17 augustus 2022 dag 3 vakantie Chalkidiki Nikiti

Dag van:

In Nederland waren toch zo weinig muggen dit jaar....?

Nou geloof me.... Ik heb nieuws.....ze zijn allemaal naar Griekenland verhuisd....

Word ik midden in de nacht wakker, kijk op mijn mobiel hoe laat het is en de complete familie mug komt een bezoekje brengen....en dat is een grote familie want daar doen ze hier in orthodox Griekenland nog aan....

Vader, moeder, opa, oma en minstens veertien kinderen mug.....

Tantes en ooms zijn ook op visite....met minstens zoveel kinderen....

Waarschijnlijk is er eentje jarig want de mug clan danst om me heen....

En ze zijn allemaal dol op Nederlands bloed....

De EU mug kent geen bloedgrenzen....

Wie weet ben ik de taart vannacht...en daar smullen ze dan danig van....

Maar goed....ik zie wel even de zonsopkomst als ik naar buiten vlucht...

Ze vieren hun feestje maar even zonder taart en slagroom....

Ik zeg: 'krijg nou wat, daar staat een

weegschaal'...

Noooooooooooit doen als Willem in de buurt is natuurlijk maar tja, het was eruit voor ik er erg in had.....gewoon door de verbazing....

Te laat.... Willem neemt een duik naar de weegschaal waar hij notabene ook zelf zijn tweede paar schoenen heeft neergezet gisteren zonder erg in het apparaat te hebben gehad....

En dan begint het gesprek tussen Willem en de schaal....

114 kilo....dat kan niet hè.....jij bent een beetje stuk van al die mensen die al bovenop jou gestaan hebben....

En met een zwaai kwakt hij de weegschaal weer in de schoenenkast.....

We zitten even later aan het ontbijt waar Willem tot mijn grote verbazing aardig minder neemt dan de dag hiervoor....

Ik vraag bezorgd of hij wel genoeg heeft gehad....

"Ja, ik doe vandaag wat rustiger.....dan ben ik als ik thuiskom misschien wel 113 kilo".....

Waarmee ik maar wil zeggen dat er toch weinig weegschalen zijn die liegen.....maar de waarheid komt soms hard en wat later aan...

Op naar de reisleidster die vandaag langs komt...

Uiteraard komen we hier vooral voor onze vriend maar ik zou geen Wampie heten als ik niet iets van de omgeving wil zien....

Ik hoef dit keer niet veel, maar één excursie mag best....

Blue lagoons heb ik al heel veel gezien....

Mini eilandjes hebben Willem en ik veelvuldig bezocht....

En de stadjes.....ach....

Maar dat Athos....dat interesseert me dus mateloos....en Willem toch ook wel....

Gabrielle vertelt ons van alles over de drie vingers van Chalkidiki....

Kassandra, Sithonia en Athos......

Wij zitten in het midden en daartussen zijn zeer mooiste stranden, baaien en blauwer dan blauwe stukken zee....

Ook zijn er natuurlijk de bergdorpjes en de boulevards...

Maar wij willen Athos....

Athos, ook wel Mount Athos genoemd, is een autonome monnikenrepubliek met als hoofdstad Karyes.....

Het ligt op het meest oostelijke schiereiland van Chalkidiki en heeft een zeer ruig bergland, is dichtbebost en heeft de hoogste top van Chalkidiki van 2.033 meter.....

Daar ligt tot mei vaak nog sneeuw op.....

De monniken, in totaal 1.500, leven in 20 kloosters op en in aparte gemeenschappen op Athos in een gebied van 336 km2.....

Er zijn 17 Griekse kloosters, een Bulgaars, een Russisch en een Servisch klooster.....

De kloosters houden bijen, hebben wijngaarden en bouwland en in de Athos kloosters schilderen de monniken religieuze iconen.....

Vrouwen zijn op Mount Athos niet welkom.....

Mannen vanaf 18 jaar moeten een visum aanvragen en kunnen maximaal vier dagen blijven.....

Per dag worden 120 aanvragen gehonoreerd van Grieken en 10 buitenlanders.....

Vanuit Sithonia kun je per boot tot 500 meter uit de kust van Athos komen......

Op deze boten mogen ook vrouwen mee.....

Maar oh wee als we dichterbij komen als vrouw....

Zelfs de dieren op Athos zijn mannetjes..... Alleen kippen mogen er komen, want de monniken hebben de verse eierdooiers nodig voor het schilderen van hun iconen.....

Het onderhoud van de wegen en kloosters wordt door mannen van buitenaf gedaan...... 

De Europese Unie stelt geld beschikbaar voor het behoud van de kloosters.

We gaan het zondag bezoeken want natuurlijk hebben we deze excursie geboekt....

En we reizen met een piratenschip.....

Ja ho ho....tot op 500 meter hoor....stel je voor....

Willem wil naar het strand...

Brrrrrrr en ik heb geen zin....vandaag een nawee Corona dipje.....

Compromis....?

Zwembad....!!!!

Willem gaat op ligstoelen jacht...."en als jij nou even de spullen haalt"; zwembroek, boeken, zonnebrandcrème, handdoeken, z'n hoedje en zo.....

Dimitris kijkt me met zo'n Griekse blik aan....

Dus bist die Frau......

Ik kijk op z'n Nederlands terug en bits terug 'in mijn volgende leven kom ik hier als man terug'....

Met de armen vol spullen sta ik even later bij het zwembad...

Willem heeft net weer twee andere stoelen gevonden zegt hij...

En dat was een domme zet Willem want straks staan deze ligstoelen in de zon en die andere twee niet....

Het is heet vandaag....37 graden.....

Het zweet blijft maar gutsen....

Je kunt er liter flessen mineraalwater ingieten maar er stroomt meer uit dan in vandaag....

Het kan me allemaal even niet schelen....ik heb slaap in te halen terwijl Willem leest....

En als Willem wil lunchen, want Dimitris heeft vandaag voor hem speciaal granellen saganaki op het menu staan, blijf ik heerlijk rustig liggen maar nu op de schaduwplek waar Willem vanaf komt....

En ik rust....behalve dat ik dan de zoveelste literfles water haal....een limoen achter me van de boom pluk......en het sap zalig in mijn glas water knijp....

Ik voel me even Eva in het paradijs....

Willem is uitgegeten....

Hij wil naar de airco...

Wat kan die man toch af en toe verbluffend goede ideeën hebben....

Voor jullie alleen weinig interessant want we vallen in een diepe slaap...

En als een mens slaapt gebeurd er weinig spannends....

Vind ik zelf ook hoor....

Vind het ook altijd wel een prettige maar weinig mensvriendelijke toestand....

Je ligt daar maar met de ruggen naar elkaar toe....

Maar je wordt wel heerlijk uitgerust wakker....en voelt je weer mens in plaats van een braadkip aan ligstoelspit.....

Dan is de volgende houding de meer mensvriendelijke houding...

Gezellig tegen elkaar...maar het is ook de meer verraderlijke houding want zo ontstaat de after-dut....

En dus vergeet je dat je moet gaan dineren....

Oh chips..... dat wordt dan weer rennen vliegen om je op te frissen en je in avondkleding te hullen....

En zo vernietigd de mens dus weer zijn uitgeruste en ontspannen gevoel....

En dit verhaal maakte van twee uur slaap dan toch wel weer een vermakelijk stukje blog.....

Er staan spruitjes op het diner vandaag...yeahhhhh....

Natuurlijk is er veel meer bij het overheerlijk buffet maar de spruitjes lonken naar ons....

Toch wel een gaaf idee die Hollandse spruiten op een Grieks bord tussen giros, feta, pepperoni etc....

Grote nadeel.... Willem krijgt er kiespijn....

Ik zie het aan zijn ogen....

En tweede bord is dan wel gehaald maar niet meer gegeten....

Op naar de taveerne aan het zwembad en

de toren die als bar fungeert...

Aan de cocktails....

We ontdekken de mango cooler.....

Iets met mango en cointreau....

En.....we leren vrienden van Dimitris lenen die ook speciaal voor hem gekomen zijn....

Evangelo, half Italiaans, half Grieks en Maria half Grieks en half Albanees...

Ze hebben een zoontje waarvan ik echt de naam nog niet kan onthouden maar vernoemd is naar de eerlijkste engel iets met Angelostholosis of zoiets...

Mijn hemel hoe kan je daar een koosnaampje bij bedenken....

Het is behoorlijk onderlegd en bereisd stel....

Hij staat voor zijn bedrijf regelmatig in de RAI op beurzen....

Delta cleaning... In de schoonmaak branche dus...

En zij doet ook iets ingewikkelds waar ik nog niet uit ben maar volgt trainingen in Milaan, Amsterdam, Thessaloniki, Parijs enz....

We raken heerlijk aan de praat....

Eerst over Dimitris natuurlijk maar dan al snel over de vele plaatsen waar zij geweest zijn die wij toch ook gezien hebben....

Als ze horen dat we met grote zijn

noemen ze dit 'our honeymoon'....en zijn helemaal enthousiast...

Ze willen ons meenemen naar de stranden van Chalkidiki en andere plekken....

Och hemeltje wat lopen Grieken/Italianen toch altijd snel van stapel...

Maar hun motto: 'zijn vrienden zijn onze vrienden'...

En of we morgen met ze ontbijten....

Euh.....wij zijn en blijven toch ook een beetje Hollanders hoor en hebben ook wel wat met privacy en zo....

(Zijn wij echt zo erg?)....

We zullen het morgen wel zien....

Het was in ieder geval weer een geweldige avond met weer nieuwe 'vrienden' erbij.....

Waarbij we het erover eens zijn dat ergens wel een kern van waarheid zit in de term 'zijn vrienden zijn onze vrienden'...

Je moet immers toch eigenlijk best wel een beetje uit hetzelfde hout gesneden zijn als je vrienden van Dimitris bent....

Dat zagen er immers gisteren aan Zoey ook....

En zo gaan we de steile berg weer op...de trappen en belanden we in onze kamer....

Zal morgen toch eens foto's maken om te laten zien hoe onmogelijk erg we hier moeten klimmen.....