Deuren dicht... zitten op je krent...
Opdrogen van de nacht...
Want je wordt immers zeiknat wakker van de transpiratie...
Afdouchen neemt het kleffe gevoel weliswaar weg naar je transpireert daarna nog even heftig hoor...
Fijn zo'n ochtend die de belofte voor de rest van de dag meteen even meegeeft...
Van... de honden liggen amechtig te liggen... te hijgen...
Om de haverklap lopen ze naar hun waterbak om te drinken...
Bengel heeft de doos oud papier gevonden om te verpozen...
Wist niet dat papier verkoelend was....
Bets heeft nergens last van...
Die heeft de hele nacht doorgehaald buiten...
Die ligt nu haar muizen roes uit te slapen...
Van... Willem wil de film Bloed, zweet en tranen over het leven van André Hazes nu ook zien....
Sinds ik de film zag, die mij niet losliet, en ik er zo lovend emotioneel over deed móét en zal hij ook kijken...
Daar ga ik dus... voor de tweede keer....
Een film die me op een aantal punten veel aan vroeger doet denken...
Een man die in veel opzichten op mijn vader lijkt...
En volksjongen van de straat... verguisd door zijn (in zijn geval) moeder....
Niet zoals Hazes een man van het volk maar de man van de upper class... de zakenwereld...
Een man met oorlogstrauma's...
Een man met PTSS....
Een man die dronk....
En alles draaide om hem....
Niet gewelddadig... wel dreigend en verbaal vernederend...
Maar je kon het hem net als André niet kwalijk nemen....
Van... ik herken zoveel....
De angst...
Maar ook de trots...
De constante dreiging...
Maar ook het plezier...
Die sociale trucjes als knipogen... humor... en bij mijn vader danwel niet zijn stem die hem beroemd maakte... maar wel zijn gigantisch financieel economisch inzicht waardoor én de regering, het koninklijk huis, de grote zakenmensen, ambassadeurs over de hele wereld hem roemden en nodig hadden......
En daar ergens tussen leefden wij....waren wij zijn bezit....
Maar mochten absoluut nooit in de weg zitten... lastig zijn....
Van.. door de film komen bij mij weer dingen boven die ik ver..... ver weg gestopt had....
Van... en ik trouwde notabene ooit eenzelfde man als mijn vader...
De mens met het narcistisch persoonlijkheids stoornis...
Dreiging was immers vertrouwd...
Van.... en nu kijk ik de film voor een tweede keer...
Nu loop ik bij de heftige scènes weg...
Gisteren met mijn lagere school vriendin, die ook zo'n krankzinnige jeugd had, nog zoveel over gepraat...
Omdat we het gebeurde niet uit hoeven te leggen...
We waren immers elkaars getuigen...
Van.... soms nog moet ik uitkijken dat ik niet in oude mechanismen beland...
Niet weer goed praat wat krom is....
Ik merk dat ik dat ten aanzien van Hazes wel weer doe....
Het zielig vinden... en willen redden...
Van..... Pffft... film uit....
Ook Willem is sterk onder de indruk...
Nee... ik wil er niet over praten...
Misschien later....
Van... na het eten naar een condoleance...
De vader van de man van Willems zus is overleden...
Idioot dat als je een klein afgeleefd vervallen boerderijtje in Aalten verwacht... je terecht komt op een monumentale prachtige boerderij... met tuin die aan een paleistuin doet denken...
Zij wonen net samen...
En wat voelt het heerlijk... als je hun verhalen en grieven hoort, dat je die stadia tenminste allemaal al gehad hebt...
Ze willen weten hoe we overleefden ....
Helaas lieve schoonzus... je zult je eigen verhaal en je eigen geschiedenis moeten schrijven...
Van... heerlijke die onder de ondergaande zon...
Verraderlijk in het verkeer maar prachtig om als bijrijder naar te kijken...
Van... we zitten nog even buiten...
"We moeten nog wel wat samen doen hoor Wampie.. nu we niet naar Griekenland zijn geweest"...
Leuk... wat zullen we doen...
Wat dacht je van Cochem.... daar vond je het toen zo leuk...
"Yes Cochem..."
En dus ben ik nu druk zoekende naar een leuk hotelletje voor 13 en 14 augustus...
Ja Willem... ik weet het... met ontbijt... en ja Willem... twee aparte bedden.... oké en balkon....
En ja Willem... met een wijnbar....
Maar dat laatste is voor mij ook niet onbelangrijk moet ik zeggen....
Whooohooooo nog meer Moezelwijn❤️😁
BeantwoordenVerwijderen