Dag van:
Vroeg op...
Maar...toch vannacht nog maar de koffers ingepakt...
En dat is maar goed ook....
Zelf ben ik namelijk nog druk met het appen met Haarlem, veeg ondertussen de slaapkamer met de telefoon aan mijn oor....haal de tandenborstel van de lader.....en check of ik alles heb...
Vast niet want mijn hoofd is een warboel....
Willem is de honden wegbrengen naar het pension...
En wat denk je....?
De telefoon gaat....
"Wamp er brandt een lampje op het dashboard, er is iets met de auto.....stofzuig jij de kamer (dat zou hij dus doen)....en sop je die ook, want ik moet naar de garage en anders moeten we met jouw auto als het mis is hoor"....
Och lieve help...dat wordt aanpoten....
Ik vlieg naar beneden en begin in ieder
geval met vegen....
geval met vegen....
Oh nee...eerst de papieren van de parkeergarage nog uitprinten....
Maar als Willem niet kan rijden klopt de kenteken herkenning niet meer...
Kan ik dat dan veranderen...?
En oh help...de buurman komt even langs voor de instructie voor de katten....maar natuurlijk ook een bakkie koffie....
En ja hoor, daar gaat de telefoon alweer...
Maar als de nood het hoogst is, wandelt Willem ineens binnen....
Het viel mee met de auto....
Wat een geluk....
En Willem veegt én sopt....terwijl ik alle papieren en toch ook maar haakspullen bij elkaar scharrel...
(Maar mijn boek en mijn puzzelboek vergeet want die lagen boven)...
Hebben we nou alles...?
Het moet maar....we moeten weg want Keulen Bonn blijkt immers druk te zijn....
Lang leve Google maps die ons langs alle files in Duitsland heen loodst....
Nou ja ...op een enkele na...
En Willem blijft erbij dat hij de Duitse snelwegen onlogische doolhoven vindt....
En dit laatste herhaalt hij dan weer een keer of tien....
En hij heeft een gevoelige kies....
En dat herhaalt hij ook tien keer....
Die twee samen zorgen voor weinig onderhoudende gespreksstof...
Maar zorgen er wel voor dat ik nou zeker weet dat zijn kies gevoelig is en Duitse snelwegen doolhoven zijn....
P1 vinden we snel...
Weinig doolhof aan volgens mij...
Willem denkt daar anders over...
En......"ik heb zo'n hekel aan parkeergarages"....en dit dan weer maal tien....
Toch vinden we een plekje bovendeks....
"Ik vind het zo vervelend dat de auto in de buitenlucht staat"...
Maar nu keer drie want voor de volgende zeven keer komen, ben ik de auto al uit gevlucht...
En wat nou drukte....?
We lopen zo naar terminal 1......checken binnen 10 minuten de koffers in.....en huppelen naar de douane....
Euh.....de douane dus.....lieve help....
Langs de douane en dan achteraan in de rij aansluiten......(denk je).....
En die rij is lang verzeker ik je.....heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg lang....
En dan kom je dus door een deur en dan staat daar een rij.....
Een heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeele lange rij....
Maar goed...we komen weer zonder kleerscheuren door de douane en zelfs mijn haaknaald heeft het weer gered om door de radar te komen....
Willems dochter Babeth is ook op het vliegveld nu...
Zij vertrekt echter naar Mallorca...
En raad wat....we komen elkaar tegen....
Toch vreemd om een ander land, op zo'n groot vliegveld een bekende tegenkomen....
Maar als er iets vroeger waren geweest waren we zelfs nog meer bekenden tegengekomen want Saskia en Anjo rijden net uit de parkeergarage....
We hebben dus twee uur vertraging...
Welja joh...het zal meezitten.....
En we vertrekken dus niet om 18.25 uur maar om 20.20 uur.....
Dat wordt lekker laat aankomen daar in Griekenland....
Maar we horen van de lach als Lufthansa de namen van alle passagiers opnoemt voor de naar het vliegtuig mogen...het lijkt wel een Toon Hermans act....
De vlucht.....
Tja, wat moet ik daar nou over vertellen....
We zitten bij de nooduitgang dus veel beenruimte...
Noem het maar feestruimte....
