Dag van:
Één leerling extra vandaag....
Ja jemig....ik kan toch moeilijk nee zeggen tegen zo'n turf die zoooooooo graag weer een keer naar de klas van juf Wampie wil....
Drie jaar geleden zat hij ook in onze klas en vergeten kan hij ons maar niet....
Daarbij kan het geen kwaad dat hij eens met onze populatie leerlingen meedraait.....zegt zijn huidige juf....
En dus zeg ik geen nee....
Eentje meer moet kunnen....maar ik durf mijn klassenassistente bijna niet aan te kijken als ik het haar vertel....
Gelukkig reageert ze loyaal....zo is ze nu eenmaal.....
Je weet alleen niet van te voren dat de intern begeleider van de stroom waar de kleuterverlaters volgend jaar heen gaan, ook komt observeren naar de nieuwe leerlingen die bij hen zullen instromen....
Ook niet dat de orthopedagoog die ene nieuwe leerling komt observeren....
Je weet ook niet dat die ene leerling meer, zoveel extra met zich meebrengt dat je niet aan een boterham eten toekomt....
Het enige dat je weet is dat je een over gelukkige leerling ziet omdat hij zo blij is dat hij terug is....al is het misschien maar voor één keertje....
's Middags overleg met de logopediste
van het revalidatie centrum....over die ene leerling met down syndroom....
van het revalidatie centrum....over die ene leerling met down syndroom....
En och wat hebben we later om dit verhaal kunnen lachen....
We bespreken de talenten en beperkingen van de jongeman in kwestie...maar vooral zijn eet patroon en eet gedrag....
En ik betweter, en voor mijn gevoel ervarings deskundige van het eerste uur waar het Downsyndroom betreft begin een hele uitleg over wat dit met zich meebrengt en voor haar therapie/logopedie betekent....
Ze luistert zo aandachtig en reageert zo lief....het is ook zo'n leuk mens...dat ik maar blijf ratelen....
Aan het eind van mijn relaas proberen we een afspraak te maken want ze wil graag komen observeren in de klas tijdens het eten....
Ik noem een datum en ze zegt "nee dan kan ik niet want dan draai ik de Down Poli"....
Mijn assistente en ik schieten onbedaarlijk in de lach....
Zit ik daar met mijn goeie betweterig gedrag terwijl deze vrouw zelf Down poli's draait en waarschijnlijk meer van Downsyndroom af weet dan ik.....
"Jij bent ook een mooie" hik ik nog na....
Dan lacht ze ook ondeugend...."maar ik vond het een schitterend verhaal hoor" zegt ze dan....en we gaan verder met datums prikken....
Tja...en verder wordt het zo'n dag van broekpoepers, bekers water over de vloer, zand in de haren, snottebellen aan mouwen.....en dan lees ik vanavond dat het de dag van de handdoek is....
Ik bedoel....als je alle dagen van iets gehad hebt...dan heb je daar natuurlijk nog de dag van de handdoek....
Pffft....wie verzint dit.....?
Maar het kreeg toch een andere wending dan mijn idee over handdoeken....
Towel Day (letterlijk handdoekdag) is een evenement bedoeld als eerbetoon aan schrijver Douglas Adams, bekend van de sciencefictionreeks Het transgalactisch liftershandboek......
Het evenement werd door liefhebbers van Adams' werken bedacht na diens overlijden op 11 mei 2001 en wordt sindsdien jaarlijks op 25 mei gehouden.....
Volgens het handboek: “Een handdoek is zo ongeveer het nuttigste voorwerp dat een interstellaire lifter bij zich kan hebben. Deels omdat hij een grote praktische waarde heeft: je kunt hem om je heen slaan tegen de kou op de ijzige manen van Jaglan-Bèta; je kunt er op liggen op de schitterende zandstranden van Santraginus V, terwijl je de bedwelmende zeelucht inademt; je kunt eronder slapen onder de prachtige rode sterrenhemel boven de woestijnen van Kakrafoon; (…) je kunt met je handdoek zwaaien als noodsein, en uiteraard kun je je er ook mee afdrogen, als hij tenminste nog schoon genoeg is. (…) Maar wat belangrijker is: een handdoek heeft een enorme psychologische waarde.”
Nee, nou wordt ie interessant.....
Een handdoek met een psychologische waarde....
Wat heb ik al die jaren over het hoofd gezien....???
Hier volgt het antwoord.....
Iemand die na talloze avonturen nog steeds weet waar zijn handdoek is, is iemand met wie je duidelijk rekening moet houden......
Daar komt dan ook de algemeen bekende intergalactische uitdrukking vandaan: 'Dat is nou een knoerd die weet waar zijn handdoek is.'
"GEEN PANIEK” (de tekst op het kaft van het boek) is dan ook het beste advies voor als je noodgedwongen door het universum reist, omdat je planeet zojuist bijvoorbeeld vernietigd is.....
Zo’n reis wordt echter een heel stuk lastiger zonder een simpel gebruiksvoorwerp als een handdoek.
Neem dus te allen tijde een handdoek mee, want met een stuk badstof laat je zien dat je een goed voorbereide, ervaren ruimtereiziger bent.....
Je kunt het immers gebruiken om jezelf warm te houden of om mee te liften met passerende ruimteschepen.....
Ik denk dat ik straks toch eens met een handdoek op ons dakterras ga staan zwaaien....
Een ruimtereisje kan ik wel gebruiken na een dag als vandaag.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten