17 juli 2023 dag 4 vakantie Chalkidiki

Dag van:

Dat van de airco had ik al verteld maar ik wil het toch nog een keer benadrukken...'WAT EEN ONDINGEN ZIJN HET'....

Wakker worden met dikke ogen bah....

Oké dat was het gezeur voor vandaag....

Het ontbijt is weer heerlijk...

Borden feta en twee soorten meloen, eieren, worstjes, joghurt en brood....

Maar wat is dat toch dat als je thuis precies hetzelfde maakt, het niet zo smaakt als hier....?

Sowieso smaakt fruit hier nog als fruit bedoelt is....

Hier proeft een perzik of nectarine naar perzik of nectarine en een tomaat naar tomaat....

Dat doet ons supermarkt voer allang niet meer....

Thuis ontbijt ik sowieso nooit....dat die ik pas bij de koffie van tien uur als de klas dat toelaat....

Onze gastheer is alweer naar zijn zaak...

De baas zijn van een cleaning firma geeft nauwelijks vrijheid tot vakantie, dat weet ik van vroeger thuis ook nog wel....

Er was dan wel geen mobiel maar zakenrelaties belden rustig naar je hotel of andersom mijn vader vanuit het hotel naar daar....

Wij plannen vandaag een stranddag...

Het resort ligt immers op steenworp afstand daarvan....

We pakken rustig het boeltje bij elkaar....

Het boeltje dat gaandeweg een halve huisraad wordt....

Met zo'n anderhalf jarig peutertje heb je nogal wat nodig....euh, vindt zij....

Wij zouden zeggen; emmertje schepje en zand en water doet de rest maar nee dus....

De Griekse opvoeding is sowieso heel anders dan onze Nederlandse...

Wij lijken bij hen vergeleken wel Spartanen....

Een Grieks kind behoort niet te huilen...

Een huilend kind betekent dat je een slechte moeder bent....

Ik heb medelijden met al die kleuterjuffen straks voor een klas vol verwende kindertjes die vooral niet mogen huilen...

En de kinderen weten cq voelen het hoor.... krijgen ze hun zin niet dan zetten ze het me een partijtje op een krijsen....

Dan zie je op zo'n strand direct ook als kinderen wél hun zin krijgen....

Je handen kriebelen bij het zien ervan....

Juffen en meesters hebben later heel wat recht te trekken....

Het valt ook op dat kinderen vooral getroost worden met 'de borst'(voeding) of voedsel....

Toch zie je dan weer betrekkelijk weinig dikke Grieken....dus om nou te zeggen dat dit troosteten een eigen leven gaat leiden...nee, dat dus ook niet...

Het lijkt uiteindelijk dus allemaal goed te komen....

Wel zie je veel puffende en hijgende of

uitgeputte mama's van jonge kinderen...

Toch vraag ik me af hoe wij dat dan deden met twee of drie kleintjes aan de rokken....

Wellicht omdat we iets van naast Germaans ook Spartaans bloed hebben....?

En laat ik het daar maar op houden....

Het is vijfendertig graden...

De zon is heet maar er staat een briesje...

Dat is een voordeel natuurlijk maar tegelijkertijd ook een verraderlijke nadeel...

Voor het weet ben je naast Germaan en Spartaan ook Indiaan....te beginnen op je rug....

Tja, één parasolletje dekt ook geen drie ruggen en één ruggetje tegelijk.....

En Willem en peuter hebben voorrang op onze achterkanten....

De zee heeft een temperatuur van zo'n vijfentwintig graden....

Iets met warm bad en zo....

Zo willen we wel vaker de zee inlopen....

Een nadeel is er echter ook...

Het nadeel dat Willem het 'dat wil je niet meer op je vierenzestigste' noemt...

We zitten namelijk op handdoeken op het zand....

En zand bestaat uit kleine korreltjes die overal in en op je gaan zitten, vooral ook overal tussen.... en blijven plakken....

Plus dat je behoorlijk lastig overeind komt met stramme oude botten...

En dat terwijl er zo'n honderd meter verder ligbedden staan met vaste parasols...

Maar....volgens Elona, ook veel stenen in het water....

Waarvan wij dan weer vinden dat dit in ieder geval minder overal op je lijf en tussen je ledematen blijft kleven...

We besluiten over te gaan tot het sluiten van een compromis....

Nu nog het 'niet boven de zestig' vertoeven....en dan na de lunch het'boven de zestig' gedeelte....

Wat zijn we blij als we kunnen gaan

lunchen...

En nu maar hopen dat de korrels zand niet ook tussen de tanden door knarsen....

De lunch is een belangrijke maaltijd voor Grieken...

Lunchen doe je lang en  uitgebreid...

Er komen dan allemaal schalen en schaaltjes op tafel als ware het tapas maar dan forse porties....

Wanneer je verschillende eilanden bezoekt tijdens je vakanties in Griekenland zal je ontdekken dat bijna ieder eiland wel een eigen specialiteit heeft......

Een ding dat wel overeenkomt op alle menu kaarten is de olijfolie......

In Griekenland wordt per persoon meer olijfolie genuttigd dan waar ook ter wereld.....

Daarnaast zijn olijfolie en olijven erg belangrijke exportproducten......

Naast de olijfolie worden de meeste gerechten in Griekenland op smaak gebracht met heerlijke kruiden....

Grieken houden ervan om uit eten te gaan, dit doen ze dan ook vaak......

Het is gebruikelijk om voor een taverne te gaan, er worden juist daar veel

verschillende gerechten besteld en die worden midden op tafel gezet.....

Iedereen kan dan pakken wat hij/zij lekker vindt.....

Een andere eetgewoonte van de Grieken is dat ze geen voorgerecht nemen, maar gewoon een gerecht zodra het klaar is op tafel zetten......

Vandaag hebben we echt zin in vis...

We gaan dus voor de calamaris (inktvis) maar ook voor de heerlijke gavros (gebakken ansjovis)....

En de Koutouki (het lijkt op een mini Barracuda) wordt ook nog geserveerd...tip van Elona....

Natuurlijk hebben we er salade bij die het eerste klaar is en dus als eerste op tafel verschijnt....

Maar de rest volgt snel, en voor je het weet zit je zomaar twee tot drie uur aan tafel....

En dat terwijl de parasols en ligbedden staan te wachten....

Heerlijke ligbedden...een doorzichtige parasol maar jongens wat kan het ons schelen...

De zee is warm, je kan hier cocktails bestellen en de sfeer is goed....

We gaan voor de mojito ...

Gelukkig maar, want het blijkt de enige cocktail op de kaart....

We genieten....

En dan gebeurt er iets wonderlijks...

Ik zie een hond staan kijken op de stoep bij het strand...

Hij kijkt om zich heen ..

Hij ziet Willem....

Hij loopt in één vloeiende lijn naar Willem toe, die heerlijk op zijn ligstoel ligt te chillen....en hij gaat naast Willem liggen...

Hij is vervolgens niet weg te krijgen ook...

Het is ontroerend om te zien hoe de hond zich overgeeft aan Willems aandacht en geaai....

Het is ontroerend om te zien dat hij zijn kop rustig onder Willems ligstoel legt, hem zijn buik laat zien met zoiets van 'aai me maar, ik heb jou zo graag'....

Hij blaft tegen een andere hond om Willem te beschermen....

Hij legt zijn poot in Willems hand...

Zo ligt hij dik anderhalf uur naast Willem en wijkt niet van zijn zijde....

En in al je emotie is dan je reactie 'we nemen hem mee'....

En ware het niet dat het vervolg anders verliep, dan hadden we het echt gedaan....

Maar de hond ziet een andere hond ..

Hij blaft...

Zijn vriendje de Duitse herder komt eraan...

Ze jagen de hond, die een baas heeft en aan de lijn is, de stuipen op het lijf....

Dan draait de hond zich nog één keer om en vertrekt mijn zijn vriend de herder....

Dit kost ons toch wel een tranen momentje....

Hoe bijzonder was dit allemaal....

Hebben zulke gebeurtenissen een betekenis, denk je dan....

Nog onder de indruk zien we dat het inmiddels kwart over zeven is....

Evangelos komt over een uurtje terug van zijn bedrijf....

Eigenlijk willen wij wel naar huis...

Onze gedachten laten gaan en korrels verwijderen middels een heerlijke douche...

We breken op en rapen het boeltje weer bij elkaar....

Terug naar het resort....

Heerlijk die douche...en zeker acht graden minder warm ....ook wel weer lekker zo fris...

Willem schrijft zijn dichtverhaal....

Dan komt Evangelos thuis....

Het diner bestaat uit twee soorten meloen, brood en stukjes kaas....

Het is al laat als we de laatste happen nemen...

Evangelos ligt al op bed na een dag hard werken...

Wij zitten nog even na in het gezellige Griekse keukentje....

Maar hup...morgen een drukke dag...

Evangelos moet nog wat zakelijke administratie afhandelen maar daarna gaan we toch echt naar Nikiti naar Dimitris....ons vriendje van het eerste uur....