Dag van:
Een tweede zondagsrust overvalt de wereld...
Nou ja, mijn wereld dan..... want er zal vast het een en ander en van alles te beleven zijn...
Pasen is geloof ik woonboulevard dag en Pinksteren autodealer dag... en dan zijn er natuurlijk de nodige evenementen net als ons eigen Jazz in Duketown. .
Vandaag toch geen jazz...Alain Clark kan ik op live stream kijken (al voelt dat natuurlijk heel anders dan als je er eggie staat)...
Willem naar kleindochter Elina en ik... nee... toch niet naar de verjaardag van mijn zwager...
Zij gaan naar een escape room en om nou daarna nog te gaan bbq-en wordt me te laat....
Van... weet je wat... ik ga de foto's van de Kos vakantie eindelijk eens op de pc zetten... ik zou immers nog een album voor de Griekse vrienden maken.... en daarna ga ik het huis schoonmaken en dan de tuin... en dan ook nog een begin aan het album maken....
Ik begin met de foto's.... terwijl ik de foto's van de camera in de map in min documenten plaats en de beelden bekijk word ik me plots nog meer bewust van de puinhopen die de aardbeving heeft nagelaten...
Bijna geen foto zonder herinnering daaraan...
Ik pak de foto's van voorgaande jaren erbij... och och och wat een verschil...
Het doet me zeer. ..
Ik voel de angst nog beter dan hiervoor nu ik zie wat een aardbeving kan aanrichten...
Van... alsof Ioanna het voelt dat ik aan ze denk, hoor ik mijn telefoon trillen... appje van Ioanna...
Echte vrienden kunnen zo ver weg zitten als t m aar kan, maar wat het in je hart doet is niet afstandsafhankelijk...(en gelukkig hebben we onze moderne techniek)...
Van... huh... weer een appje... uit Duitsland ditmaal.... van die bijzondere man die we ontmoetten toen we bij Dimitris in Eitorf waren....
Wat hébben die Grieken vandaag... iets met Pinksteren?.... iets met Heilige Geest?.....
En weer gaan mijn gedachten uit naar vriendschappen....
Kan het zo zijn dat je iemand 1x ontmoet, die zo'n diepe indruk achterlaat... en dit wederzijds is. .. dat je contact daarna ook vriendschap kunt noemen...?....
Hoe het ook zij... vreemd blijft het, die twee Griekse appjes achter elkaar....
Van... en dan nu aan het huis beginnen.... twee dagen achterstallig onderhoud...
Volgens Willem kan de bench eruit... Borre red zich wel tussen die twee groten...
Dat laat ik me geen 2x zeggen... weg met dat onmogelijke kreng uit de woonkamer...
Klap in.... Klap in... Klap in... weg ermee!!!
Direct de schuur maar in voordat Willem... of Borre... zich bedenkt...
Wat een zootje achter die bench... snel de stofzuiger pakken maar....
Stekker in het stopcontact. .. zoemmmmm......TRING!!!! TRIING!!!
Wat nu?????
De voordeur bel.....
Wie kan dat nou zijn....?
Stofzuiger uit..
Slang aan de kant...
Deur open..... collega van Willem!!!!????!!!!.... maar ondertussen ook al lieve bekende van mij..
Van..... onze kwebbels staan meteen aan....
Caravan wezen kijken... man naar Zandvoort formule 1 (hé daar was mijn schoonzoon gisteren ook)... jouw mannetje ook weg?... ja verjaardag kleindochter... drinken?... lekker... cola....huishouden?.... ja 2 dagen jazz in duketown en dus hoog nodig.... hekel aan tuinieren?... als ik een makkelijke tuin heb niet...
Caravan goedgekeurd?.... nee vind m te klein.... bruiloft zoon leuk geweest? .... kippenvel gaaf... filmpje eerste dans.... foto's aan het water....
Van... en zo gaat dat over en weer...
Praten ook over vrouwen dingen... wonen... kinderen... mannuh!!!!....
En wíj delen natuurlijk samen één man... Willem!!...zij is zijn duo partner op school en ik thuis.... en wij kennen deze pappenheimer dus van haver tot gort....
Waar ik de dag met hem begin... gaat zij de dag met hem door... en eindig ik hem weer....
En onze beelden betreffende deze "one of a kind", komen aardig overeen...
Zo gaan de gesprekken verder over school... de maatschappij.... het onderwijs.. en we raken niet uitgekletst....
Voor we het weten is het half vijf...valt me daar het glas van haar mobiel nog even aan gruzelementen op ons voorplaatsje... en is ze weer uit het zicht verdwenen op haar turbo scooter....
Van...
Nu als een haas de stofzuiger werkzaamheden weer oppakken.... de zwabber ter hand nemen...en....buiten de boel fatsoeneren...
Kijk nou de appeltjes toch eens groeien en....JAAAAAA Jahahahaaaaaaaaa er groeien na 4 jaar dan toch eindelijk druiven aan de druiven struik....
Oooooo ben ik een blij mens met al deze groei en bloei....
Ik zit net op m'n gat of daar gaat de voordeur open... Willem is thuis....
Drie honden springen in de kwispelende aanval....
Van.... we praten elkaar bij over het feest.... over het bezoek hier... en dan knort Willem.... zullen we gaan wokken...?
Tuurlijk Willem... wat jij wil...
Omkleden dus en vertrekken...
Gelukkig is er bij de wok zoveel keus dat er voor de mindere trek... bewuste eter...of dieet achtige ook van alles is....
Willem en ik babbelen wat af tijdens het eten... toekomstplannen... misschien eens iets heel anders.... sleur tegengaan in een relatie.... relatie niet alleen koesteren maar ook alert blijven... inhoud blijven geven... intensiteit blijven voelen... bewust blijven en niet de vanzelfsprekendheid de overhand bieden....
Mooie gesprekken... zinvolle gesprekken....
En even uitspreken dat je niet zonder elkaar kan en wil....
Van.. het waren weer mooie Pinksterdagen.....
Morgen gaan we de laatste 7 weken voor de zomervakantie in...
Zeven hectische weken ... drukke weken... waarin we weer weinig tijd voor elkaar zullen hebben...
Daarom was dit goed.... en intens fijn....
Kom maar op met die 7.....
maandag 21 mei 2018
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten