19 juli 2022

Dag van:

Willem is vroeg op....iets met dokter... eindelijk... 

Ik lig nog op bed als hij terugkomt...

Een beknelde zenuw.... iets met verschoven wervel wat al jaren bij tijd en wijle (op)speelt....

Fysiotherapie dus....

En dan die opmerking als hij zijn verhaal afsluit...."maar ik voel al bijna niks meer Wampie"....

Ja duh........

Oké...nu ik naar de tandarts....

Ook al zo'n leuk klusje....

Maar..... vroeger had je op de Duitse tv zo'n reclame...."mama ich bin überhaupt nicht geborht".....en dan zo'n bij opgelucht kind dat de deur uit rent zo in mama's armen....

Zoiets dus vandaag...

Alleen een stukje tand dat afgebrokkeld was...

"Tja, zegt mijn tandarts die van hetzelfde bouwjaar is als ik, je brokkelt af meid"...

Goh Jeroen, vertel eens wat nieuws...

Maar voorlopig breek ik een enkel die binnen zes weken zo goed als gefikst is en trouw ik nog twee weken geleden op mijn leeftijd...

Maar Jeroen zwijgt en staat met een mond vol tanden....(of het nog zijn echte zijn weet ik niet)....

Ik huppel even later blij over mijn oude

vertrouwde winkelcentrum...

Hier heb ik immers 20 jaar gewoond...

Maar niets doet meer vertrouwd aan...

Het winkelcentrum is vernieuwd...

Ondertussen heb ik wel een bloedmooie jurk gekocht in zo'n bohemian winkeltje... toepasselijk genaamd 'shopaholic'...

Leuk voor in Griekenland straks...

Zo eentje waar je tieten half zichtbaar zijn zoals bij die vrouwen die op de rode loper naar de Oscar uitreiking lopen...

Ik heb nog vier weken om middels oefeningen mijn borstpartij nog een beetje gespierd te krijgen zodat ze niet op twee hangende treurwilgen lijken....

Of zouden ze daar van die pushup plakkers voor hebben voor cup E....

Vrees dat ik dan beter duct tape kan nemen....

Maar de kleur van de jurk is prachtig....zo blauw als de Griekse zee.....

Met twee van die splitten waar je benen zo sierlijk tussenuit piepen....

Ware het dat ik ooit sierlijke benen had....maar met een klein hakkie onder de schoen lijkt het best nog wat...zeker als ze straks gebruind zijn....

Enfin...zal uiteindelijk wel als miskoop van het jaar in de kast komen te hangen...

En zo niet...dan zien jullie 'm in de vakantie foto's vast terug....met stip op 1....

Voor de zekerheid laat ik hem toch Willem even zien als ik thuis ben...

Stom natuurlijk want als Willem tieten ziet is hij sowieso verkocht...en keurt hij alles goed....

Hij vindt hem dan ook "ERRUG MOOI Wampie".....

En ik vraag maar niet wat dan zo mooi was....

Laat maar.....

Dus....totdat we om vijf uur de complete beestenbende moeten laten inenten, lig ik voor Pampus....

De deuren blijven dicht....want stel dat we de katten niet op tijd binnen krijgen...

En die moeten immers ook een prik...

Nou wil het feit dat als je de deuren dichthoudt, de warmte buiten blijft....

Het is dus koeler binnen dan buiten...

Maar alsnog liggen we voor Pampus hoor....

De beestenbende en wij....

Maar waar komt die uitdrukking 'voor Pampus liggen';! nou eigenlijk vandaan?....

(www.pampus.nl)

Het spreekwoord is algemeen bekend.... Minder bekend is waar dit spreekwoord eigenlijk vandaan komt.....

Het eiland Pampus zoals we dat nu kennen stamt uit de negentiende eeuw en is een kunstmatig eiland, onderdeel van de Stelling van Amsterdam......

Het woord Pampus is echter al veel ouder......

 Pampus betekent zoiets als een dichtgeslibde geul: een vaargeul die door slib in verworden tot een soort ondiepte......

En daar begint het verhaal rondom het voor Pampus liggen.....

We gaan terug naar de zeventiende eeuw, de tijd van de koloniale wereldreizen, de tijd van de VOC......

Zwaarbeladen schepen kwamen terug van de Nederlandse koloniën met als eindbestemming Amsterdam......

Maar vlak voor de haven, tussen Marken en Muiden lag dat eerdergenoemde Pampus.....

De schepen moesten over dit Pampus zien te raken en dat was nog niet zo makkelijk!....

Zoals gezegd waren de schepen zwaarbeladen, ze lagen te diep om zomaar over de ondiepte te kunnen komen......

Daar waren oplossingen voor: wachten op gunstige wind en tij of lading overhevelen op andere schepen......

Eind zeventiende-eeuw werd het scheepskameel uitgevonden: een gigantisch drijvend dok, dat door het leegpompen van waterkamers een heel schip over het Pampus kon liften!.....

Zo kwam het voor dat schepen voor Pampus lagen: ze moesten een tijd wachten voordat het vloed werd en zo konden passeren of ze wachtten op een scherpskameel.....

Maar voor Pampus liggen wordt meestal geassocieerd met knockout liggen bij dronkenschap...

Ook die betekenis vinden is niet moeilijk...

En eigenlijk kun je hem ook zelf wel bedenken...

Er zijn mensen die vermoeden dat de zeelieden het vroeger uit verveling gewoon op een zuipen zetten, omdat ze het wachten op het juiste getijde zat waren en toch al bijna thuis waren.....

Zo zou ‘voor Pampus liggen’ langzaam van betekenis veranderd zijn in de versie die meer met alcohol verbonden raakte....

Sommige historici vermoeden zelfs dat matrozen in de tijd van de VOC, als ze eenmaal aankwamen in de haven van Amsterdam, meteen hun verdiende geld uitgaven aan drank en vrouwen.....

Hierdoor kwamen de matrozen, die bijna allemaal uit de provincie afkomstig waren, net zo arm thuis als ze vertrokken waren.....

Dit zorgde ervoor dat de VOC meer moeite kreeg met het werven van matrozen.....

Want niemand zag iets terug van de gouden bergen die beloofd werden door de VOC.....

Daarom bedacht de VOC een truc...... Wanneer de schepen voor Pampus lagen, kreeg de bemanning gratis drank om zich mee te vermaken.....

Ook werden vrouwen van lichte zeden aan dek gebracht.....

De bemanning feestte dan alvast aan boord van het schip, en het geld kregen ze pas bij terugkomst in Amsterdam, zodat ze dit niet meteen over de balk smeten.....

Toch weer een leuk weetje...

Maar het is tijd om naar de dierenarts te gaan...

Wat een onderneming...

Bets wil echt niet in een kattenmand...

Het is een heel gedoe om haar erin te krijgen en we hebben nog wel zo'n speciale gekocht die dat makkelijker maakt...maar dan nog...

De hele weg miauwt ze klagelijk....

Eenmaal bij de dierenarts (veel te vroeg natuurlijk maar oké de airco maakt veel goed)...moeten we nog langer wachten dan we al moesten...

Een hondje dat gehecht moet worden en een huilend eigenaresse waardoor Willem natuurlijk ook meteen de waterlanders laat lopen...

Hij voelt toch zo mee met zijn medemens....

En een mastif met een herseninfarct...

Een vreselijk gezicht om te zien hoe ze het gevaarte uit een achterbak van de auto zeulen met twee oversture baasjes erachteraan....

Och och och wat een leed....en wat een tranendal...

Dan wordt de bende van ellende naar binnen geroepen...

Oooooh, ze bedoelen ons...!

Maar goed...de beesten zijn gezond verklaard en weer ingeënt....en de ellende viel, op de rekening na, wel mee hahaha.....

Dan nu eerst de nacht maar eens zien door te komen...

Misschien toch eens dat idee van de matrozen van Pampus opvolgen en een fles wijn naar binnen gieten....

Merken we vast niks meer van de hitte....en vallen we zo in slaap....