Dag van:
Nou vooruit dan maar....
Was ik gister te snel afgeleid door al het moois dat grorit en bloeit buiten, vandaag maar weer de discipline in mij aanspreken...
De OPP's zijn aangevuld door de ortho en ib dus die kunnen morgen geprint worden als ik weer op school begin...
Vrijdag mee naar huis....
Dat geeft de burger, in dit geval de leerkracht, moed....
En dus begin ik daar waar ik gister gebleven ben...
Alle leerlingen met handelingsplan en al overzetten in het nieuwe systeem....
Het voor mij veel te logische systeem met honderd omwegen maar.......
Als ik er zo een beetje mee verder ben zie ik ook dat het voor de toekomst heel wat werk scheelt....
Niet te hard mopperen dus...
Om elf uur zijn we even stil Willem en ik....
Een goede vriend van Willem beeindigd zijn leven...
Altijd een spierziekte gehad en elk jaar weer bij Willem in de klas om de leerlingen te laten ervaren wat handicaps betekenen....
Peter, zo heet hij, genoot er zelf ook van...
Hij betekende weer wat voor anderen op zo'n moment...
En de kinderen zogen zijn oefeningen en zijn verhalen op...
Het werd echter zo erg dat hij toch in een verzorgingstehuis belandde en zijn vrouw en huis achter zich liet....
En al kwam zijn lieve vrouw Door elke dag, de verzorging liet, als zij weg was, door bezuinigingen zeer te wensen over....
En dat werd erger en erger....
Totdat hij zo ziek werd dat hij zei dat het klaar was....
En dat is vandaag....
Om elf uur branden Willem en ik een kaarsje....
Dag lieve moedige dappere Peter....tot ooit....
Daar bij hen zal het leven nu stilstaan...
Wat een verdriet maar ook wat een geregel....
Hier gaat het leven gewoon weer door...
Ik plaats de leerlingen in leerroutes en vink hun doelen af....
Ze verschijnen in grafieken en gekleurde hokjes in beeld...
En dat terwijl ik alleen maar hun gezichten voor me heb....
En hoe ik ook zal aan- en afvinken, die gezichten blijven voor mij het belangrijkste...
Ik kan immers zoveel van wie en wat ze wel zijn en kunnen, niet in die hokjes plaatsen....
Maar om vier uur ben ik het zat....
Ik ben op de helft...morgen op school weer verder....al zie ik op de mail de ene na de andere datum voor mondelinge overdrachten alweer voorbij komen....
Ja, ja.....morgen zijn jullie de eerste....
Willem ziet het helemaal niet zitten dat ik weer ga werken....
Ja voor de inkomsten wel maar voor de rest wil hij toch het liefst dat ik thuis blijf...
Nou is hij zijn klankbord kwijt....
Ach Willem, het zijn nog maar twee en een halve week en dan begint de zomervakantie...
En wat voor eentje....
Eerst kamperen op een luchtbedje in de tent en dan heerlijk genieten van een luxe bed in hotelkamer....
Eerst koken op een driepitter met het zet op je voorhoofd omdat komen in een tent natuurlijk bloedheet is...
En afwassen in een teiltje 50 meter verderop...
Maar dan het uitgebreide Griekse buffet en de voorzet boel gewoon achter je laten en op je luie terras stoel van een tropische cocktail genieten....
Er hebben het weer goed na die corontijd van voornamelijk thuis zitten...
Niet te hard roepen natuurlijk want de
cijfers lopen we op...
cijfers lopen we op...
En wat lees ik dan tot mijn stomme verbazing vandaag...
Het is WERELDKUSDAG......
Nou me dunkt, laten we dat nou maar niet te veelvuldig doen...
Centraal staat het plezier en het fijne gevoel dat een kus kan geven.....
Dus niet door verplichte kussen alleen bij begroeting....
De dag is ontstaan in het Engeland in de 19e eeuw.....
Vaak worden op 'World Kiss Day' recordpogingen gedaan van bijvoorbeeld de langste zoen of de meeste kussen.....
Over een goed gevoel gevoel gesproken zonder verplichtingen....???????????
“A kiss is something you cannot give without taking’. ‘And cannot take without giving”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten