Dit was weer zo'n dag....
Zo'n hopeloze dag.....
En als ik maandag geen datum krijg voor die fysio, dan gooi ik het bijltje moed erbij neer....
Vandaag moest ik namelijk weer keuzes maken....
De agenda geeft aan 1) feestje verjaardag kleinzoon Willem....
Dat is erg druk en ver weg dus een eind rijden ....
2) jubileum concert van het koor van een goede vriend....niet te druk en lekker dichtbij, dus niet zo ver rijden.....en van muziek word je blij......
Tja....of 3) ik kies ervoor weer helemaal niks te doen en te rusten in de stoel....
Willem hakt knoop 1 door....
Je gaat niet mee.....
Blijven er twee knopen voor mezelf over....
Ik kies voor 2.....
Moet kunnen toch om lekker stil zittend te luisteren naar een koor dat mooie filmmuziek zingt.....
En tot dat concert doe ik gewoon rustig aan.....
Besteed wat aandacht aan je uiterlijk....
En zo ga je na het eten op weg naar....oeps een kerk......
Als ze daar maar goede stoelen hebben denk ik nog....
Parkeergarage in de buurt....snel een plek gevonden....echter onmogelijk smalle treden naar de eerste verdieping.....
Het lijkt wel wichelroedelopen.....
Niet fijn dit.....
En de kerk.....?
Een hele lieflijke kleine oude kerk, maar met onmogelijke antieke houten banken....
Nu zou ik nog terug kunnen gaan, ware het niet dat de doedelzakspeler al binnenkomt om het concert te openen met amazing grace....
Op de bankjes dan maar.....
Het is werkelijk een goed koor en onze vriend had niets teveel gezegd....
Ik hou het vijf nummers en een niet vocaal muziekstuk vol.....dan is het gelukkig pauze....
Lopen maar.....geen koffie, geen zelfgebakken appelcake, maar lopen.....
De nummers uit de film 'as it is in heaven', het nummer 'Bach bijvoorbeeld' zijn echt erg prachtig en super vrolijk.....maar vooral het laatste nummer is zooooo mooi.....
Alleen......ik heb zo'n pijn......!!!!!
Ik hakkel nog dat ze dat nummer wel op mijn crematie mogen spelen....
En Willem zegt "je ziet eruit alsof je daar ook al aan toe bent".....
En zo voelt dat figuurlijk gezien ook.....
Ik kan wel janken.... sowieso om dat oh zo mooie laatste nummer maar vooral omdat het soms lijkt het alsof ik niks ben opgeschoten in het proces....
Of ben ik nou nog steeds te ongeduldig....?
Eén ding is zeker.... maandag ga ik een knuppel in het fysio hoenderhok gooien...
Het is welletjes....ik heb er genoeg van....ben er klaar mee....wil hier vanaf....
Ik wil weer gewoon leuke dingen kunnen doen zonder na te denken of zelfs als ik er wel bij moet nadenken....
Punt.
(Heel leuk nummer; 'Bach bijvoorbeeld')
(Het nummer dat op mijn crematie gespeeld mag worden) maar vooral omdat ik school en de kinderen mis......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten