12 juni 2021

Dag van:

Het was zomaar een dag...

Zo'n dag die zich vulde met plannen van onkruid wieden tot boodschappen doen in Duitsland...

Het was zomaar een dag waar je volop zin in had...

De tuin weer netjes en gezellig voor het eerst na lange tijd weer samen de grens over om boodschappen te doen...

Het was zomaar een dag van verwennerijtjes....

Leuke dingen kopen, samen op een aftands terrasje zitten met fris en een broodje gezond...

Het was zomaar een dag die voor anderen ook vast zomaar begon...

Misschien was het zomaar je dag waarop je je voorbereidde op de eerste EK wedstrijd....

Goed rusten en goed eten...

Nog even de conditie op peil...

Met z'n allen in de bus op weg naar het stadion...

Zomaar die dag dat je het veld opliep... in de rij ging staan en het volkslied zong....

Zomaar de dag dat de spanning stijgt...

Je je vrouw op de tribune weet naast je kinderen en je ouders....

Het publiek juicht...

Zomaar de dag dat je rent voor volk en vaderland om samen met je 11 maten die bal in dat doel van de tegenstander zien te schoppen....

En dan zomaar ineens........

Staat de dag stil.....

Staat je leven stil.....

Het was zomaar de dag dat óók jij dat veld opstapte,  genietend van een je toejoelend publiek... ook voor volk en vaderland samen met je 11 maten die bal in dat doel proberen te schoppen... 

Het was zomaar de dag dat jij, na drieenveertig minuten, je maat de bal toe gooit tijdens je ingooi...... en jij die maat voor je ogen ziet neervallen....

Bleek.... zonder hartslag... en je weet... nu of nooit meer....

Het was zomaar de dag dat je de eerste EK dag in ging...

Aanvoerder van een team...

Je pept jezelf op... en doet datzelfde met je mannen...

Je gaat ervoor... komt het veld op en houdt alles scherp in de gaten...

Je geeft aanwijzingen die je van de coach doorkrijgt... zorgt ervoor dat er niemand staat te suffen...

En ziet een van je mannen liggen...

Je rent er op af en hebt direc de ernst van de situatie in de gaten...

Je handelt... je haalt zijn tong uit zijn mond...jouw handen gaan op zijn borstkas....

Dan is de medische staf er en je zet je jongens in een kring om je maat...

Je rent naar de vrouw van het slachtoffer en troost...

Je houdt je jongens scherp in de gaten...

Je bent nu al de held van het EK zonder het te beseffen...

Het was eveneens zomaar een dag waarop je met een elftal de bus instapt...

Je hebt al wel tien keer je ehbo en aed koffer gecheckt....

De koelspray, de steriele niettang voor een snelle hechting,  icepacks en een stuk of wat pleisters zijn het belangrijkste.... meer zul je niet nodig hebben...

Je loopt in tegenstelling tot de spelers, niet het veld op maar loopt erlangs...

Je neemt je positie in...

Het zal vast wel vooral genieten van de wedstrijd worden vandaag... met misschien hier en daar wat koel spray op een plek waar een voetbalschoen terecht kwam... misschien een bloedneus...

Het was zomaar die dag dat je na drieenveertig minuten die in paniek wenkende hand ziet... en je voelt dat het wel eens mis zou kunnen zijn....

Maar ach wat heet mis in de voetbalsport...

Het was zomaar die dag dat je ziet dat het écht mis is... dat er meer nodig is dan een pleister of wat koelspray....

Je reanimeert.... je dient de schokken toe met het apparaat wat je voordien nog nooit eerder hoefde te gebruiken...

Er bestaat even geen voetballer.. er bestaat een mens in nood.... in dood

En ook was het zomaar die dag die voor zovelen de vast meest opwindende dag van het jaar zou moeten worden...

Met je vader... met je vrienden naar het stadion...

Kaartjes weten te bemachtigen voor die EK wedstrijd van jouw dreamteam... en nog wel in eigen land...

Zomaar die dag dat je voor de zoveelste dag op de tribune zit om je man aan te moedigen.... je kinderen aan de ene kant... hup papa.... je schoonouders aan de andere zijde.... trots kijkend naar hun zoon die op het veld staat....

Je juicht.... je zingt... je roept... kijk papa eens...... wat een knappe papa.... je knijpt je schoonmoeder in haar arm...

En dan struikelt  hij... man.... papa... zoon....

En hij staat niet meer op....

Je hebt niet in de gaten wat er is en wordt dan plots van de tribune gehaald... op zomaar die dag...

Je hoort wat er is en kan er nog niet heen....

Je zoon ligt daar.... strijdend om het leven dat jij hem als moeder gaf....

En je denkt terug aan die dag....

De dag die niet zomaar een dag was... maar de gelukkigste in je leven....

Het was zomaar een dag....

Wij kwamen terug uit Duitsland... en zaten heerlijk van een kop vers gemaakte broccolisoep en broodjes kasslerrib te genieten...

Natuurlijk kijkt Willem voetbal....

Denemarken tegen Finland....

Willem legt me van alles uit....

De Denen zijn best gevaarlijke outsiders... en kijk... hij daar heeft nog in Nederland gespeeld... bij Ajax.... en later bij Tottenham Hotspur....

Christian Eriksen.....

En ik roep nog. "Oei hij valt"....

En ik zeg nog..."das niet goed Willem hij blijft liggen en is wit"....

Live voetbal... live dood.....

Het wordt zwaar in mij.... Willem ziet bleek.... doodstil zijn we.... daar ligt iemand dood te gaan.... voor onze ogen....

Het was zomaar een dag...

De medische staf stad rent het veld op.... het elftal staat in een kring om hun maat.... een echtgenoot en twee ouders kijken ademloos en aan de grond genageld toe terwijl ze op de tribune staan.... het publiek huilt....

Het commentaar valt stil....

Er ligt een man op het gras....

Ze vechten om zijn leven omdat hij dat even niet zelf kan...

En op het moment dat de laatste schok het hart weer op gang brengt vecht hij zelf mee...

Zomaar een dag.... waarop 120.000.000 miljoen kijkers....25.000 supporters... een familie... een coach... een aanvoerder....24 spelers... en nog eens 24 spelers.... even stil zijn en dezelfde gedachte hebben... samen hopen,  bidden op een goede afloop... samen één zijn....

Hier speelt maar één winst..... een mensenleven...

En nog mooier dan de beker.... is het moment dat de foto verschijnt waarop hij met open ogen en een hand op zijn hoofd, het veld afgedragen wordt en de mededeling "hij ademt een praat weer" in de media verschijnt.... 

Het was niet zomaar een dag.... de dag van zomaar een mensenleven....

Het werd de dag van ons leven.... waarop we beseften dat het zomaar voorbij kan zijn.... van zomaar de één op de andere dag.... in een spurt achter de bal.... langs de kant met je ehbo koffer... op de tribune... in de bus.... als je je tuintje wiedt.... je elftal oppept.... op je stoel naar voetbal zit te kijken.....

Goed herstel Christian..... we denken aan je...

#Eriksen