“Als je een landschap was waar ik doorheen kon lopen,
stil staan en kijken met mijn ogen open
en languit op de harde grond gaan liggen,
er mijn gezicht op drukken en niets zeggen.
Maar ’t meeste lijk je op de grote lucht erboven,
waar ruimte is voor buien licht en donkre wolken
en op de vrije wind daartussen,
die in mijn haren woelt en mijn gezicht met kussen
bedekt, zonder te vragen, zonder te beloven.”
– M. Vasalis
Heel lang heb ik me afgevraagd wat dat trouwen nog moest toevoegen aan onze relatie....
Vanaf de trouwdag zelf wist ik het....
Het voelt als een zwoel zacht briesje....
Niet zichtbaar, niet te verwoorden, wel te voelen.....als een zacht zwoel briesje dus....
Zo mooi kan Vasalis dat in het gedicht omschrijven....
“De geest kan zichzelf onkwetsbaar maken, maar liefde niet.”
Hoe waar is die uitspraak....
En daarop baseerde ik mijn eigen gedicht naar Willem...
Vertellen
Waarom ik je liefheb,
zou met woorden
Jou tekort doen
Terwijl ik
Toch een ding
Zeker weet:
Verstopt
Weggelopen
Gezwegen
Maakte
Door de jaren
Onkwetsbaar
Maar jij
Bent de
Niet tegen te houden
Liefde
En
Kwetsbaar zeker
Zei ik
1 juli
JA
En oooooooooh wat hadden we een mazzel met het weer vorig jaar als je het vergelijkt met vandaag....
We hadden wel duizend engeltjes op onze schouders....
"Heb je geen mooie kaart met gedicht?" vraagt Willem.....
Ik lach.... tuurlijk heb ik die....
Ik heb zelfs immers het Wereldwinkel cadeau ook....
Eerst de kaart, met gedicht en een grappige bijzin die slaat op wat er in het pakje zit....
Een metalen hondje....bij de tekst 'en als de liefde dan toch in niets uitmond, dan neem je toch gewoon een vijfde hond'...
Alleen.... Willem had niet verwacht dat ik eraan gedacht had...
En nu heeft hij dus niks gekocht....
Koffie op bed....met de mededeling 'kom zo maar snel beneden'....
Ik maak niet echt aanstalten...
Het is wel lekker in bed met die regen buiten...
"Kom je nou beneden?"....
Ja, ja...ik kom eraan...
Ik fris me op,kleed me aan, en neem het nog half volle kopje koffie mee naar beneden...
Ik duik mijn stoel in voor de tweede helft koffie...
Na vijf minuten staat Willem ongeduldig op ..
Hij gaat achter het salontafeltje staan...
"Zie je niks aan mij?"....
Ik zie niks ...
"Je moet goed kijken van boven naar beneden"....
Ik begin bij zijn kruin en zak langzaam lager tot heup hoogte...
Dan zie ik op het tafeltje ineens de cadeautjes liggen...
Ach jee, die Willem moet ook vroeg vertrokken zijn om wat te halen...
Wat lief; een kaart met gedicht, en fles wijn met mooie naam en drie fonkelnieuwe brei en haaktijdschriften...
Ik kijk de complete gemeentehuis en kerkdienst film nog eens af....
Voor ik het weet zit ik al in de emotie van toen....min de spanning van toen natuurlijk..... al kan ik ook die zelfs nog een beetje oproepen....
"Gaan jullie toevallig uit eten vanavond?" appt de helft van ons dominee stel....
Dat gaan we inderdaad toevallig doen ja, antwoord ik ...
"Wij gaan voor ons 12 jarig huwelijk ook uit eten, zullen we double daten?" vraagt ze dan....
Ik overleg met Willem....en we zien dat wel zitten....uit eten met de dominee, die ons trouwde, en haar vrouw.... gezellig....
We spreken af om half zeven bij 'de nieuwe tijd' ....
Ik kijk tot de France...
Delen laat de honden uit...
Ik haak en beetje....
Het is vast niet romantisch maar het is wie wij zijn....geen poespas dus....
Ook half zeven treffen we het dominee stel op de afgesproken plaats...
Het wordt inderdaad een gezellige avond...
Ik weet niet precies hoe je nou zo'n trouwdag moet invullen...maar wij deden het vandaag dus zo...
Gewoon doorgaan met af en toe een herinnering aan een mooie dag....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten