Dag van:
Vandaag dacht ik weer even terug aan de oorlog...
Eigenlijk is die nooit uit je gedachten natuurlijk maar soms raakt het een piepklein beetje op de achtergrond door alle dingen die er nog meer spelen of gebeuren in je leven....
Soms krijgt de gedachte een beetje meer lading, zoals met 4 en 5 mei...
Of bij de gedachte aan auschwitz waar we zaterdag heen zullen reizen....
Vandaag kreeg die gedachte ook een extra lading....
Een extra lading door het lied van Stef Bos
dat op mijn Facebook verscheen...
dat op mijn Facebook verscheen...
Ik zie op Facebook op mijn tijdlijn wel meer berichtjes verschijnen en dan like ik ze vaak of anderszins...
Maar eigenlijk gebruik ik Facebook veel meer voor groepen...groepen zoals voor haken en breien of Duitse herders, poesen, Oekraïne, gedichten, fotografie of interessante groepen vooral over onderwijs en dergelijke...
En ik volg een enkele "held".....held tussen vette aanhalingstekens...
Een held als Stef Bos bijvoorbeeld...
Hij had een lied bijgewerkt ... aangepast....of zoals hij het zelf zei "naar de tijd geschreven"....
Dit lied uit 1991 is geschreven voor een VRT Tv programma. Ze vroegen iets te maken als soundtrack voor beelden van de oorlog in voormalig Joegoslavie. Het kwam de laatste tijd weer terug op mijn netvlies en ik wilde het nog een keer naar deze tijd toezingen. Een lied mag verschillende gezichten hebben en door de tijd krijgt het die ook. Daarbij zijn er ook altijd nog zinnen die veranderen,hoe minimaal ook,daar hou ik van. Een lied zoekt altijd een weg naar het nu.
Ik vind dat een geweldige gedachte...'een lied zoekt altijd een weg naar het nu'.....
Want natuurlijk zoeken niet alleen liedjes een weg naar het nu.....
Willems preken doen precies hetzelfde...
Willem schrijft een vertelt de symboliek uit de Bijbel naar deze tijd...
En zo hoort dat mijns inziens ook...anders zou je een bijbel gewoon als geschiedenisboek moeten zien....en dat is het volgens mij nou ook niet...
Er staat symboliek in om mee te nemen naar het nu....
Een levensleidraad van alle tijden over liefde en troost....
En ook mensen zelf groeien steeds meer op hun weg naar en van nu....
Op sommige na dus.....Taliban leiders....Poetin....
Zij blijven hangen of sterker nog, gaan terug naar een tijd van toen...
En natuurlijk denk ik ook wel eens met weemoed terug aan de tijd van toen...
Toen alles rustiger was....en minder geautomatiseerd....
Toen alles beleefder en vriendelijker was...
Maar eigenlijk hè....kent iedere tijd zijn gevaren, zijn verdriet, zijn angst....
De dingen veranderen misschien niet zo zeer....de middelen wel...
Schreef je vroeger alles in poëziealbum of dagboek, nu doe je dat in een blog..... Of op sociale media.....
Vroeger was je grootste angst de kinderlokker....nu het dat kidnapper of terrorist....
Vroeger maakten we ook foto's van onszelf en plakten die in albums of je schoolagenda...
Nu heet het selfies en gooi je ze op Facebook, Instagram, Snapchat enz....
We zijn eigenlijk van meer privé naar publiekelijk gegaan...
En ook de wapens in een oorlog veranderde.... van knuppels, naar bijlen, zwaarden, pistolen, bommen...naar nog weer later kernraketten....
De enige verandering is dat je er meer mensen mee raakt maar het verdriet wat het aanricht blijft onomkeerbaar hetzelfde....of het nou op kleine of grotere schaal is....
Konden we maar een beetje meer in het
nu blijven denken, kijken, leven...met de wijsheid uit eerder ervaringen....
nu blijven denken, kijken, leven...met de wijsheid uit eerder ervaringen....
Want ik denk dat het nu zien, voelen, ervaren, met de kennis en ervaring van vroeger, een garantie geeft voor het later....
Als je het tenminste op de goede manier doet....
En ook over die goede manier zullen er meningen verdeeld zijn....
Maar uiteindelijk heeft zucht naar macht en geld tot NU toe nog niks opgeleverd dan alleen maar verdriet....
Stef Bos eindigt dit keer niet, zoals in zo goed als al zijn andere liedjes, met hoop....
Dat viel Willem en mij op...
Alsof Stefs boodschap niet af is....
Ik denk dat Stef denkt "de tijd herhaalt zich toch steeds weer".....
Oorlog, strijd, ruzie keert altijd weer terug....aangepast aan de tijd waarin die plaatsvindt....waarin je dan leeft.....aangepast dus in het nu....
En hij heeft misschien ook wel gelijk....
Maar ik wil daarom de hoop niet opgeven....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten