Ik zie de vlammen in de Notre Dame minder worden maar heb geen beeld bij wat voor schade er is aangericht....
Hoeveel kunstschatten zuilen er verloren gegaan zijn...?
Met de beelden van de muren nog overeind slaap ik in....
Om kwart over 2 ben ik weer wakker....
Willem heeft vast de tv uitgezet want het beeld is zwart....
Ik pak mijn mobiel om het laatste middernachtelijk nieuws mee te krijgen....
Het vuur is nog niet uit... de brand nog steeds niet meester....
De klokkentorens staan nog overeind.... andere muren ook....
Laat ze heel alsjeblieft.... laat ze overeind blijven....
Ik slaap weer in....
Vijf voor vier....
Willem staat in paniek naast het bed....
Hij moet zijn dochter Hanna ophalen...
Vriendje heeft het uitgemaakt...
Het is geen nacht meer maar geen ochtend nog ook...
Willem verdwijnt in dat wat er tussenin zit.....
De klokkentorens staan nog... zwart geblakerd hier en daar, maar ze staan...
Het dak is weg....net als haar toren op het middenschip al eerder....
Ik slaap weer in...
Hoor even later beneden wel gesnif en wat gepraat maar moet nu echt een uurtje slaap pakken...
Kwart over zes.... de ochtend is begonnen...
Dochter Hanna slaapt..... Willem laat de honden uit...
De brand is meester....
En alles was geen nare droom maar echt gebeurd....
Gebroken nacht....
Kleine oogjes....
Lieve berichtjes in je Whatsapp van mensen die weten hoe na Parijs ons aan het hart ligt....
Beneden de tv aanzetten....
Beelden in het groot. .. geeft nog groter verdriet....
Hoe moet dat zijn als je nu daar bent in Parijs...
Het geblakerde boegbeeld van Parijs voor je ziet... de geur ruikt.... de laatste rookpluimen ziet opstijgen.... het water overal ziet gaan....
Ook Willem oogt zoals de nacht was...'gebroken'...
Beelden van onze Notre Dame en beelden van het liefdesverdriet van zijn dochter....
Het was me wel een nacht.....
En terwijl dochter slaapt... vertrekken wij maar het werk...
We zien wel waar het schip strand vandaag....
Van.... eerst maar eens gym....
Laatste week voor een vakantie altijd luchtkussen....
Maar er valt weinig te springen als het ding niet opgepompt raakt....
Geen wonder dus als de achterkant nog open ligt....
Van... buiten is het al heerlijk weer....
Ik fungeer als juf, politieagent, boef bouwvakker, zand sculptuur. ...en voetbal een potje....
Dan komen de twee paashazen....(verklede moeders).....
En dat ze kunnen praten.... en dat ze pakken aan hebben.... of gewone handen hebben in plaats van pootjes... het maakt niks uit... het zijn paashazen en ze delen eitjes uit....
Wat heerlijk dat je dan als kleuter nog niet kunt tellen en de hazen zeggen dat je er vier mag pakken....dat worden er dan al gauw meer....
Van... nu eitjes koken en met een eiersnijder plakjes van maken om op een toastje te leggen....
Smullen....!!!
Van...de middag maar rustig aan doen....(niet in de laatste plaats voor de juf)....
Nog een unit sessie annex vragenronde.... een afscheid.... en ik ga....
Moe..... niet gesloopt moe maar gewoon gebroken nacht moe....
Inclusief restless legs gevoel in de benen bah....
Van..... en dan thuis weer die beelden.....
500 miljoen al bijeen voor de wederopbouw..... maar het wordt nooit meer wat het was....met massief eikenhout uit de 13e eeuw.....de grote mei schilderijen... de beelden... het houtsnijwerk.... de grote orgelpijpen....het oude altaar....
Van... zo'n 40 jaar zal de wederopbouw gaan doen....
En.... ineens bedenk ik me... dat gaan wij niet meer meemaken....
Zoals de architect ooit van de Notre Dame ook zijn ontwerp nooit afgebouwd heeft gezien. ..
Unheimische gedachte....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten