Van... een oude schoolvriendin (pas gestorven) zou vandaag jarig zijn...
Een opa van een oud leerling overleden.....(ach zo'n lieve man)...
Het gaat weer lekker....
Hoe ouder je wordt hoe meer dit wekelijkse kost wordt lijkt het wel....
Van... maar we gaan ook naar een bruiloft vandaag....
Die andere kant van het leven....
Een oudleerling van Willem en vroegere stagiaire van mij....
Toeval bestaat niet zullen we maar zeggen....
Van.... het grote feest is een kerkdienst....
Sorry als ik het wat oneerbiedig zeg... maar zo'n ''en nu die handjes de lucht in' kerk.....
Maar eerst moet er een cadeau komen....
"We doen wel zo'n bonnetje" oppert Willem...
Zo'n bonnetje.... zo'n bonnetje... daar kun je toch niet mee aankomen gek....
Willem kan dat.... ik dus niet...
Ik wil naar een wereldwinkel en daar wat moois uitzoeken....
Maar dan moet Willem wel opschieten....
Één aangezien zijn wereldwinkel motivatie nihil is.... schiet hij niet op....
Zo hoopt hij dat ik uiteindelijk zal zeggen "oké oké doe maar zo'n bonnetje die bij de kassa van de Jumbo hangen"....
Maar dat doe ik dus mooi niet....
Trouwens.... Willem wil voor een ritje van ongeveer een half uur... anderhalf uur uittrekken....
Nou ammenooitniet.... en dan zeker een uur staan hangen op zo'n parkeerplaats....
Het "daar komt de bruid " voor me uit neuriënd....
Maar die bruid komt dan mooi nog lange niet, nog lange niet....
Van... enfin.... we vinden een mooi beeldje... mopper mopper..... we rennen door de onvoorspelde regenbui naar de auto en PATS....er knapt iets in mijn  knieholte...
Strompel strompel... au au....hinkeldepinkel.... au au....
Dit is geen fijn gevoel....
 Ik zit.... Willem mag zelf wat broodjes voor in de auto halen en benzine tanken....
We versieren de kamer snel nog voor Babeth die vanavond thuis is met Hanna....
De dames gaan sushi bestellen....
Pap betaal jij de helft....?
En dát doet dan zo'n pap....
Nu op naar de bruiloft kerkdienst....
Van... tomtom zegt door de stad....
Ik zeg door de nieuwbouw wijk...
En Willem.....?
Willem doet wat alleen een Willem kan doen.... hij rijdt naar het drukste punt om vervolgens naar de snelweg te rijden WAAR IN DE SPITS ALTIJD FILE STAAT...!!!!
Ik snap die man niet....
Ja... zo kom je wel aan anderhalf uur...
Je komt er waarschijnlijk aan tekort ook nog....
En ja hoor..... drukte op de brug... langzaam rijdend....
Drukte op het circuit.... stapvoets rijdend....
Drukte op de A12.... stilstaand niet rijdend....
"Maar het is zo'n vertrouwde weg Wampie"....
En dan begint hij te mopperen....
Kijk..... en dat moet je dan dus bij mij niet doen....
Ik knap bijna uit mijn goede kleren....
Tomtom zegt stad....
Ik zeg nieuwbouw wijk...
Jij doet DIT...... dan moet je nu niet ☆》¤~ken.....
"We komen te laat Wampie".....
Ik zwijg....
"Dit gaan we niet redden Wampie"...
Kijk als je door de nieuwbouw wijk was gegaan was je hier uitgekomen ouwe zeur....
"We staan alweer stil Wampie"....
Ik zwijg.....
"Het is zó knullig als we te laat komen Wampie"....
Kijk...en hier was je uitgekomen als je door de stad was gegaan.... dan had je alle file vermeden...
En dan komt het...."de volgende keer zal ik naar je luisteren schat"....
De volgende keer..... de volgende keer.....
Van... nu gas geven graag..... en NEE!!!!!! niet op je mobiel klooien....
Kijk... je rijdt daardoor alweer 20 kilometer langzamer....
Van.... afrit 23 Veenendaal....
"Dit is niet goed Wampie.... tomtom herkent dit niet.... we moeten terug"....
Dit is prima Willem.... doorrijden....
"Nee Wampie we zitten verkeerd..... kijk maar tomtom zegt dat ik terug moet"....
Je rijdt %#@#"dorie door... en hou op met je gezeur....
Die volgende keer waar je het net over had is NU aangebroken....
De weg is goed... tomtom niet meer......een jij al helemaal niet..!!!
"Maar......."
STIL!!!!!!!
Hier links.... rechtdoor nu..... hier links.....
"U heeft uw bestemming bereikt" beaamt tomtom
 En ja hoor... de witte ballonnen zwaaien ons tegemoet....
Welcom our new chapter.....
Van... mijn knieholte is behoorlijk gevoelig...
Ik moet nadenken hoe ik mijn voet neerzet want anders verga ik langzaam van de pijn...
Maar snel gaan zitten tussen de rest van de ballonnen....
All rise.....
Niks zitten dus...
Daar komt de bruid....
En wat is ze lief.... en mooi....
Van... nu de dienst....
Met de handjes de lucht in... nee laat maar...
En dan die liedjes...
Kei vrolijk dat zeker... maar na 34 keer dezelfde zin achter elkaar zingen... kan ik het zelfs achterstevoren....
Zo leer ik mijn ZML kleuters niet eens een liedje aan....
Begrijp me niet verkeerd hoor.... ik vind kerkdiensten prachtig... en de liedjes ook.... maar ik mis iets.... een stofje of zoiets misschien wel... zodat ik compleet uit mijn dak kan gaan...
Zou ik trouwens bij een mega piraten festijn ook niet kunnen hoor.....
Van... maar het verhaal van hun jeugdleider is dan weer heel erg gaaf....
Een preek is het niet echt.... maar met het verhaal van de voet wassing vertaalt naar nu een naar liefde....
Gaaf gedaan....
En de beloftes van bruid en bruidegom... compleet met tranen bij beide... zijn ontroerend mooi....
Eén deel ervan vind ik zo bijzonder dat het ook mij ontroerd...
"Ik vind het zo fijn om vanaf nu naast je wakker te mogen worden elke ochtend en niet meer elke avond afscheid hoef te nemen"....
Ach.... het bestaat nog...
En het klinkt zo lief... zo dankbaar en zo ontroerend puur....
Al met al een ontzettend feestelijk en bijzonder gebeuren en een heel vrolijke ongedwongen jonge mensen kerkdienst...
Van... Willem ontmoet na afloop zijn oud leerlingen....
Hij floreert... hij geniet... oude verhalen herleven....
Het was fijn om erbij te mogen zijn.....
Nu weer naar huis... waar zijn meiden wachten....
Naar huis onder de meest dreigende wolk die ik ooit in mijn leven ben tegengekomen....
Hij hangt als een soort ruimteschip boven ons... klaar om ons te grijpen en mee naar boven te nemen....
Had ik maar niet zulke oneerbiedige gedachten moeten hebben in de kerk denk ik nog...
Nu worden we opgeslokt door de grote boze wolk....
Zing ik net 88 keer achter elkaar "Jezus is het einde en het begin".... nou... dan is hier nu het einde wel aangebroken....
Van... maar we komen veilig thuis.... gelukkig maar....
Ik struikel alleen gigantisch over mijn feestje....
In mijn knieholte gebeuren nu dingen waar ik niet over na wil denken....
Maar God bestraft meteen mijn zondige gedachten van vanavond vermoed ik....
Binnen kijken de meiden een vampier en weerwolven film onder de 'geslaagd' slingers....
Over schrille contrasten gesproken.....pril huwelijks geluk of gruwelijke wezens met rode ogen die in harige monsters veranderen.... en gaten in je nek boren met hun lange tanden....
Doe mijn dan toch maar 52 keer....'U ben groter dan ik beseffen kan'...
Shit.... ik heb het allemaal toch wel onthouden merk ik.....
Maar tja... zo ken ik alle psalmen en gezangen uit mijn kindertijd ook nog.......
Vaste rots van mijn behoud,
als de zonde mij benauwt,
laat mij steunen op uw trouw,
laat mij rusten in uw schauw,
waar het bloed door u gestort,
mij de bron des levens wordt.
(En dat na een vampierfilm.....laat ook maar... komt niet meer goed deze blog vandaag)





Geen opmerkingen:

Een reactie posten