Dag van:
Het was echt zes uur vanmorgen toen ik een geluid uit het verre verleden hoorde....
Het mocht dan uit historische tijden komen.... maar ik herkende het meteen...
Het geluid van een wekker....
Het geluid van de plicht die roept....
De toon van discipline.... het klokje der gehoorzaamheid....
Maar vooral dus van... niet uit eigen vrije wil je bed uit.... maar gedwongen worden....
Van... toch gebood de nieuwsgierigheid mij niet om onaangenaam mijn bed uit te gaan...
Was wel weer benieuwd na een kleine zes weken hoe het op school zou zijn...
Maar zet ik net mijn tweede ben op de vloer, voel ik toch de nacht.... de gebroken nacht.... erin zitten....
Er ligt namelijk tegenwoordig een soort onopgevoed projectiel op bed....
En net als elke peuter heeft ook dit projectiel geen tijdsbesef.....
Geen normbesef ook....
Tante Betsy is gewoon wakker wanneer zij dat wil....
Tante Betsy ligt waar en vooral hoe zij wil.... maar het liefst in mijn nek of op mijn zij...
En nou ben ik toch best van behoorlijke proportie.... maar mijn zij kent haar vorm grenzen....
Daar kukelt zelfs een kitten vanaf....
Dus voel ik mij weer genoodzaakt om mijn arm zo langszij te leggen dat het enige steun biedt....
En als ik iets niet kan is het in één houding blijven liggen...
Ik word daar balorig van....
Ik ben namelijk een bewegelijk slapend en in slaap komend typje....
Ik draai... ik maai.... ga van mijn linker op mijn rechter zij... op mijn buik....op mijn rug....hand onder het kussen.... arm hoog... arm laag... benen opgekruld... benen gestrekt....
Van... maar met zo'n poezen baby die haar rust hard nodig heeft doe je dat niet hè... uit fatsoen niet... uit menselijk moederlijke zorg niet....
Van... gevolg.... anderhalf uur slaap vannacht....
En dat zat dus in de benen....
Zo zwabber ik mijn inloopkast in.... op zoek naar schoolkledij..... gewone ordentelijke kleding in plaats van zomerse luchtigheid....
En gelukkig zit het weer mee... het is namelijk best fris.....
Van.... Willem wordt ook wakker...
"Zo .... jij bent er echt klaar voor".... zegt hij als hij mij weer in stichtelijke kledij ziet staan....
We drinken nog een kop koffie samen... en dan is het echt tijd....
Van... nou had ik mijn wachtwoorden zo goed onthouden... hoe zou dat met de route naar school zijn...?
Nou... prima als vanouds hoor....
En voor ik het weet sta ik voor het nog stille gebouw....
Zo zal dat de komende dagen ook nog wel even blijven zonder leerlingen....
Van... vakantie verhalen uitwisselen.... de bruine huidskleurtjes bewonderen....
Nieuwe collega's begroeten.... en natuurlijk de koffie....
Van.... de klas inrichten...
Chaos.... twee bureaus uit een andere klas... geen tafeltjes en stoeltjes... de verkeerde kasten....
Rondje speurtocht dus.... mag ik van jou van de digiborden, de mijne...
Ja....
Mag ik dan van jou van de bureaus, de mijne....
Ja...
Kwartet!!!!!.....
Van.... uiteindelijk de spullen weer compleet hebben....
Van... nu de organisatorische klimbim....
Groepsgids.... welkomstregels..... checklist start gesprek....
Namen uitprinten.... klassenmap vullen....
Medische protocollen bij elkaar scharrelen....
Ho.... personeels bijeenkomst in de gymzaal.... peptalk.....
Van... en weer verder...
Oh nee.... teambijeenkomst....
Nog meer afspraken doornemen....
Nu dan verder....?
Nee nee.... eerst lunch....
Maar dan toch verder......
Les blokkades ... waar stonden die ook alweer...
Mail checken....
Les materialen uitzoeken... dozen legen... andere weer vullen...
Van.... Wampie kom je even helpen.....?
In de teamkast even wat spullen opruimen...?
Tuurlijk....
Samen de boel uitmesten....
En de mooiste methodes van vroeger tegenkomen...
Mezelf af en toe afvragend waarom dat daar stond te verstoffen...
Zo slecht of ouderwets zijn sommige nog niet eens....
Een aantal wel natuurlijk want er staan plaatjes in van dingen die niet meer bestaan in deze moderne tijd...
Welk kind weet nog wat een koffiemolen is... of een antenne....in de tijd van Senseo een schotel of draadloze kabel televisie kastjes met Wi-Fi....
Een mattenklopper....?
Zien jullie ze nog wel eens...?
Nee... die methodes kunnen gerust weg....
Maar sociale vaardigheden zijn toch niet veel veranderd.... en de natuur lessen ook niet....
Volgt de vraag....'maar je haalt tegenwoordig immers ook zoveel van internet....?'...
Van....vragen wij bij ons op school niet altijd eerst immers 'wat heeft dit kind nodig'....?
Pffft... nou de kast staat er vol van.....en internet ook.... alles wat het kind nodig heeft.... vóór de kinderen...
Het kind is er ... zoals ik tegenwoordig wel eens vind....niet voor de methode.... de methodes moeten er zijn voor het kind....
Van... valt me nog wat op....
Tegenwoordig hoor je overal de kreet 'prikkelarm'.....
Alles leidt in deze tijd tegenwoordig het kind af...
De omgeving moet zo rustig en prikkelarm mogelijk....
Maar heb je bijvoorbeeld die rekenmethoden van tegenwoordig wel eens gezien....
Pagina's vol tekeningetjes... pijltjes... rastertjes.... tierelantijnen....kriskras door elkaar....
Je herkent door de sommen de rijtjes niet meer....
Nee dat is lekker prikkelarm...
Als ik nu de oude methodes zo eens bekijk... was dat toch écht pas rustig werken...
Liever een tekeningetje aan de muur dan een rekenboek bladzijde vol kriebels en krabbels....
Enfin... leuke opruim ontdekkingen dus...
En ondertussen toch een vensterbank vol oude rommel die weg kan....
Alsmede een prikkelarme overzichtekijke plank in de kast ....
Gezellig klusje zo samen....
Van... en dan weer verder in eigen klas...
Zo wordt het toch nog later dan ik wilde....
En Willem zal wel thuis zitten vol verhalen....want die had vandaag een belangrijke afspraak....(waarover morgen meer)....
Van.... vandaag alweer 6 jaar geleden dat onze Ruud van de vriendenkliek stierf....
Zes jaar geleden dat we alles op alles in het werk stelde om zijn laatste wens.... nog één keer met zijn allen op de Drentse camping vakantie vieren... in vervulling lieten gaan...
En wat een onvergetelijke herinnering dat nu is....
Gisteren in de kliek app het bericht dat er weer iemand ziek is....
Ik mag de naam van de groepsapp wel eens gaan omdopen in kneuzenkliek ipv vriendenkliek....
Eén ding is zeker bedenk ik me vandaag in ieder geval.... we zijn en blijven hoe dan ook vrienden voor het leven tot zelfs na de dood....
Herinneringen sterven niet....
Van.... Willem gaat de kroeg in met twee oude schoolkamp leiders.... ik waag me maar eens aan het lesrooster....
Eigenlijk had ik al moeten gaan slapen.... maar bij het Kruitvat lag vanmiddag een boek dat zich afspeelt in Parijs....
Zal ik nog één bladzijde lezen.... twee misschien...
Blitz is druk met toenaderingspoging 2054 naar Betsy toe....
Het kan best nog even....even dan... om dat vakantiegevoel een ietsiepietsie nog vast te houden....
Drie bladzijden dan.... om nog even dat geluid van morgenochtend vroeg te vergeten....
Nou vooruit.... vier....
woensdag 14 augustus 2019
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten