zondag 13 november 2022

13 november 2022


Dag van:
Nou, ik snap het echt niet....werkelijk niet....ik kon vandaag over de hoofden lopen....

Hoe het begon....

Willem hoeft niet te preken vandaag...
Dat betekent altijd, samen koffie drinken en gesprekken voeren...
Over de kinderen, over een preek die al dan niet beluisterd is...over van alles....
Over de honden in het bijzonder vandaag...
Ze eten de laatste tijd tijdens de wandelingen aarde...
We zoeken op of dit een oorzaak heeft en ja dus....
Tekort aan mineralen....
Daarna kijken we gezamenlijk Buitenhof...
Vroeger ook 'Vrije geluiden' en 'Boeken', maar die programmas bestaan niet meer....
Hoofdonderwerp is Khadija Arib en haar vertrek....
Wat ik daarvan denk....?
Tja, weet je....de laatste tijd moet iedereen maar onderuit gehaald worden vindt men....

En in sommige gevallen is dat ook heel terecht natuurlijk....
Zwarte Pieten zijn niet meer van deze tijd, seksuele intimidatie op de werkvloer kan echt niet, en vernederd worden, nagefloten etc evenmin...
Men vergeet alleen dat het in deze tijd misschien niet meer kan maar dat het vroeger de gewoonste zaak van de wereld was dat mannen achter vrouwen aan zaten en in hun billen knepen....
Ook heus niet altijd goed en prettig, maar het waren wel andere tijden....
Tijden waarin nog hiërarchie heerste overal....
Tijden waarin streng maar rechtvaardig een heel gewone zaak was...
Waar nog bij het minste geringste straffen uitgedeeld werden op de werkvloer, waar discipline heerste....
En ja, onterecht soms ook....
Tegenwoordig mag en kan alles maar ....dus daarom kan het ook eigenlijk allemaal niet....
Was vroeger het een en ander duidelijk, tegenwoordig is het een en ander een grijs gebied....
Alles moet genderneutral.....vooral niet discrimineren op gender gebied... maar men vergeet dat er toch echt een verschil tussen mannen en vrouwen bestaat al willen velen dat juist niet weten....
Arib is nog van de oude stempel.....

Discipline, rust, reinheid, regelmaat...en orde.....
Ze is een perfectionistisch werker met een groot verantwoordelijkheidsgevoel....
En tja...misschien duldt ze nauwelijks tegenspraak....misschien moet het allemaal op haar manier.....maar dat kwam de uitvoering van haar functie wel ten goede....
En ja, ze zal heus wel eens een beleefde steek hebben laten vallen.... net als wij dat allemaal wel eens hebben....
Ze heeft alleen de pech dat ze in deze tijd leeft en niet hard genoeg mee ontwikkeld met de horkerigheid van deze samenleving..... misschien zelfs wel zich er tegen verzet omdat het tegen haar principes is....
Ik weet het niet....
Maar ik vind wel dat we in een maatschappij leven waar nauwelijks nog iets duidelijk is, zo goed als alle grenzen als een gewoonte overschreden worden  en men elkaar daarom maar te pas en te onpas om de oren slaat, schoffeert, probeert in diskrediet te brengen of figuurlijk gezegd 'elkaar probeert te onthoofden '....(letterlijk trouwens ook)...

Maar wat heeft dat nou met die woorden in de intro te maken.....?
Nou niks eigenlijk.....
Het vertelt alleen hoe de ochtend begon en het daarna verder ging....
Willem moet namelijk naar een kinderdienst waar, van zes kerken, de kinderen samenkomen...
En ik ga op pad voor de honden dus....
Ze moeten hoognodig voedingssupplementen toegediend krijgen....
Op naar de dierengroothandel....
En daar vind ik inderdaad de wereld aan alles wat een hond of kat nog meer nodig heeft dan wat wij nu in huis hebben....
Je portemonnee krijgt er alleen wel een aardige leder verzakking van als je het moet betalen....
Is gewoon net zo duur als mensen medicijnen....

En ach, als ik nou toch hier ben, laat ik dan

de grote Action eens bezoeken en het winkelcentrum waar ik anders nooit kom...
En daar krijg je het dus....het verhaal uit de eerste zin....
Ik snap het echt niet....werkelijk niet...
Zoveel slecht nieuws op tv over crisissen...geldtekorten.....maar echt....ik kon over de hoofden lopen vandaag....
Het was zo druk dat ik al snel overwoog om maar te gaan....
Graaiende handen.....duwende ellebogen....botsende karretjes.... huilende kinderen.....boze moeders....snerende vaders.....sussende grootouders..... krijsende babys....
Om nog maar niet te spreken over de mensen die ik voorbij liep en waarvan ik hoopte dat zij toch echt deodorant van Sint in hun schoen zouden krijgen....
De Action was ik dus snel uit....
Maar de Kik (in Duitsland bekender dan in Nederland) was liefst nóg drukker....
En de winkelindeling is daar verschrikkelijk....
Wil je tussen de rekken lopen dan moet je echt je buik inhouden....
En alles staat er op en onder of kriskras door elkaar....
Het is dan ook heel erg, maar de speelgoedwinkel op dat centrum ben ik niet meer in gegaan....
Ik kon het niet opbrengen....
Ik bestel wel online.....

Thuis is het een oase van rust...
Tv en radio laat ik uit....
Reinheid lap ik aan mijn laars...
Regelmaat...???.....wat is dat...???

Benen omhoog en in stilte mijn blauwe plekken en butsen bekijken die ik tijdens het winkelen heb opgelopen....

Toch heb ik al best aardige kleinigheidjes op de kop getikt....
Daar kan ik heel wat mensen weer blij mee maken....
Want bij het Sinterklaasfeest moet je natuurlijk wel bij de Sinterklaas gedachte blijven vind ik altijd....
Want ook al was half Nederland aan de winkel....er is een blijft een groot gedeelte dat dit niet kan ...
De onzichtbare zeg maar....en die met Sinterklaas gelukkig maken, dat is nou werkelijk de zin van het in Sint blijven geloven....




Geen opmerkingen:

Een reactie posten