Dag van:
Zesendertig jaar geleden was dit de uitgerekende datum voor de bevalling van mijn zoon....
Vier dagen later, de negenentwintigste kwam hij ter wereld...
Da's grappig want mijn dochter was de negenentwintigste uitgeteld maar kwam juist de vijfentwintigste (juni)....
En nog opvallender... de één is geboren op de geboortedag van Michael Jackson.... de ander op zijn sterfdag....
Van... ik heb nog meer van die grappige cijfer dingen hoor....
De geboortedata van mijn Haarlemse kleinzoon en kleindochter zijn opgeteld 31 (11 en 20)..... de geboortedata van beide Didamse kleindochters is ook samen 31 (10 en 21).....
Maar goed... zesendertig jaar geleden zat ik dus de hele dag te wachten op iets dat niet kwam..... die datum is me altijd bijgebleven....
Van.... het was overigens net zo'n hete dag als vandaag....
Alsof je ook maar enig idee hebt van de temperatuur buiten als je aan het bevallen bent...of daarop aan het wachten bent....
Niet dus....maar goed... het klinkt wel als extra meelijwekkend dat puffen en wachten tijdens een hittegolf....
Van.... en puffen wordt het vandaag....
Zonder ook maar iets te doen.... alleen heel stil zitten.... voel ik hoe zich op mijn hoofd en in mijn gezicht, de druppeltjes door mijn poriën dringen....
Ze vinden zich een weg naar buiten.... en biggelen zich in een staaltje naar beneden....
Onder aan mijn kin vormen ze zich weer in een druppeltje.... en vallen pats in kleine dropjes op de grond uiteen.....
De weg van zweet....
En hup.... daar gaat het volgende druppeltje.... straaltje.... druppeltje....pats.....
Stil blijven zitten.... zon of schaduw maakt niet uit....
Nou ja.... misschien een halve graad.... maar het effect blijft hetzelfde....
Druppeltje.... straaltje.... druppeltje.... pats....
Van.... zelfs de bomen bewegen niet.....
Nog geen millimeter....
Ze wachten stil en geruisloos, wachtend op de herfst die ze weer zal verlossen van hun droge bladerdak.....
Nog geen maand te gaan.....al is er voor de herfst wel een vastgestelde datum.... het is niet de uitgerekende datum....het kan eerder maar ook later dan de uitgestelde datum 21 september zijn....
En het kan raar gaan met die opwarming van de aarde....
Voor hetzelfde geld zitten we over een kleine maand nog in een zonovergoten Nederland....
Als dat zo blijft mogen we wel costa's van aanleggen.... stranden uitbreiden....
Costa Ollanda...... costa Zélande.. ..
Daar gaat de winstgevende paraplu industrie.....
Elfstedentocht..... je zal niet meer geloven dat die ooit plaatsgevonden heeft....
Bartlehiem..... het eldorado voor zonaanbidders.....watersport paradijs.....externe glijbaan waterparken....
Geen stempelposten maar ijscokarren.....
Ijsvlakte ingeruild voor ijsblokjes in je limonade....
Geen warme chocomelk maar tropische cocktails.....
En ook de vallende dennenappel zorgt niet dat er gekluund moet worden maar grote kokosnoten vallen uit palmbomen aan de Friese Ee......
Van.... alle gekheid op een stokje... ik heb het gewoon heet.... Willem heeft het volgens zijn zeggen nog heter.... en dan kraam ik al gauw zulke onzin uit....
Gevolg van jezelf in de weg zitten, staan, lopen, hangen.....
Als dan eenmaal die vakantie voorbij is en ik bruin genoeg ben, moet het maar afgelopen zijn met die tropische temperaturen....
Van.... ook Willem vervalt weer in zijn oude modus....
Daar waar hij Griekenland geen onvertogen woord liet vallen over de hitte..... daar waar hij, tegen alle andere gewoontes in, zelfs zonder bescherming aan het eind van de dag in de zon ging liggen.... dat hoor ik nu iedere 5 minuten "oef wat is het warm hè.... ik heb het zó heet"....
"Nee niet in de zon.... dan verbrand ik "...
Willem ga heen.... die zon is allergisch voor jouw okkernoten bruine kleurtje....
Maar nee..... Willem blijft binnen.... the Missing kijken op Netflix....
(Vind ik trouwens ook geen verkeerde serie maar ik prefereer toch de ozonlaag)....
Van.... tante Betsy verkent de buitenwereld....
Ma Flodder zou zeggen "ach kleine kinders worden groot hè "....
En was ik met Bengel nog panisch dat ze zou verdwalen.... zich zou bezeren.... in het water zou vallen....en barricadeerde ik elk hoekje en kiertje met netten en latten.... kratten en landbouwplastic.....
Bij Bets heb ik dat dus niet....
Ik kan het loslaten...
Zoiets als hetzelfde gevoel als bij je eerste en tweede kind....
De tweede mag altijd veel meer dan de eerste, tot grote ergernis van die eerste....
Lang leve de dierenwereld.... zo voelen katten dat dus namelijk gelukkig niet....
Ik krijg wel alleen spijt van als haren op m'n zweterige hoofd want Bets is niet meer binnen te krijgen ......
Bets is op wereldreis in eigen tuin....
Van... da's dan pech en sneu voor Bets want wij gaan met de honden weg en de deur gaat dus dicht....
Was ondenkbaar geweest bij Bengel....
Stel dat ze terug is van wereldreis, of ze wil haar rugzakje vullen.... kan ze niet naar binnen....
(Dit had ik bij regenachtig weer dus nooooooit gedaan hè)....
Van... met de honden naar Immerloo Park... naar het honden zwem meertje....
En wat een feest wordt dat....!
Niet alleen zij, maar ook de baasjes nat....
Stokken uit het water vissen..... met andere hondjes spelen of gewoon naar ze blaffen....
Afkoelen....springen.... bommetjes maken.....
Het strandje weer op... vies worden... en weer afspoelen in het meer....
Hoeveel plezier kan je hebben....
Een wij als baasjes zien weer heel andere dingen bij ons honden....
Babs die niet durft te zwemmen....
Blitz die nu ineens wel stokken ophaalt....
En Borre die Borre blijft.....
Die doet een soort van estafette zwem race...
De baas gooit de stok...
Borre zwemt erheen... tikt 'm aan... en zwemt terug.... zonder de stok mee te nemen....
Handig Borre....maar nu hebben we geen stok meer om te gooien en hij ligt te ver om 'm nog te kunnen pakken ook al stroopt Willem zijn broekspijpen nog zo hoog op....
Van.... en kijk eens aan.... thuis zit er een tante Betsy voor de achterdeur....
Dat viel even tegen he Bets....
Van... verse kippensoep maken en "je haalt toch wel de botjes eruit hè "....
Nou dat weer.....ja natuurlijk haal ik die eruit.....
Ik kan merken dat Willem in wankel evenwicht met zichzelf staat de laatste maanden....
Van.... nog even twee kleinkinderen en een Emma succes wensen voor morgen als hij hen de scholen weer beginnen.....
Voor mij alweer de tweede week.....
Ja ja.... ik weet het... tijd om te gaan slapen dus....
zondag 25 augustus 2019
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten