27 november 2022

(Vrnl schoonzus, stiefdochter, ik)

Dag van:

Elke kamer in het huis is bevolkt...

De slaapkamer, logeerkamer, huiskamer....overal liggen logees....

Nou vind ik, behalve in een hotel, zelf logeren niet fijn...

Je zult mij niet snel ergens zien gaan logeren tenzij het een noodgeval betreft...

Iets met slechte ervaringen en jeugdtrauma denk ik.....heimwee crisis en zo....

Maar ik merk ook dat logees in huis me behoorlijk beperken in mijn privacy...

Ik kan nu niet bij mijn kledingkast.....oh jee, de badkamer is bezet....

Nou ja....me er overheen zetten maar....het brengt tenslotte ook gezelligheid met zich mee....

Willem regelt het ontbijt, ik regel de koffie....prima verdeling....

Vanmorgen trouwens met behoorlijk

keelpijn opgestaan...

Het heerst op school dus ik zal wel weer eens aangestoken zijn door deze of gene....

In dit geval waarschijnlijk door een collega en trouwe lezer (gniffel...en bedankt hè!)....

Ik gooi er een flinke paracetamol tegenaan 500mg....en nu maar hopen dat dat rotgevoel snel verdwijnt....

En dat doet het ....

Er wordt nog heel wat nagekletst over het feestje en alle perikelen rond familie gedoe, gebrokenheid, schuldgevoelens of juist het tegenovergestelde....de slachtofferrol...maar ook over de gezelligheid gelukkig....

Mijn schoonzus en ik babbelen nog wat over haken en breien...de rol van wel of niet oma zijn van de kleinkinderen van je partner....de kerst....de Sint...nou ja, al die dingen waar je het met je schoonzus over kunt hebben...

En we maken een afspraak om in januari een avond Kezen te organiseren...

Babeth, Willems jongste dochter zit wakker te worden en hoort het allemaal een beetje aan...

Voor haar is het vandaag een gewone werkdag....de zorg werkt altijd door....

Willem kijkt.......juist....voetbal....

"Dat wordt straks weer afkicken", zegt hij....

Nou ik dacht het niet....

Ik sta na de finale heel hard te jubelen....

Dus mocht je een te luide jubelkreet horen....dat was ik!.....

Maar als de logees dan weer vertrokken zijn betekent dat voor mij dat ik ook weer aan de slag moet...

Willem brengt de boel op orde terwijl hij om de haverklap snel naar de tv rent bij elk gejuich...

Je zal toch maar een doelpunt missen en in de herhaling moeten bekijken....

Ik heb weer eens een PowerPoint klusje voor Willems dienst aankomende zondag in Drachten, ik moet alle cadeautjes nog inpakken, en nog wat inkopen doen...

Na de PowerPoint raap ik alle ingekochte spulletjes bij elkaar...

Één grote bult cadeautjes....maar ik kan nu wel zien voor wie ik nog inkopen moet doen...

Dat eerst maar even....

En ik slaag....

Ik slaag met natuurlijk weer veel meer dan ik moest halen...

Maar verwennen is my middle name....

Ik heb alleen mezelf er danig mee als ik aan de inpak klus begin...

Bij cadeautje veertig kan ik geen papier, schaar of plakband meer zien....en de bult is dan wel geslonken maar er ligt nog genoeg....

En toch.......

Ik zou de Sinterklaastijd voor geen goud willen missen....

Alleen wanneer ik nou die gedichten moet schrijven en surprises moet maken is mij een raadsel...

Ik heb nog slechts een week en voor het sinterkliek feest nog anderhalve dag....

Daarbij ligt er ook nog een haakmand vol bollen katoen die omgetoverd moeten worden in pinguïns, sneeuwpoppen, kerstmannen, rendieren en engeltjes....

Ik vrees dat ik toch iets anders moet gaan bedenken voor in de school kerstboom....

Enfin om 21.30 uur.....

Nee, nee, ben ik niet klaar....

Maar is het inpakpapier op....

Dat wordt dus morgen weer verder....

Als ik thuiskom....

Na een dag werken, een nieuwe leerling en een startgesprek...

Door mijn aderen stroomt geen bloed maar louter pure adrenaline....

En toch gaat alles goedkomen....

En zo niet, dan toch....