Dag van:
Ik vertelde je er al zoveel
Ik vond er
Elk jaar nog meer
Die woorden
Die omschrijven
Hoeveel ik van je hou
Hoezeer ik je losliet
En vasthield
Meteen vanaf
Die eerste dag
37 jaar geleden
Ik vertelde je er al zoveel
Ik vind ze nog steeds
Elk jaar weer
Grenzeloos
Eindeloos
Heb ik je lief
Vandaag al 37 jaar
Vandaag is mijn oudste jarig...
De eerstgeborene... een zoon....
Geboren in 1983...
De dienstplicht bestond toen nog....
Vredesmissies kwamen in opmars...
En ik weet dat het eerste dat ik, toen hij op mijn buik lag, hem in zijn ogen keek en de liefde begon te stromen, zei "ze krijgen jou nooit in dat leger"....
Nou zeggen kraamvrouwen wel vaker rare dingen na zo'n klus geklaard te hebben....
Maar ik meende het echt....
Als mijn kind ... dit kind... ooit iets zou overkomen dan.... dan....
Och en voor hoeveel heb ik mijn kinderen niet niet kunnen behoeden....
En hoeveel verkeerde beslissingen heb ik wel niet genomen....
En hoeveel dingen gezegd die ik beter gewoon voor me had kunnen houden...
Misschien had hij zelfs wel beter dat leger in kunnen gaan als ik daaraan denk....
Gekke kraamvrouwen praat...
Van... op naar Haarlem in ieder geval...
Het hele eind heen en het hele eind weer terug...
Maar wat een gezelligheid...
In verband met de corona wordt het in delen gevierd....
Vandaag Robberts mama (Ik dus) met aanhang en zijn zus, ook met gezin.....
Hoe heerlijk om mijn hele gezin compleet te hebben....
Met al het huiselijke gedoetje van dien...
Oma kom je een spelletje spelen ....
En oh wat kan die Luna steggelen....
Een verbolgen Michael die heerlijk zeurt of hij mag gamen en steeds nul op rekest krijg, dus dan maar bij het konijn troost zoekt...
Een super trotse Britt die gespaard heeft voor een xbox en een oom die dat voor haar regelde...
En haar oude trucje uitprobeert om oma en Willem zover te krijgen te investeren in haar spelletje...
Maar helaas... Papa en mama zijn er nu bij dus het gebeurt niet....
En een peinzende Isa.... oma ik heb op de nieuwe opleiding de eerste 4 uur online les en dan pauze.... en daarna tot half zes op school les....
Rara hoe kom ik in twintig minuten met de trein van Didam naar Arnhem.....
Niet dus....!
Van eindeloze filosofische futuristische gesprekken tussen Willem, Robbert en Olaf.....
Over dat wat de mens allemaal al niet kan.... en in de toekomst nog meer kan....
We kunnen het ja...
Maar kunnen we het ook aan....
Over mysteries in het leven....
En of we werkelijk in staat zijn in de toekomst alles te maken... zelfs kunstmatige zonnen .....
Van twee aan de eettafel keuvelende dochters.... nou ja... één dochter en een schoondochter... die later samen de keuken induiken om het eten te bereiden....
Ik geniet..... ik absorbeer....
Allen die me zo lief zijn om me heen....
Met vragen over vroeger....
Mam wie was jouw eerste liefde...
Hoe leerde je onze vader kennen....
Zelfs een herinnering van overgrootvader (mijn opa) kwam naar boven....
En het fantastische meer dan verrassende onverwachte nieuws dat Robberts allerbeste vriend van de middelbare school toch nog vader gaat worden...
(Iets dat uitgesloten leek)...
Misschien was dat nieuws wel Robberts mooiste cadeau van de dag...
Glunderend en stralend van oor tot oor komt hij de woonkamer binnen om het nieuws te vertellen...
Alsof hijzelf weer vader wordt....
(Ik hunker nu naar mijn breipennen)....
Van... Willem die bericht krijgt dat hij bijna zeker 
donderdag en uitvaart moet leiden...
donderdag en uitvaart moet leiden...
En de brok in zijn keel die pas 's avonds wegtrekt...
Wat doet hij het goed die Willem van mij...
Gisteren een bruiloft... morgen en preek in zijn geboortestad Sneek... en dan donderdag een uitvaart....
Lieve Willem die aan zijn zoveelste nieuwe levensinvulling begint...
Misschien wel met de belangrijkste invulling van dat leven ooit...
Zo vaak over gedroomd... aan gedacht... naar verlangd...
Maar nu is de tijd rijp....
Van.... en de toegift vanavond thuis met Babeth en haar vriend op de bank...
Vriendje twee.... en we genieten zo mee....
Ook deze is weer puur....
Zo natuurlijk hoe ze met elkaar omgaan....
Dit keer is het Willem die vergenoegd snorrend en knorrend in zijn stoel zit te genieten...
Zijn aloude en ons zo bekende grapjes uit de kast haalt....
Zaterdag gezinsdag....
Feestdag....
Geniet dag....
Knusse dag.....
Waar je tot het laatst toe alles uithaalt wat erin zit....
Het mag dan een late liefde zijn..... het is wel een heel bewuste en innige liefde....
Van..... "Wampie.... zet je de wekker op 6.15 uur... ik ben bang dat ik anders morgen niet op tijd eruit ben...."
Van... nou ja... ach.... elke liefde, vroege of late, kent natuurlijk ook zijn nadelen....(slik...6.15 uur... op zondag)....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten