Dag van:
Papa:
21 Juni '89,
de dag
dat de zomer begon
bevroor de tijd
van jou met mij
in mij
Ik leek/lijk op hem zeiden/zeggen ze.....
Uiterlijk doe ik dat waarschijnlijk ook zeker....
Innerlijk denk ik toch ook wel.... tenminste... van dat wat ik van hem weet...
De vechtlust en doorzettingsvermogen heb ik van hem.... evenals de gave van mensenkennis.... maar die laatste is denk net als bij hem, door het leven getekend....
Verder heb ik ook heel veel niet.... althans... ik weet het niet...
Bij getraumatiseerde mensen is alles zo vervormd dat je door de onechte reacties de echte acties niet meer herkend...
Daarbij maakt drank meer kapot dan je lief is....
Begrijpen waarom Papa was wie hij was en deed wat hij deed, dat deed ik wel... dat is door mama immers met de paplepel ingegoten....
Zij kon het anders ook geen plek geven......
Hem niet... maar zichzelf ook niet....
Maar nooit heb ik gehoord hoe krom het was... hoe erg het was.... hoe fout het was....
En dus neem je het je leven mee in als normaal...
Totdat.....
Nu weet ik beter....
Beide ouders hebben van ons gehouden, dat vast en zeker... beide op hun eigen kromme foute manier... maar uit liefde... hun liefde.... kromme liefde.... liefde binnen hun kunnen...
Hun liefde was gebouwd op respect en status... maar zelfs respect had een vreemde bijsmaak....
Ik denk meer respect op wederzijds overleven in hun leven..... dan op 'zijn'...
En vandaag was het zijn sterfdag...
Hij maakte er zelf een einde aan....
Niet meer eten... niet meer drinken....
En wij hielden hem niet tegen....
Maar verzorgde hem liefdevol op zijn doodsweg....
Of dat niet genoeg zegt bedenk ik me vandaag...
We hielden hem niet tegen.....
Zijn en ons leven werden en waren ondraaglijk...
Dit was het laatste wat hij voor zichzelf en ons kon doen...
Er een einde aan laten komen....
Zelfmoord een liefdesdaad.......???????
En och jee wat ben ik moe....
Werken op de automatische piloot...
Gelukkig bevat ik een hele lieve automatische piloot....
Dan kan ik ook veel meer hebben... ben rustiger....
In de rust heb ook ook meer overzicht....
Soms zou ik meer mijn automatische piloot moeten zijn....
En natuurlijk werkt de temperatuur mee....
Heerlijk die verkoeling....
Om half vier ben ik thuis.... de knollen op...
En slaap ik... drie uur achter elkaar.....
Wat een zegen......
En wat denk je wat waar ik door wakker word....???
Natuurlijk....whuaaaaaaaaa....jaaaaaaaaa...1-0.....
Och ja... Nederland voetbalt....
Mijn vader zou ook gejuicht hebben....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten