Dag van:
Wat een transformatie is het toch altijd....
Zondagochtend, Willem in keurig kostuum en moderne nette schoenen, zijn geruite stoffen halflange jas en prekenmap onder de arm....in de andere hand zijn fluitenkoffer.....
Gelukkig trekt hij er geen vroom gezicht bij want anders was ik vast afgehaakt....
Als een ware herder staat hij op de kansel en vertelt zijn werkelijk prachtige verhaal.... vandaag over zelfdoding.....ooit zwaar veroordeeld door de kerk....nu bespreekbaar gemaakt.....
En ppffft....Saul stortte zich ook zelf in zijn zwaard.....
Het is een intieme preek/verhaal....en het lied van Herman van Veen maakt het helemaal af.....
(De man die zelfmoord wilde plegen).....
Daarna alle complimenten in ontvangst nemend en de nagesprekken bij een dampende kop koffie met eigengemaakte bananencake van Stefka....
Ik die rustig sta toe te kijken, de complimenten voor de PowerPoint presentatie vriendelijk in ontvangst neem en een luisterend oor biedend voor mensen die dat verhaal kwijt willen....meestal schrijnende en persoonlijke verhalen....
De bananencake smaakt heerlijk maar Stefka is niet helemaal tevreden...."een beetje nat nog"vertelt ze in half Hongaars, half Nederlands......"oven is een beetje stuk, dan weer wel warm, dan weer niet"......
En ineens weet ik het......de oven die ik niet kon retourneren rond Sinterklaas en nu in de schuur in de weg staat te staan....
Ik heb er een plek voor..... Stefka.....
Maar hoe dat dan gaat in een gemeenschap als een kerk hè.....
Ik vertel Stefka dat ik een spiksplinter nieuwe oven voor haar heb, gratis en voor niks.....voor nog meer bananencake maar die dan niet een beetje nat is....en dat we hem deze week zullen brengen bij haar....
Maar dan Stefka, die het zelf helemaal niet breed heeft maar direct zegt "die is voor de voedselbank, mensen hebben het zo moeilijk"!......
Maar dat gaat dus even niet gebeuren....nee Stefka, deze is echt heus voor jou......!
Hoe moeilijk zoiets iets is te kunnen geloven....en in ontvangst te nemen straks....
Dan is Willem klaar met gesprekken en kunnen we naar huis....
Nu de transformatie....
Willem doet zijn jas uit, loopt naar boven met de fluitenkoffer in de hand, ik hoor gerommel, gestommel....
En daar is Willem weer; joggingbroek vol moddervlekken van de honden uitlaat wandelingen, wijde hoody en sloffen....hij gaapt, hij geeuwt, ploft in zijn stoel...hand gaat naar de afstandsbedieningen....en daar verschijnt het groene beeld met 22 spelers alweer in beeld.....
Hij zakt onderuit, handen achter zijn hoofd en zijn mooie vertelstem maakt plaats voor voetbal geschreeuw..... Willem is weer thuis en dominee af.....!
Vandaag duik ik de keuken in een begin aan bijvulling vogelvoer....
Heerlijk om zo bezig te zijn met vetbollen verpulveren, te vermengen met vogel pindakaas en na een half uurtje weer een dienblad vol lekkers tevoorschijn te toveren....
Ik hang de boom vol met het lekkers en het is een kwestie van een minuut of diezelfde boom zit vol met vogeltjes....
Komen er anders altijd koolmezen en pimpelmezen op af.... vandaag hebben we een complete kolonie staartmezen....en die zie je hier eigenlijk nooit....
Ze zijn echt schattig die staartmezen....
Staartmezen zijn namelijk zeer sociaal.....
Vooral buiten het broedseizoen leven deze geliefde bolletjes-met-staart-vogels in kleine groepen......
Fladderend door twijgen en bomen roepen ze voortdurend naar elkaar......
Blijft een lid van de groep ergens hangen, dan wordt er gewacht tot de achterblijver weer bij is......
Hoe geweldig is dat.....!
Willem en ik hebben een kneuterig gevoel vandaag....
Voetbal kijken....vogeltjes kijken.....
Daar hoort een wijntje bij.....
Wat een heerlijke zondag....
Al mijn plannen gooi ik aan de kant en ik ga alleen maar zitten genieten van het gevoel....
En dan nog gewoon een leuk....een buiten-gewoon leuk nieuwtje....omdat ik het een kneuterig lief nieuwsberichtje vind....
De Britse Jess Smith, die als baby van negen maanden te zien was als het lachende zonnetje in kinderserie Teletubbies, is onlangs bevallen van haar eigen zonnestraaltje.......
Over haar periode als zon, herinnert ze zich jammer genoeg niets meer. ,,Er werd mij verteld dat ik gecast werd in het ziekenhuis. Ik werd gewogen en toevallig op dat moment had de producent van De Teletubbies aan het ziekenhuis gevraagd om contact met hem op te nemen wanneer ze een guitige baby zagen.”
Het zonnetje uit Tubbyland is inmiddels 25 jaar oud en werkt momenteel voor een beveiligingsbedrijf in Medway, Engeland.....
(Bron: AD gezin)
Zo'n schattig berichtje tussen al dat gewelddadige andere nieuws....
Ik vind het het vermelden waard....
.JPG)
.JPG)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten