Thuisblijven als je vakantie hebt...
Zo besluiten Willem en ik ons ochtend gesprek vanmorgen...
Het is alsof de dagen ongemerkt voorbijgaan....
Alsof de dagen sneller gaan ook...
Halverwege de week en eigenlijk nauwelijks besef dat we vakantie hebben...
Terwijl we niks doen....
Niks anders dan hangen... of visite krijgen....
Waren we toch drie dagen naar Parijs gegaan dan was het wellicht met het gevoel alsof we twee weken weg waren geweest..
Van.... en toch is dit ook lekker hoor.... dat helemaal niks doen...
Het is alleen niet helemaal ons vakantie stijl gevoel...
De doeners versus de niks doeners...
En wij zijn meer die eerste categorie....
Van... maar wat er ook gebeurt... vandaag haal ik die mandjes.....
Ik laat mijn vertrouwde Action op de woonboulevard links liggen en rij richting overdekt winkelcentrum naar de nieuwe Action...
Maar het is net of ik niet in de Action loop...
Ja tuurlijk. . dezelfde spullen... zelfde concept... maar het is het toch net niet....
Ik vergeet ook prompt de helft van mijn geplande inkopen...
Onwennigheid zullen weer maar zeggen. ..
Raar hoe dat toch in mij werkt....
En thuis doen we ook helemaal weer niks....
Beetje Netflix..... beetje online kleuren....beetje herfsthoekje maken buiten...
Bovenverdieping... ach dat komt wel.....
Boodschappen.... nee dat hoeft niet....
Vanavond immers uit eten bij collega van Willem... eigenlijk meer vrienden van ons inmiddels....
Willem gaat ze trouwen volgend jaar juni..... dat zegt genoeg.....
Niet alleen zij, maar ook Willem is er vol van....
Van... zo niksen we weer de dag door.... met af en toe koffie.... honden uitlaten...met de honden stoeien... met de poes knuffelen....
Loopse hond. .. krolse poes.... je hebt er je handen aan vol....vanuit je luie stoel welteverstaan....
Maar verder dus weinig nieuws onder de zon....
Letterlijk weer die zon....
Je zou het welhaast een saaie bedoening kunnen noemen momenteel...
Van... half vijf maar eens omkleden...
En ach.... laat ik er eens aandacht aan besteden. .
Beetje oogschaduw.... leuk tuniek.... haar in de krul..... vlotte laarsjes aan...
Ik ben er klaar voor....
Willem moppert voor de duizendste keer op zijn scheerapparaat.... man ga eens nat scheren...
Nee. ... gevoelige huid....
Daar hebben ze tegenwoordig mannen crèmes voor Willem....
Die je zonder dat ze je verwijft noemen in deze tijd, gerust kunt gebruiken....
En al was het zogenaamd verwijft wat dan nog....
Iedereen mag zelf weten wat hij doet toch....?
Hoorde van de week een prachtige uitspraak van iemand die wel een beetje klaar was met de term "uit de kast komen"....
En dát dit tegenwoordig allemaal zo soepel verliep en zo vooruitstrevend genoemd werd. .
Vooruitstrevend zei ze.... wat een flauwekul....
Vooruitstrevend is als we die term helemaal niet meer hoeven te gebruiken.... omdat het gewoon is dat je liefhebt wie je wil, ongeacht geslacht....
Ik vond... en vind... het een geweldige uitspraak....
Inderdaad gaan we maar zo prat op die term "uit de kast "... terwijl .....als ze helemaal niet in een kast zouden zitten omdat het heel gewoon, normaal en geaccepteerd is , ze er helemaal niet eens uit zouden hoeven komen...
Zó is dat. ...
Leven en laten leven....
Van.... maar hup Willem... niet mopperen..... dan maar een stoppeltje meer ... we moeten weg. .
Van hier naar Ede is nog wel eventjes rijden...
En nee Willem. . niet over de Pleyroute.... want die is om én je beland in de file, rij maar via de Schuytgraaf....
En nee hè.... niet weer die discussies over dat het volgens jou juist andersom omrijden is...
Ik ken je handicap oriëntatie vermogen... ik erken dat dit heel lastig voor je moet zijn....(oh echt.... hij snapt bij een U bocht nog niet dat hij dan dezelfde weg terugrijdt).... maar luister nu alsjeblieft even gewoon naar mij...
Van... Willem luistert... tegensputterend wel... maar in ieder geval doet hij wat ik zeg....
Kwartiertje later rijden we de afslag Ede al op....
Even later staan we voor het huis...waar een té lieve kleine labradoodl pup al kwispelend op ons af komt huppelen....
Een hummel, zo groot als de kop van Borre ....
Van.... de heer des huizes heeft echt verrukkelijk gekookt.... en verser dan vers kunnen we het niet krijgen als de kleine Picnic kar (de helft van een vroegere SRV wagen) aan de deur de laatste ingrediënten komt aanleveren....
Picnic..... ook weer zo'n hype.... je ziet die karretjes steeds vaker rijden....
Toch stiekem wel lekker als je boodschappen zo aan huis worden gebracht....
Van.... goede wijn... een goed maal..... en een goed verhaal.... zo komen wij de avond wel door..
Ik merk ook dat ik nog midden in dat puppy gedoe zit want elke keer ben ik de eerste die erop wijst dat "het ding" naar buiten moet....
Van... en lang leve het onderwijs als de twee duo partners achter de laptop duiken om ouder gesprekken in te plannen via een daarvoor bestemd medium. ..
Het levert de nodige stress op en toch ook weer niet.....tegenstrijdigheid viert hoogtij. ..
Van... de deurbel gaat... twee stoelen worden opgehaald... lang leve marktplaats....
Van... de telefoon gaat..... de 78 jarige vader van de heer des huizes....
Een prachtig gesprek volgt....
Zo'n gesprek waarvan je de essentie voelt onder dat wat er niet gezegd wordt.....
Waarvan de boodschap ligt onder het gedane verhaal..
Schitterend....
Beide collega's.... beide hsp'ers (hoog sensitieve personen... hoe krijg je zulks als duo partners bij elkaar...)..... voelen direct een "onderstroom"....
Dat is tevens het moment dat elk leeftijdsverschil wegvalt... en toch ook weer niet...
Avond der tegenstrijdigheden zal ik maar zeggen....
Vader van 78 heeft het uitgemaakt met zijn vriendin....maar Thijs....neef en tevens beste vriend van vader is bij hem nu..... en of ze samen met de kerst op vakantie kunnen zonder kinderen en aanhang tegen de borst te stoten door afwezigheid bij het kerstdiner en zo....
Maar dan in andere volgorde.... de melding/ vraag was het kerstdiner.... de werkelijke boodschap de verbroken kortstondige (half jaar) relatie....
Van....uit de verhalen begrijpen we dat "pa" en Thijs een gevalletje apart zijn....
Ze worden uitgenodigd ook langs te komen vanavond....
Wijntje... hapje... maar bij het woord wijntje waren beide al om en zitten, bij wijze van spreken al in de auto....
Tien minuten later komt het span binnen...
Zowel bij Willem als bij mij dringen direct de liedjes van Paul van Vliet (bovenaan de boulevard) en Toon Hermans (café Biljart) ons hoofd binnen....
Gezworen, aan elkaar gewaagde oude krasse grijze vrienden door dik en dun...
Dat zie je.... maar vooral.... dat voel je.... want die twee stralen een energie van levenswijsheid... levensvreugde. . en saamhorigheid uit...
Meteen krijgen we de verhalen over hun vakantie in Salou te horen.... hotels vol rollators en scootmobiels....
Ze hebben van ellende allebei dezelfde hippe zwembroek met bijpassende slippers gekocht om de boel eens lekker wakker te schudden.... shockeren zeg maar....
Nee das niks voor deze mannen die nog dagelijks in de fitnesshal hun spinning oefeningen staan te doen.... om daarna... ELKE dag... hun kopje koffie te nuttigen bij de vlaaienenwinkel....
En oh wee als ze niet komen opdagen ... dan is het halve dorp in rep en roer, want er zal toch niks met ze gebeurt zijn...
Tijdens hun eerste vakantie samen hebben ze staan meten hoe ver de bedden uit elkaar moesten....
Jaaaaa want pa slaapt niet onrustig hoor. . maar hij maait zo met zijn armen... en dat kostte neef Thijs heel wat blauwe wangen en slapeloze nachten....
Drie keer per jaar gaan de twee op reis... een weekje...even ertussenuit.....
Gezellig samen....
Tja... en nu had Thijs dus een reisje op de Rijn geboekt... maar ja... pa kon niet mee hè...
Hij had een vriendin....
Een vriendin die niet drie keer een week maar één keer drie weken op vakantie wil ....
Een vriendin die vindt dat je niet 3 soorten beleg in de koelkast hoeft hebben te liggen...
Een vriendin die vindt dat pa best wel een buikje krijgt...
En vindt dat twee glaasjes wijn er eentje teveel is... laat staan drie glaasjes... of een hele fles....
En moppert als pa zijn veters niet snel genoeg dicht krijgt door stramme vingers......
Die wel op bed wil komen liggen maar niet blijft slapen....
En het maar minnetjes vindt dat pa met Thijs ook op vakantie wil....
En..... al die culinaire hapjes maar onzin vindt... gewoon een gehaktbal uit de jus, op de gekookte aardappels met andijvie is ook goed....
Van... ik kijk naar Thijs... die ogenschijnlijk objectief en met respect voor zijn vriend, luistert....
Eronder..... voelt het duidelijk anders....
Jaaaaaaa... want pa had het er met Thijs wel eens over.... maar die zei dan maar weinig.... maar vanavond zei hij direct..."als jij het nu uit gaat maken, bel je daarna mij maar, dan zit ik bij je thuis op je te wachten....
Zo'n neef dus... zo'n vriend.... waardevol... respectvol... eervol....
En pa erheen.... eigenlijk was hij zo klaar.... hij had het maar gewoon gezegd tegen z'n vriendin... dat het niet meer ging en zo.... en dat hij met Thijs op vakantie wilde.... en wel drie keer per jaar... misschien wel vier keer...en niet 1x per jaar drie weken met haar....
En dat Thijs ook gewoon kon blijven slapen op de bank na een feestje....
"En bij het ontbijt dan kiezen uit drie soorten beleg... komt dat toch nog van pas"... zegt neef Thijs vanonder zijn grote snor nuchter..... maar met oh zulke twinkelende oogjes....
Nou.... zegt Thijs ....en toen hij terug was heb ik maar meteen je vader bijgeboekt bij mijn reisje op de Rijn....
En nu wilde we jou even vragen of je eens wil uitzoeken wat vliegen kost want met de auto naar Spanje duurt zo lang.... en busreis willen we niet... dus lijkt een vliegreisje ons wel wat .... want met die goedkope maatschappijen tegenwoordig.....enz....
Van... Willem en ik genieten.... van de plannen.... van de verhalen over nachten doorhalen en net iets teveel wijn.... van de blues nacht.... van de reisjes....
Maar vooral van de energie van deze twee oude, rijk besnorde, door dik en dun vrienden. .
We zien ze lopen over de boulevard in twee identieke zwembroek.....
We zien ze genieten van hun wijntjes op de terrasjes...
Van... of pa misschien een wijntje wil....
Ja sorry niet de wijn die hij zelf meegebracht had vorige week want daar zitten beide collega's aan....
Dat het fijnproevers zijn merk je direct als de heer des huizes vraagt of de wijn smaakt en pa en Thijs zeggen.....mwoh.... het gaat.....
Niet lekker...?..... vraagt de gastheer...
Die ik heb meegenomen is beter, antwoord pa quasi verongelijkt ... maar ja... die drinken jullie nu op....
Boven op de boulevard
Zitten hand in hand
Twee oude mensen bij elkaar
Kijken naar het strand
In de schaduw van het leven
In de kantlijn van de tijd
In gedachten
Zitten wachten
Op de eeuwigheid.
.... bonst het in mijn hoofd...
Wat een stel... wat een voorbeeld voor de mensheid
Zo'n stel waar je een film over kan maken....
Zo'n Rik Felderhof duo.....
Oom Arie was ongeveer tachtig
Ome Willem was ook net zoiets
Ze vonden het leven nog prachtig
Ze zaten nog recht op de fiets
Ze zagen elkaar alle dagen
In het dorp, in het kleine cafe
Ze hielden van sarren en plagen
Als ze samen biljartten, die twee
En dan gewoon zes keer per jaar op vakantie gaan.... en vier soorten beleg in de koelkast.... elkaar steeds aankijkend omdat één blik genoeg is... en meer zegt dan woorden....de meest gekke gerechten etend... en je wijntje opslobberend....
Nee niet zo'n goedkopere... maar gewoon... een goede tikkie dure fles wijn. .
En dan ergens op de bank blijven slapen... omdat het zo gezellig was.....
Van... maar goed... we moeten nog efkes doorwerken....
En hopen ..... dat we het halen....
Van... we hebben weer mooie gedenkwaardige mensen ontmoet vanavond..
Twee zeldzaam mooie cadeautjes .... deze oude vrienden.... door het leven getekend maar dat leven nog steeds vierend...
De avond zit er echter op...
Op naar de hondjes....
Op naar onze eigen koelkast waar notabene Borre en uurtje later een complete Gelderse worst uit zal pikken....
Tja... zo komt onze koelkast wel van zijn beleg af...
Van... en terug naar de gedachte dat drie keer per jaar op vakantie toch ook nu al wel nog steeds ons ding is.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten