10 augustus 2022

Dag van:

Willem moet naar de tandarts.....

Vandaag is het zijn beurt....

En dat hij dat niet leuk vindt krijg ik al te horen de seconde nadat hij wakker is....en twee seconde dáárna, en vier minuten later....en na een kwartier weer....en zo gaat dat dus nog even door....

En hij moet pas om twaalf uur er zijn....hellup.....

Gelukkig laat hij de honden nog uit, maar hij is de deur nog niet in of ik krijg alweer te horen dat hij er tegenop ziet...

Kijk....ik ben ook absoluut geen fan van de tandarts....

Ik slaap twee nachten ervoor al niet....

En op de dag zelf word ik héél stil....

Maar dit van Willem..... Pffft.....

Wat ben ik blij als hij om half twaalf de deur achter zich dichttrekt......nadat ik hem natuurlijk sterkte en succes en ik denk aan je en zet m op gewenst heb....

En wat ga je dan doen....?

Je gaat je mobiel aansluiten op de pc en alle foto's er eens afhalen want.....in Griekenland zullen er nog heel wat gemaakt worden die ook állemaal in dat intern geheugen van mijn Xiaomi mobieltje bewaard moeten worden....

Daarna verzamel je alle moed bij elkaar en gaat uit alle duizend foto's van de bruiloft, die foto's eens uitzoeken die je kan gebruiken voor een trouwalbum.....

En je begint aan je album.....

Zo'n album maken....of het nou vakantie album is of een album voor een afscheid of welke gelegenheid dan ook voor onszelf of een ander, kost me altijd bakken energie...

Daar leg ik mijn hele ziel en zaligheid in....

Dat doe je met je hart of zo....

Zo'n album moet immers dát uitstralen wat je daar of op dat moment voelde....

Alsof je het weer beleeft....

Verder dan vijf pagina's kom ik niet.... Willem stormt binnen....

Er zit een gaatje tussen twee kiezen en die gaat bijna tot de zenuw maar de tandarts gaat nog kijken of hij hem gewoon kan vullen en anders komt er een wortelkanaalbehandeling....

Vrijdag gaat het gebeuren....

Neeeeeeee hè, niet weer zo'n dag....

Maar dat laatste zeg ik natuurlijk niet...

Ik ben vanzelfsprekend vol medeleven en begrip.....

Dat doet Willem goed.....en hij fleurt weer wat op.....

Vandaag is ook vriendinnen bel dag...

Mijn bestie belt me met de mededeling dat ze weer oma wordt.....heerlijk nieuws....

Haar zoon wordt weer vader.....

Mijn middelbare schoolvriendin belt uit Middelburg dat ze haar kat waarschijnlijk moet laten inslapen vrijdag...

Dat is dan weer verdrietig nieuws en dus een ander gesprek....

En Willem maakt zich druk of een wortelkanaalbehandeling wel in zijn verzekeringspakket zit....

En of hij wel écht en doorlopende reisverzekering nog heeft....

Kwestie van één belletje schat....

Dat belletje pleegt hij en ja hoor.....weer

gerust gesteld....

Nu een geldmaat vinden waar je content geld kan storten...

Een stortomaat....

Nooit geweten dat die dingen bestonden....en ze bestaan dus ook nog eens niet overal....

Op zulke momenten merk je dus weer dat je oud wordt....

Al die nieuwigheden hou je gewoon niet meer bij....

Maar inderdaad....we vinden er eentje...

Lijkt gewoon op een pinautomaat maar dan zit er een laatje bij....

Je tikt in dat je geld wilt storten....geeft je pincode en hup daar gaat het laatje open....

Daar stop je op hoop van zegen dat het goed gaat, je geld in....

Dan floep gaat het laatje dicht en hoor je de machine tellen....

Dagobert Duck zou verslaafd kunnen raken aan dat geluidje....

Och jee..

Laatje weer open...sommige biljetten accepteert het machien niet....

Hoekjes recht vouwen...nog een keer proberen....

Hij pakt er nog steeds twee niet maar de rest wordt oh zo gemakkelijk direct via je pasje op je rekening gestort....

Wij zijn nooit te oud om te leren blijkt maar weer....

We zijn weer een ervaring rijker....

De avond brengen ik heerlijk buiten door terwijl Willem voor de honderdduizend miljoenste keer dancing with the Wolves kijkt....

En weer lopen de tranen over zijn wangen...

Lieve theatrale sensitieve Willem....

Samen kijken we dan nog de

documentaire Freddie Mercury: The final act.....

In Freddie: The Final Act wordt veel tijd en aandacht ingeruimd voor de worsteling van Freddie Mercury met de ziekte aids...... 

Het zegt veel dat hij pas op de dag voor zijn overlijden de geruchten hierover publiekelijk bevestigde......

Deze geruchten bereikten een hoogtepunt na het verschijnen van de videoclip bij 'These Are the Days of Our Lives', waarin een broodmagere Mercury te zien was.....

Tot het laatste moment wilde Freddie Mercury muziek blijven maken en de documentaire Freddie: The Final Act laat zien hoe hem dat is gelukt, maar ook wat dat van hem heeft gevergd......

Het tweede deel van de film belicht het herdenkingsconcert in 1992 dat zijn muzikale vrienden verzorgden, als een eerbetoon aan Freddie.....

En nu biggelen bij mij de tranen....

Voor mij de allerbeste zanger ooit.... hoe kan zo iemand nou zo jong sterven.....

Wat had hij nog veel mooie muziek kunnen maken als ik zo de Queen bandleden met hun grijze haren zie vertellen....

Freddy had ook grijs moeten worden....

Het mocht niet zo zijn....