De reiger staat zijn maaltje te verschalken aan de waterkant...
Mama eend houdt haar jongen angstvallig op het midden van het water.. ze zijn al wel groot genoeg maar met een reiger snavel in de buurt weet je het maar nooit...
De zwaan trekt zich nergens wat van aan. .
Haar jongen zijn veilig zolang zij in de buurt is...
Één klap met haar vleugel of haar nek en de reiger ligt munt ....
Van... van brood smeren komt niks als ik maar zo over het water blijf staren...
Ik schud me even door elkaar en ga weer met de ochtendrituelen verder...
Geen dag sinds ik hier woon heeft me de aanblik nog verveeld...
Elke dag ben ik nog dankbaar...
Van....op het werk loopt alles net even anders dan anders...beginnend met een netwerk dat eruit ligt... een inval hulp kracht.... een zieke.... en zo gaat het door....
De structuur ligt er een beetje uit maar vandaag merk ik ook dat dit op de kinderen ook een gunstige uitwerking kan hebben...
Ze zijn zelf ook heel relaxt dat niet alles volgens stramien moet...
Je ziet het terug in hun spel dat zo ontspannen gespeeld wordt...
Je ziet het terug in de kring waar gezellig gekletst en gereageerd wordt...
Het móet even allemaal niet... het hoeft alleen maar....
Je móet het niet elle dag doen maar zo'n dagje tussendoor is wel lekker
Al met al een relaxt dagje....
Van... leuke reactie op de sollicitatie....snel even terug mailen...
Nu op naar de audiciën want 1 gehoorapparaat is uitgevallen en er is geen leven meer in te krijgen... nou ja... geen geluid dan...
Natuurlijk ook kleding winkeltje in en kleding winkeltje uit... een lang gesprek met een collega die ook op het winkelcentrum loopt... en dan de boekenwinkel in...
En dan weet je..... ik ben verkocht....
Notabene een dikke pil over Parijs tijdens de bezetting (2e WO)..... en een roman die zich in Parijs afspeelt....
Nog geen salaris binnen en dus ook geen vakantiegeld maar die boeken die kijken me te verleidelijk aan...
Zal ik.... zal ik niet. .. zal ik... zal ik niet.... ik zal....
En verguld met twee boeken onder de arm loop ik de winkel uit...
Kledingwinkels kan ik zo zonder iets uitlopen..... sieraden winkeltjes dito... maar boekenwinkels...oooooh echt... die verleiding daar kan ik nooit weerstaan...
Hoe kan het toch dat er altijd wel weer een boek ligt dat me aantrekt... en hoe kan het dan dat ik eigenlijk nooit nee kan zeggen...
Van. . kijk... en koop eens kleren... dan heb ik altijd wel een smoesje waarom ik het toch nodig had ook al had ik dat toch eigenlijk niet...
Bij boeken heb ik gewoon nooit een smoesje nodig... die heb ik voor mijn gevoel altijd nodig...
Van.... de bibliotheek heb ik geprobeerd hoor... maar het ergste is... goede boeken wil ik altijd hebben hebben hebben en houden... lenen is geen optie.... ik kan ze nooit terug beginnen...
Dat doe ik dan uiteindelijk wel maar aansluitend schuif ik dan de dichtstbijzijnde boekwinkel in om het boek aan te schaffen...
De mooiste passages lees ik toch keer op keer weer....
Van...I pad....E reader... ik moet er niet aan denken... ik moet het papier ruiken... het kaft in mijn handen hebben... om kunnen bladeren zonder een tikje op het scherm...oooh afschuwelijk vind ik dat...
Dus groeit de stapel naast mijn bed aanzienlijk en zakt de kast door zijn poten...
Dat moet dan maar...
En boeken zelf uitlenen aan iemand....euh.... ik geloof dat ik bekend sta als iemand met een groot hart... mijn laatste cent zou ik nog geven aan iemand die hem harder nodig had dan ik... iedereen is altijd welkom..... ik doe veel voor anderen... maar boeken uitlenen.....NEE!
Één keer... bij hoge hoge hoge uitzondering heb ik eens een boek aan een collega uitgeleend maar ik geloof dat ik toen elke dag vroeg of ze het al uit had....
En nou weet ik niet of ze snel kon lezen of dat ze mijn gezeur zat was, maar ik kreeg het boek sneller terug dan ik verwacht had.....
Van... grootste probleem in ons huishouden is dat Willem last van precies dezelfde kwaal heeft....
De stapel op zijn nachtkastje is wat minder hoog... zijn kast echter groter...
Omdat er steeds meer boeken bij kwamen... en ik ook nog eens veel boeken van mijn ouders meenam, heb ik ook boeken in de schuur opgeslagen...
Willem en ik zouden die boekenkasten samen eens gaan opruimen...(boeken wegdoen betekent dat dus).....
Dat die klus uren zo niet dagen duurde omdat we ter plekke passages uit boeken gingen lezen, moge duidelijk zijn... maar.... dat weggooien of weg doen ...dat is een verhaal apart...
Nee... die kán niet weg... nee dat is een oud boek.... nee die heb ik van.? gekregen.... oh nee die niet die wil ik absoluut nog een keer lezen...
Enfin zo ging dat door... tot we elkaar even flink toespraken....
We hebben toen 3 stapeltjes gemaakt.... zeg maar torens....
1 voor niet weg...1voor twijfelgeval....1voor weg...
De afspraak was dat stapel weg de hoogste moest worden....
Met pijn in het hart hebben we dat gered...
Tenminste.... dat dachten we van elkaar...
Maanden later..... ik heb een koffer nodig.... wat denk je....1/3 van de stapel weg in die koffer...waren toch nog twijfel gevalletjes
December... Willem pak jij even die jute zak van sinterklaas....oeps oh ja...1/3 van mijn stapel weg, bewaard in die zak....da's waar ook...vergeten...moest ik nog even over nadenken stapeltje...
Dat dus. ... (ze zijn inmiddels toch weg gedaan)
Ach ja.... later... als we er niet meer zijn.... dan mogen de kinderen ze opruimen... ze kunnen er ook een vuurtje mee stoken... een behoorlijk legendarisch paasvuur zeg maar... want geen van onze kinderen heeft deze boeken tik geërfd dus bewaard zullen ze niet blijven...
Van..... Willem gaat vanavond naar een vriend... ik nestel me in een stoel.... yes lezen....
Appje... dochter Willem en vriend... of ze gezellig een paar uurtjes langs mogen komen... of dat ik druk ben....
Van... het grote hart.... boeken aan de kant.... en stel ontvangen...
Aan de waterkant... vriend met vishengel..... praten over liefde... vroege liefde... late liefde.... ingewikkelde liefde.... ongecompliceerde liefde... samenwonen... volwassen zijn...
En nog steeds niet beet....
Praten over werk.... veiligheid en risico's... tuinen...
Nog steeds geen vis aan de haak geslagen....
Praten over verwachtingspatronen... ideaalbeelden.... rugzakjes en schone leien....
Ze willen maar niet bijten....
Ondertussen wordt het fris aan het water.... tijd om naar binnen te gaan...
Dan maar geen vis...
Van.... dan gaan ze... ik ben één run naar boven.... zucht... lezen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten