17 oktober 2023

Dag van:

Moeder ben je altijd....en gelukkig maar....

Alleen in de vakantie......

Tja, dan ben je nog een beetje meer moeder.....

Er waren tijden dat ik me echt wel eens afgevraagd heb of het wel goed was dat ik ging werken ....

Ik was immers die moeder achter de schermen van het onderwijs; oudercommissie, feestcommissie, heel af en toe inval juf op de school van de kinderen, ramen beschilderingen moeder.....

Maar vooral die moeder die thuis was als de kinderen thuis kwamen en dan klaar zat met thee/limonade en een Milky Way of koekje....

Maar er kwam een tijd dat iemand in ieder geval moest zorgen dat er geld verdient werd.....

En na de scheiding (waarin alimentatie betalen niet gebeurde), moest de studie van de kinderen betaald worden, de studieboeken, de excursies, kleding etc.  en moest er brood op de plank zijn.....

Ik werd dus in plaats van klaar zitten met thee, een moeder die werkte....

En toen de kinderen uit huis gingen werd werken van 'vlucht' tot veilige haven.....

Alle vrije tijd ging naar de kinderen....

Maar kinderen krijgen gezinnen en gezinnen een eigen leven....

Eerst nog alle vakanties samen op pad en later ieder zijns weegs...

En moeder ging dus ook haar eigen leven invullen met haar eigen dingen....

Zo gaat dat nu eenmaal....

En toch blijf je altijd moeder....

Zelfs nu de kinderen veertig en zevenendertig zijn....

Zo appt mijn zoon vanmorgen dat hij zo ziek is....

En wie troost er nou beter dan je moeder....?

En zo appt mijn dochter of mama mee gaat naar de jaarmarkt in haar woonplaats....

Het is vakantie....en dan is mama niet naast mama juf, maar helemaal mama...!!!

(En oma natuurlijk)....

Ik app dus uitvoerig met mijn zoon over de griep en koetjes en kalfjes....

Zijn nieuwe telefoon, en de computergame die maar niet komt, de oorlog op de Gazastrook, over medicijnen en al wat verder nog ter tafel komt....

Dan kleed ik me snel aan en haast me naar mijn dochter....

In de verte hoor ik al de kermisgeluiden en aan de drukte van auto's te zien, wordt de jaarmarkt druk bezocht ...

Eerst maar eens koffie en mijn dochters nieuwe auto bewonderen....

Niet te vergeten, ook even knuffelen met kleindochter Britt.....

De andere kleindochter werkt en gaan we straks bezoeken....

We wandelen naar het centrum....een

pittig maar prettig wandelingetje.....

Omdat het centrum al een half jaar opgebroken is, reikt de jaarmarkt niet verder dan tot de kerk....

Een grote jaarmarkt is het dus dit jaar niet....

En om nou te zeggen dat het een geweldige jaarmarkt is....nou nee....

Best een paar leuke kraampjes maar vooral veel kleding die je alleen op markten kunt kopen....

En toch is het gezellig...

Her en der een praatje maken of zelfgemaakte spulletjes bewonderen....

Dan op naar de oudste kleindochter...

Ze komt achter de toonbank van de reformwinkel vandaan om oma even te knuffelen.....

Veel tijd is er niet want de klanten staan te trappelen....

Met de eigenaresse, die ook groot Griekenland fan is, babbel ik nog even gezellig over alles waarop we vallen als het om Griekenland gaat....

Dan gaat de wandeling weer terug....

Langs het mannetje met zijn draaiorgel.....de bakker met zijn bakkersmuts op, die een verse wafel voor je bakt als je een dansje met hem maakt....

Langs de kleren en kleren en kleren, de rommelmarkt spullen en de zelf gefröbelde buiten thermometers met weerspreuk.....

Tijd om naar huis te gaan....

Ik krijg de oude Nespresso van mijn dochter mee....

Nu heb je in ieder geval een melk opschuimer voor je cappuccino mama....en Willem nóg lekkerdere koffie....

En natuurlijk rijd ik direct door naar de

Jumbo om cups voor voor het apparaat te halen....

Ik gooi de deur thuis open en vertel enthousiast dat ik een Nespresso heb....

"Proeven, proeven!!!!" roept Willem....

Ik pak de drie pakken cups uit de tas, open één doosje en.......... VERKEERDE CUPS.....

Oh....kan dat ook al....?

Eerst maar koken en dan nog een poging wagen de goede cups te halen....

Ruilen zit er niet in want bij die verrekte zelfscan kassa vraag ik de kassa altijd om een verkorte bon om de hekjes door te kunnen....

Nou ja, misschien heeft een van jullie wel een apparaat met van die grote cups....je mag die van mij gratis hebben....

De tweede poging gaat goed...

En als ik voor de schap sta snap ik niet hoe ik in het enorme assortiment van de juiste cups, nou net de verkeerde heb gepakt....

We genieten nu in ieder geval van een heerlijk bakje koffie....

Maar Willem moet naar koor....

repeteren.....

Hij rijdt net met de auto weg als ik het verschrikkelijke nieuws van het bombardement op het ziekenhuis in Gaza stad hoor....

Oh echt hè..... oorlogen kennen alleen maar verliezers.....

En weer zie ik gruwelijke beelden de huiskamer binnenkomen....

Alweer hoor en zie ik de verdeeldheid op het journaal, in praatprogramma's....

Alweer denk ik aan de vergeten oorlog in Oekraïne....aan de aanslag in Brussel....

Ik ben gewelds- en oorlogsmoe....

Ik ben allang boven in bed als Willem thuiskomt....

"Slaap je al?" hoor ik onderaan de trap....

Nee, ik ben nog wakker....

"Kun je dan even een opname maken van een muziekstukje als ik mee fluit?"....

Ik doe mijn sloffen aan en loop de trap af naar beneden....

En nou opletten op dat verkleinwoord... muziekstukJE.....

Ik zet mijn camera aan en Willem begint....en gaat door....en door....

Houdt dit ooit op....?

En door gaat de muziek....

Zeven minuten en veertig seconden.....

En gapen moet ik niet doen want dat hoor je op de opname....

"Dat doen we nog een keer" zegt Willem vrolijk als hij de opname beluistert heeft en toch nog een 'klein dingetje'...

(Joost mag weten wat die dingetjes dan altijd zijn)...

En daar gaan we weer.....

Het wordt dus een latertje deze avond....

Maar goed, ik had wel een leuk zicht op mijn scherm want de opname moest gemaakt worden in......natuurlijk zijn nieuwe jas met nieuwe pet....