Naast mij zit een jong stelletje samen op een laptop Downton Abbey te kijken....
Die film heb ik al gezien....
Zelf ben ik aan het haken....
Maar dan naast Willem.....ja, ja...daar is de party....
Laat ik het zo zeggen....
Het betreft een stel vrienden die elkaar enkel en alleen één maal per jaar treffen om samen op vakantie te gaan naar Griekenland....
Ze zijn niet echt Duits maar ook niet Grieks en een beetje Indiaas maar eigenlijk komen ze overal en nergens vandaan, spreken alle talen en horen overal en nergens bij...
Ze hebben malafide bedrijfjes waar ze veel geld mee verdienen.....
Ze hebben ook allemaal wel een strafblad of hebben een tijdje in de bak gezeten....
Hun sport is cocaïne smokkelen door de douane en die in het vliegtuig toilet opsnuiven...
En ook dit keer is dat er goed gegaan....
Ik lieg en overdrijf dit niet hoor...
Ata, die naast Willem zit vertelt dat allemaal...
En ze drinken....flesjes whiskey en blikken bier worden aangerukt, flesjes wijn...
Om de haverklap bestellen ze tapas of chips of broodjes...
Twee maal gaan ze gezamenlijk (met twee of drie tegelijk) naar het toilet om te snuiven....
En ze maken lol....veel lol...
Één maal per jaar gaan ze volledig zeven dagen uit hun dak en snuiven, zuipen...en nou ja je weet wel....
En dat feest begint dus in het vliegtuig...
Ze zijn luidruchtig...dat zijn ze zeker....maar ze zijn ook grappig, open en blij....
Je moet alleen geen ruzie met ze krijgen....
En Willem feest mee....behalve dan de cocaïne te gebruiken, gatsiedarrie vies spul....
Aan de cola met een tic....
Aan het bier...
"Goh Wampie wat gaat de tijd snel hè"....
Nou ach...wat zal ik daar op zeggen...
Ik lach maar wat en zie die jongen zo'n zakje over z'n tong halen...
Oh daar bewaar je zoiets dus....
Toch heeft Willem ook nog goede gesprekken met ze...
Hoe kan het anders als je naast Willem in de lucht zit en dus niet in een doolhof of parkeergarage....en de alcohol je kies verdooft....
Maar inderdaad, de vlucht is voorbij voor we het weten...
De deuren gaan open....de zoete geur van Griekenland stroomt binnen.....
De koffers zijn er gelukkig allebei...
En de bus die ons naar Nikiti zal brengen staat te wachten....
Het is alleen donker en ik zie geen snars van het landschap...
Het leuke van als je amper wat ziet is, dat je geur dan dus beter werkt ...
Van de olijf geur naar de kruiden....naar de sinaasappels....en dan...
Dan doemt Geranion Village voor ons op....
Nou ja......de gigantische steile heuvel die we op moeten want de bus zet ons eronder af....
We slikken....we halen diep adem en beginnen in pikkedonker aan de klim....samen met twee Duitsers....
We zijn al een stukje onderweg als een minivan op ons af komt...
Hij stopt, verontschuldigt zich dat hij er niet eerder was maar pakt dan onze koffers, laadt die in en laat ons dan plaats nemen...
En al is het dan donker...we hebben nu al door dat het hier allemachtig mooi is en echt een Village....
In een apart gebouw bevindt zich de receptie...
We checken maar weer eens in....
En ach wat lief...omdat het al zo laat is en we wel niet veel gegeten zullen hebben, krijgen we broodjes gezond en een fles water mee...
Willem is de koning te rijk....
Dan stappen we weer in de minivan en rijden langs verschillende gebouwen...
Het restaurant, de taveerne, de gebouwen voor gasten...
Kamer 95 hebben we....
Langs de olijfbomen en bougainville....trapje op....en....
Oooooh wat jammer dat het donker is maar kijk toch eens wat een uitzicht op zee....
En wat een heerlijke kamer....met een romantisch balkonnetje....
Het is onze tijd half twee s nachts...
Griekse tijd half drie s nachts...
Er ploffen neer.....eten het broodje een nemen een slok... maar jongens wat zijn we moe....
Zzzzzzt.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten