zaterdag 8 juni 2019

8 juni 2019

Dag van:
 Ondertussen gaat, ondanks alle perikelen met honden en kinderen, het gewone leven gewoon door...
Het lijkt niet zo, maar dit is toch echt de derde dag op rij dat ik vrij ben....
Wat je dan ook onder vrij mag verstaan onder de gegeven omstandigheden....
Vandaag presteer ik het dan ook om zelfs wat uit te slapen...
Tjonge het mag in de krant...
Van... jammer dat de buurman roet in het uitslaap eten gooit en op bezoek komt voor een ochtend bakkie...
Nou ja... en even komt kijken naar de nieuwe balkondeur die donderdag gebracht is en die hij, zei hij toen Willem en hij de deur kochten, erin zou zetten...
Hier krabbelt hij echter vandaag van terug...
Het blijft dus bij naar de deur kijken...
En tja... daar heb je niet veel aan...
Maar.... hij kent een klusjesman in de straat...
Nou laat maar... we gaan zelf wel op zoek....
We nemen hem maar niet teveel kwalijk nu met alle verdrietige omstandigheden rond zijn overleden zwager...
Van..... een andere zwager en schoonzus hebben immers op de sterfdag notabene de Alp d'Huzes beklommen ...... en dat hakte er ook in....
En nou weet ik alles van de sfeer op die berg... van de beklimming... want 3 jaar geleden beklommen collega's en ik diezelfde Alp ook... zij het wandelend....
Maar tjonge... de berg fietsend beklimmen 4 uur nadat je broer stierf dat is nogal wat...
En dat doet met de thuisblijvers natuurlijk ook wat....
En ondanks dat wijzelf de nare berichten van Borre te horen kregen, heb ik die dag broer en schoonzus wel gevolgd....
Van... die sfeer kan je niet overbrengen aan mensen die er zelf nooit waren...
Maar het is iets wat je je leven lang mee blijft dragen...
Uit liefde ontstaan oerkrachten....
En nog steeds als ik iets moeilijks móet doen of meemaak, denk ik aan die beklimming terug....
Het ongelofelijke afzien... op willen geven.... toch weer doorgaan....
De pijn... het verdriet om je heen dat omgezet wordt in naastenliefde en kracht....
Opgeven is geen optie luidt het motto.... maar och wat zit je daar vaak dicht tegen aan....
Van... wij dachten aan Tessa... onze lieve collega... en aan zoveel anderen.... zoals iedereen daar iemand of meer iemanden voor ogen hadden en in hun hart meedroegen.....
Voor hen die kanker hebben of hadden was opgeven immers al helemaal geen optie....
Maar oei... als je broer niet anders kon dan die ochtend opgeven... hoe sterk moet je dan wel niet zijn....
Van..... maar goed... de oude deur móet dus nog even blijven volhouden....
Ik maak ondertussen het huis schoon.... en bedankt ongekend verharende Babs voor binnen 5 minuten een volle stofzuigerzak.....
En dan komt ook nog eens vriendje Jay van Babeth....
Iets van 5 minuten beneden en dan voor de rest van de dag boven op Babeths kamer....
Van..... maar geen nood... ik waag me aan een project dat al weken wacht....
Ik ben namelijk omslagdoeken voor baby's aan het ontwerpen....
En aangezien ik dankzij mijn creatieve dochter al mensen heb die die baby omslagdoeken op de markt willen brengen, moet ik steek voor steek alles uitschrijven....
Euh..... eerst bedenken... en dan uitschrijven dus....
Ik heb al wel 6 ontwerpen in mijn hoofd....
Waar zal ik mee beginnen....?
Van..... een heel gedoe....
Iets met afmetingen....
Steken en naalden verhoudingen....
7 Blokken van verschillende steken en gaatjes breien ter afbakening....
En nu maar hopen dat dat wat in je hoofd zit, ook zo uit je handen komt....
Het begint er na een naald of 40 en dus 40x182 steken,  op te lijken....
En ik móet nog 156 naalden.....
Het lijkt heel wat... maar de baby past er net in....
 Wordt het inbreien of opmazen....?
Ik kies voor nu maar even voor het laatste....dan is het kale geraamte beter zichtbaar voor de lezers en makers....
Elke naald word ik trotser  op mijn werk...
Van.... volgens patroon breien is leuk... maar zelf bedenken nóg leuker...
En daarbij is het een gat in de markt want er zijn baby dekens genoeg als je patronen zoekt maar baby omslagdoeken (zoals die handdoeken) zijn er nauwelijks te vinden als je patronen zoekt....
En wat is er nou handiger dan een lichtgewicht, makkelijk mee te nemen babyomslagdoek in plaats van een loodzware onhandige wollen deken.....?
Van... zo brei ik stug wat uurtjes door onder het genot van de dames finale Roland Garros en de zinderende halve finale Djocovic- Thiem...... die boven verwachting gewonnen wordt door Thiem.....
Van.... vandaag dus nog geen Jazz in Duketown.... het weer laat het ook niet echt toe....
Af en toe volg ik even een live opname van een optreden dat ik eventueel had willen zien en neem daar genoegen mee....
Morgen gaan we weer in het eggie....
Een Pinksteren zonder Jazz in Duketown kan immers niet....
Van.... ook lees ik tussendoor nog even een artikel uit brainwash....
Over het vrouwelijk orgasme notabene....
En oh my..... pas rond 1998 werd onze clittorus ontdekt....
Ja dat is heus écht waar.....
Nou ja...... wij vrouwen hebben dat ding al veel eerder ontdekt natuurlijk.....
Waarschijnlijk zo rond de tijd dat we doktertje begonnen te spelen....
Maar de anatomische deskundigen brachten hem pas rond 1998 in kaart....
Hoe is dit mogelijk....?
En dan nog iets...
Mocht je nou denken dat dit ons tot orgasme brengend speldenknopje inderdaad een speldenknopje is.... mis... mis... mis....
Het is gelijk een penis.....een zwellichaam....
En dit vrouwelijk zwellichaam is in slappe toestand (ook dat nog)... wel even 9 centimeter dus....
Daar zou sommig manspersoon met zijn mannelijkheid  in stijve toestand nog jaloers op kunnen zijn dunkt me....
Van... nou ja.... en toen ik verder las en er ook nog de termen oorlel orgasme... tepel orgasme en weet ik veel wat voor hoogtepunten aan de orde kwamen, heb ik me maar weer bezig gehouden met mijn breiwerk dat in slappe toestand tenminste ook slap blijft...en toch groeit....
In ieder geval hieronder voor geïnteresseerden de link:
https://www.brainwash.nl/bijdrage/wat-biologie-je-niet-kan-leren-over-je-lichaam
Ik brei nog even rustig verder....
Voorlopig wat mij betreft wel hoogtepunt genoeg om naar toe te werken....











Geen opmerkingen:

Een reactie posten