28 januari 2024

Dag van:

Naast dat ik enorme fan ben van Annie MG Schmidt maar ook van Adriaan van Dis, ben ik verslingerd aan de boekjes met verhalen van Toon Tellegen......

Antonius Otto Hermannus Tellegen is een Nederlandse schrijver, arts en dichter die vooral bekend is om zijn kinderboeken...... Vooral zijn dierenverhalen rond de mier en de eekhoorn zijn erg geliefd en worden ook door volwassenen graag gelezen vanwege de amusante, bizarre situaties en filosofische diepgang......

Vanmiddag tussen het breien en vogels tellen door, las ik weer eens zijn verhalen....

>

 De mier en de krekel zaten aan de rand van de rivier en spraken over voelsprieten, avonturen, verjaardagen, honing en de zon.

Het was een warme dag en nadat zij urenlang met elkaar hadden gesproken zwegen zij en deden zij hun ogen dicht.

Maar na een tijdje schraapte de krekel zijn keel. De mier meende dat de krekel iets wilde gaan doen, maar hij verstond hem niet goed. Voor alle zekerheid zei hij binnensmonds: ‘Nee, liever morgen.’ Dat kan nooit kwaad, dacht hij.

‘Morgen?’ vroeg de krekel. Hij deed zijn ogen open. ‘Wat is dát nou weer?’

‘Dat is de dag na vandaag,’ zei de mier. ‘Dus morgen.’

‘Vandaag??’ zei de krekel. ‘Nooit van

gehoord.’

‘Weet je niet wat vandaag is?’ vroeg de mier.

‘Nee,’ zei de krekel.

‘Dat is nu,’ zei de mier. ‘Nu.’ En hij tikte daarbij met zijn rechter voorpoot op de grond.

De krekel keek naar het kleine kuiltje dat onder de voorpoot van de mier ontstond en zei: ‘Nu??? Het wordt steeds mooier.’

De mier keek om zich heen en zijn oog viel op de kikker die juist op een blad van de waterlelie naar de lucht zat te staren.

‘Kikker,’ zei de mier. ‘Je moet ons helpen.’

‘Aha,’ zei de kikker. Hij vond dat het mooiste woord dat hij kende en hij gebruikte het alleen als het hem onverwachts inviel.

‘Jij weet toch wel wat nu is?’ vroeg de mier.

Nu heel voorzichtig zijn, dacht de kikker, terwijl hij vriendelijk knikte.

‘Ja hoor,’ zei hij. ‘Ja.’ Dat is vast het beste, dacht hij, terwijl hij haastig zijn herinneringen afzocht naar iets dat nu kon zijn. De maan vond hij, de waterval, kroos, feesten, de reiger, maar nu...

‘Zie je wel,’ zei de mier. ‘Iedereen weet wat nu is. Iedereen.’

‘Behalve ik,’ zei de krekel. ‘Wat leuk. Dan ben ik de enige. Dan moet je het me ook maar niet vertellen, mier.’

Hij stopte zijn vingers in zijn oren en holde met grote sprongen weg.

De mier bleef achter aan de oever van de rivier. De kikker verdween

voor alle zekerheid maar onder de waterlelie en de zon ging langzaam en voorzichtig onder, achter het bos.

Toen het ten slotte helemaal donker was vroeg de mier zich af of hij eigenlijk wel zeker wist wat nu was. Het is wel iets eigenaardigs, dat nu, dacht hij. Misschien is het wel iets anders. Er kwamen rimpels in zijn voorhoofd. Toen stond hij vlug op om de eekhoorn op te zoeken. Laat ik maar aan honing denken, dacht hij. Dát is nooit iets anders.

<

En zo mijmer ik lekker weg....

Het nu is dat ik lees....en straks zal ik weer breien....een mooie Pokemon trui voor mijn kleindochter die nog verder straks klaar zal zijn.....

Maar wie vertelt mij of er een straks zal zijn.....

Het is nu dat ik mijmer ....en tussendoor kijk en tel ik vogeltjes.....

Ik kijk, ik keek en ik zal kijken....

En straks zal ik de aantallen versturen naar de Vogelbescherming die er later wat mee zullen doen....

Later.....

Maar wat ik nu telde kan later wel niet meer zijn.....of anders zijn.....

Het nu is zo betrekkelijk....zo relatief...

Wat ik nu schrijf, schreef ik terwijl ik terugkijk....

Het nu is voorbij op het moment dat je het denkt.....

Als ik nu een stap voorwaarts zet heeft mijn andere been uit automatisme de volgende stap alweer gezet en was het nu....

Hoe lang duurt zo'n nu eigenlijk....??

Hoe lang duurt eventjes....??

Wanneer is het straks ....??

Edgar Tolle zegt: het verleden is een verhaal en de toekomst is niet echt; we hebben alleen het nu......

Straks’ bestaat alleen in je hoofd als een gedachte......

Als de toekomst (straks) er eenmaal is, is het immers het nu......

Het gaat erom dat je je slechts bezighoudt met wat er op dat moment gebeurt of wat je op dat moment aan het doen bent......

Geef dat je volle aandacht.......

Dus het nu mag ook eventjes duren....en dat eventjes bepaal je zelf.....?

Zolang het maar niet in straks overgaat.....

Want straks betekent wellicht uitstel en uitstel heeft niks met nu te maken....

Maar het nu is zo snel weer 'was' of 'straks'.....

Ik maak dus nu plannen maar of er nog een straks is om dat uit te voeren, dat boeit niet.....

Ik denk dat ik ook maar aan honing ga

denken.....

Of ik ga het proeven....

Maar dan moet ik nu naar de koelkast waar ik straks aankom....

En stel dat de honing op is dan moet ik nog later straks naar de winkel....

Dus als ik nu aan honing denk, denk ik eigenlijk ook aan straks....of de week hiervoor toen ik nog wel honing had....

Maar dan is nu dus 'had'....en verleden tijd....

Ach weet je...... ...wie weet bestaat er wel helemaal geen nu....of zou alles nu zijn...?