7 mei 2023

Dag van:

Vanmorgen heb ik PowerPoint beamer dienst in de kerk....

Goede voorbereiding voor morgen dat vroege opstaan...

Dienst wordt voorgegaan door Willem met als thema vriendschap...

Dat is nou een thema waar je alle kanten mee op kan....

Maar Willem is Willem en dus komen er vooral ook veel voorbeelden van vriendschappen tussen dier en dier als ook mens en dier in voor....

Ik vind de schriftlezing prachtig...

De vriendschap tussen Jonathan en David waar Saul tussenzit...

Vriendschap, jaloezie, opoffering....wat een boel aspecten kleven er aan vriendschap....

Maar dat het een dag zou worden waarop mijn vriendschappen ineens een rol gingen spelen, en inderdaad alle kanten op kon gaan, kon ik deze ochtend nog niet bevroeden.....

Geen wonder ook want het is de hoogste tijd om weer eens aan werken te gaan denken....

Naja.....de lesvoorbereidingen dan....

Morgen op school zal ik mijn mail pas gaan openen en andere berichten bekijken...

Voor nu volsta ik met het invullen van ons komend thema 'dieren'....

Leuke liedjes, taal en reken werkbladen, schrijven ook...

En och hemel...er moet ook nog nagedacht worden over Moederdag....want natuurlijk willen alle mama's de volgende zondag op bed verwend worden....

Dan denk ik eraan dat mijn oude schoolvriendin uit Zeeland vandaag jarig is...

Ik ben er al zo'n tijd niet geweest....niet geappt, niet gebeld...

Met als mager excuus....'ik was zo druk, ik zat er zelf zo doorheen'....

Maar, zoals dat in vriendschap gaat, is ze blij met mijn felicitatie en vertelt dat ze morgen naar het familiehuis Daniël den Hoed bij het Erasmus ziekenhuis gaat ..

Ze moet weer geopereerd worden,..

Na haar borstkanker zijn er verklevingen ontstaan....

En natuurlijk voel je je dan nog schuldiger nu je haar al een tijdje niet gebeld hebt...

Zij daar helemaal alleen in Zeeland en ik hier omringt met drukte die ik misschien toch best even had kunnen ontwijken....

En natuurlijk neem je je dan voor vanaf morgen weer attenter te zijn en haar elke dag even een hart onder de riem te steken....

Ik word weer eens met de neus op de feiten gedrukt....

Maar vriendschap is een raar fenomeen...

Daar ben ik ondertussen wel achter...

Echte vriendschap kan zoveel aan!!!....

Zo vaak vraag ik me ook af waar de grens ligt tussen goede vriendin, beste vriendin, vriendinnen, goede kennis, zus, hartsvriendin, je partner.....

Achter één ding kwam ik in de loop der jaren wel.....vriendschap moet groeien.... Investeren en koesteren....

Maar.....sommige mensen voelen vanaf het eerste moment goed....zo goed dat je het besluit neemt meteen met ze verder te willen in je leven....

Pest is alleen dat ook Facebook vrienden graag denken je vrienden te zijn....nog groter de pest dat ik al gauw begaan ben met mensen....

Ik neem even het voorbeeld van Jonathan

en David...

Jonathan die zelfs de familieband doorbrak....tegen de wil van zijn vader inging om het leven van zijn beste vriend te redden.....

En dan denk ik aan mijn bestie....

Ooit haar leren kennen aan de telefoon toen ik waarnemend hoofd van een peuterspeelzaal was en zij voor haar zoon daar een plekje zocht ....ze was namelijk net naar deze wijk verhuisd....

We hadden een eindeloos lang en gezellig gesprek aan die telefoon...

Ik schreef haar zoon in op de wachtlijst waar ook mijn eigen dochter op stond.....

Haar zoon en mijn dochter schelen 1 week ontdekten we in het gesprek....

En ooit zouden we elkaar dan op de peuterspeelzaal wel een keer zien....

Maar het lot besloot anders....

Die maandag bracht ik mijn zoon naar school....

En ik haalde hem weer op om kwart over drie...

Zoals altijd tussen alle ouders in, wachtend op de gang tot de deur van de klas zou open gaan...

En ineens hoor ik een bekende stem...

Ben jij?....vroeg ik ...

Ben jij?....vroeg zij.....

Blijken haar dochter en mijn zoon 3 weken te schelen in leeftijd....

We gingen meteen theedrinken bij mij thuis....de kinderen speelden heerlijk met elkaar....

En vanaf dat moment waren we onafscheidelijk tot op de dag van vandaag....

Zo geldt het ook voor mijn vriendenkliek...

Elkaar op school van de kinderen leren kennen en door dik en dun vanaf het eerste moment het leven gevierd....

En later ook het leven gehuild....

Een heel andere insteek maar oh zo onmisbaar....

Onderzoekers hebben het nog steeds knap lastig om vriendschap te definiëren..... 

Ze omschrijven die als een vrijwillige, persoonlijke relatie, die op wederzijdse sympathie, vertrouwen en steun berust, maar niet op een een familieband of seksuele relatie is gebaseerd......

Toch kan deze band even intiem en vertrouwd voelen als die met een partner of met een zus of broer......

Vriendschap bestaat in heel wat varianten....

En dat laatste blijkt wel leerde ik gedurende mijn leven....

Maar vriendschappen gaan soms ook weer over....

Dat vind ik nog steeds een vreemd fenomeen, echter het klopt wel...

Mensen die elkaar in een bepaalde fase van hun leven nodig hebben en dan weer loslaten....

Vaker maakte ik mee dat je elkaar toch

altijd weer een keer opzoekt...

In mijn geval dan...

Mijn oude lagere school beste vriendinnetje die ik altijd zag, toen jaren niet meer en onlangs zijn we weer heerlijk met elkaar gaan lunchen....en we spelen online spelletjes met elkaar....

Alsof er geen tijd tussen heeft gezeten....

Mijn middelbare school vriendin uit Zeeland dus, die mij ooit weer opzocht...

En ook al zien we elkaar niet vaak, we willen elkaar niet missen ook....

En een oude vakantievriendin die ik met mijn toenmalige vriendje leerden kennen in Parijs toen we 17 waren....

Nooit zien we elkaar maar we appen regelmatig....

Zeker als wie is de Mol begint, Stef Bos op tv is....

En nu moet ze een nieuwe heup krijgen en dus wordt het contact weer wat intensiever...

Je hebt immers vrienden nodig in moeilijke tijden...

Ik denk ook aan onze vakantie vrienden

waar we al 17 jaar mee op vakantie gaan kamperen...

Elk jaar weer....twee weken...

En dan?......

Dan zien we elkaar de rest van het jaar weer niet....en appen zo nu en dan....

Tot de vakantie aanbreekt en we woeste plannen maken samen....

En dan heb ik het alleen nog maar over oude vrienden...

What about the new.....

Maar ik zei al aan het begin....ik kon niet bevroeden dat vriendschap vandaag zó'n rol zou gaan spelen....

Eerst die schoolvriendin uit Zeeland...

Mijn relatie met mijn zus die me tot diep nadenken stemde daarna....

En toen....

Ooit had ik in mijn vorige relatie een heel héél goede vriend....

Uren en uren konden we met elkaar aan de telefoon hangen en kletsen....over van

alles....zoals vrienden of vriendinnen dat samen ook kunnen...alleen wij waren van het verschillende geslacht...

Zijn vrouw en kinderen en mijn voormalig echtgenoot en mijn kinderen hadden een enorm leuke band en we ondernamen veel met elkaar....

Picknicken, uitjes naar Antwerpen, naar pretparken, bbq's of gewoon gezellig spelletjes spelen met elkaar thuis...

De goede vriend beging een misser in zijn relatie....

De relatie liep stuk....

Daar hebben we gezamenlijk als gezinnen veel verdriet om gehad....

Zijn ex besloot de banden te verbreken...

Maar mijn vriend bleef mijn vriend....

Tussen ons veranderde er niets....

Hij hertrouwde, werd ontzettend opgelicht door de tweede vrouw....en kreeg weer een derde relatie.....de dochter van een gemeenschappelijke kennis...

Mijn ex beging misser na misser en meer, tot ook ik niet meer kon....

Het werd een scheiding die lang duurde en waar veel ellende bij kwam kijken...

Mijn ex eiste van mijn vriend dat hij mij niet meer zou bellen....enz enz....

Enfin....het komt erop neer dat ik hem niet meer zag of sprak....

En dat in een van de moeilijkste periodes van mijn leven....

Maar zo iemand als hij vergeet je niet...die vergeet je nooit...

Zo iemand blijft altijd in je gedachten en in je hart....

Zo af en toe hoorde ik eens wat verhalen.... hoe moeilijk en moeizaam zijn leven verliep...

Geen details....gewoon moeilijk en moeizaam....

En vandaag hoor ik achter me op de boodschappenband bij de Aldi terwijl ik nog boodschappen uit mijn karretje haalde....."ik leg mijn boodschappen maar vast neer hoor"....

En ik ken die stem....

Uit duizenden ken ik die stem....

Ik draai me om terwijl ik zeg zachtjes "dat is goed H.".....

En ik heb niet opgelet wat de cassière of de mensen achter ons dachten of deden, maar ik hoor hem zeggen "Wampie!!" en toen hielden we elkaar alleen maar vast ...keken weer en omhelsden elkaar weer....

Op het tafeltje waar je normaliter je boodschappen inpakt in je tas zaten we even later en hij praatte en praatte 22 jaar van zijn leven aan elkaar....

Het verdriet in zijn ogen....

De winkel ging sluiten....

We liepen naar buiten....

En hij keek alleen maar...met dat verdriet in zijn ogen....

"Dankjewel dat je luisterde, dit had ik even nodig"....zegt hij .....

Toen hebben we elkaar een knuffel gegeven...en gezegd dat we nóg altijd en voor altijd van elkaar houden (als vrienden)....

"Dat was ooit onze belofte naar elkaar"....zegt H.....

En dat blijft het nog steeds, antwoord ik....

Geen adressen uitgewisseld...geen telefoonnummers uitgewisseld....het was goed zo....

Vrienden voor het leven maar uit elkaars leven....

En uit het niet meer bestaan

Nam jij weer plaats

Alsof nooit weggeweest

En in het niet meer los willen laten

Wat nooit weg was geweest

Knellen onze armen elkaar vast

Mijn vriend

Waar al mijn woorden

Nog steeds veilig geborgen zijn

Zoals jouw woorden

In mij

De verstreken tijd

Is in jouw ogen te lezen

Je was niet weg

Maar waar was je?

Voor nu geldt het nu

En straks.....

Neem ik je weer mee...

Met het verdriet in jouw ogen