Nog geen eend op het water te bekennen en geen kip op straat....
Behalve wij dan... met twee koffertjes... en een tasje broodjes met een thermoskan koffie...
Dag poes... pas goed op het huis en de buren....
Van.... koud is het... en niks geeft ook maar enige aanwijzing op mooi weer...
Zo rijden we om 6 uur de Belgische mistige grens over...
Je voelt het direct.....boink hobbeldebobbel.....
De mist wordt, naarmate we de Franse grens naderen, dichter en dichter...
Je kan er met een mes doorheen snijden...
Het navigatiesysteem ziet meer dan wij....
Van 8 uur de Franse grens over... na de vreselijke ring Antwerpen en de file bij Lille...
Willem ligt te snurken als we rond tienen de tol moeten betalen en bij Charles de Gaulle zijn aangekomen....
We hebben altijd twee parkeer opties....omdat we Parijs zelf écht niet inrijden...
A de parkeergarage oneer het station van Euro Disney.... maar die zit nu vol...
B lang parkeren bij het Charles dr Gaulle vliegveld.... vandaag dus....
Aldaar pakken we de RER (een combi tussen een trein en een metro) en komen zo in het centrum.....
En dus eerst bij het vliegveld de kaartjes halen...
Paris viste kaart?... zegt de vrouw achter de balie .....
Treinticket...?
Waarom neemt u geen Ile de France mobilités kaart....dat scheelt 50 euro en u kunt met bus, trein, metro... ongeacht de zones....
Kijk... dat noemen we nog eens service....
Van.... de RER zoeft ons door voorsteden en buitenwijken en dan staan we zomaar op gare de Nord ....waar..... de zon schijnt....
Van.... niet te enthousiast Wampie...
Het hotel mag dan in een zijstraat liggen, maar dat hoeft niet meteen de derde of vierde zijstraat te zijn maar zou zomaar eens de eerste kunnen zijn....
Terug dus....
Maar ach weer kijken in deze stad niet op een paar metertjes meer of minder....
Van.... hotel tegen de kerk aan en elk half uur de klok horen luiden....
Geloof me... wij weten straks waar de klepel hangt....
Van.... kom je op je hotelkamer... kan je je eigen bedden op gaan maken en kamer stofzuigen....
Kamer is nog een grote chaos....
Maar natuurlijk excuses en direct een opruim schoonmaak mevrouw.... zoiets als ik dus....maar dan buiten vakanties om....
Van.... dan maar naar de Notre Dame....
Met de metro....
En ja hoor... ook hier werkt die nieuwe kaart bij....
Van.... Willem negeert de lift naar boven....
Ach... dat ene trapje....
Eigenwijsheid die gestraft wordt....
Vier enorme.... en dan bedoel ik enorme..... trappen naar boven....
Wat heb je geleerd Willem....?
Waarschijnlijk niks... maar ik weet dat als je een lift ziet in een metrostation..... en die zie je zelden.... je die zeker moet nemen......
Van..... gehavende oude Dame....
Waar het leven uit is...
Maar haar hart in eruit....
Van... nou heb ik zo zitten mopperen voor tv tijdens dat blussen....
Maar nu sta je hier, en besef je pas wat een monnikenwerk er verricht is... en hoeveel er wel niet behouden is....
Erbij mogen we niet... zelfs de bruggen zijn afgezet....
Maar je kunt haar gehavende ziel goed zien....voelen.....
Van... hoe vaak stonden we er niet.... zoekend naar de middenstip van Parijs.... luisterend naar de klokken....half slapend in de zon op de stenen bankjes....puf de processies bekijkend....
De verwoestendste ramp moet binnen plaats gevonden hebben....zoals zo vaak in het leven...
Behalve dat haar toren en haar dak weg zijn, het ronde raam aan de zijkant geblakerd en zij schoner dan schoon is zo wit als haar stenen weer zijn, zie je weinig....
Er wordt al hard, heel hard gewerkt aan de wederopbouw van dak en ramen...
Hoogwerkers, getimmer, gezaag, geboor en gerinkel van talloze en talloze steigers die in elkaar gezet worden....
Van... diep in ons hart zijn we best een beetje jaloers op die mannen met helmen en oranje vestjes die weten hoe het binnen is.... die mee mogen werken om de oude Dame weer haar glans terug te geven....
Van... we lopen de kerk helemaal om..... de bomen er omheen zijn nog groen.... nog meer respect voor die 400 blus mannen.... het had allemaal veel erger kunnen zijn....
Ook de enorme panden achter de kathedraal hebben zo te zien weinig te lijden gehad....
Alleen de energie is voelbaar.... beladen... onthutst.... en oh zo beschermend...
Van.... en zo belanden we in het parkje....herdenkingsmonument voor gedeporteerde joodse vrouwen.....met rozen struiken die de vrouwen kweekten in concentratiekamp Ravensbrück....
Tweede indrukwekkende moment....
Van.... dan maar even bijkomen op een terrasje... cola zero en sinas....
Maar van bijkomen komt weinig als Willem de rekening onder ogen krijgt....
Hij valt bijkant van zijn stoel......"daar heb ik bij de Aldi 14 flessen voor".....
Ja schat... maar dit is Parijs....
Van een nog één parkje.... met een...... herderspup die uitgelaten wordt..... genaamd Mado....
Gaaf gesprek met de hondenbezitster die op haar beurt helemaal vol schiet van de foto's van onze drie kanjers....
In Frans Duits en Engels kom je veel van elkaar te weten op honden gebied ..... en zo kunnen we haar geruststellen dat al het bijt een hap gedrag Van haar pup, weer overgaat..... ahum....
Van..... twee duiven die in hun liefdesspel de boom uit donderen.....
Van... nu eten.....
Nee niet ons eeuwig zelfde eettentje met slecht voer....
Er tegenover zit een beter restaurantje....
Van... direct contract met de man die de mensen naar binnen haalt....
Hij en Willem delen de liefde voor de Franse schoonheid in de vorm van benen, billen een borsten.....maar vooral stijl en charme.....
Van.... Willem in extase bij de muziek van een accordeonist.... die bij het geven van de euro ook direct weer aftaait na een half nummertje...
Tja Willem... de meeste mensen worden ook na de arbeid betaald...
Gevolg... beteuterde Willem....
Van.... en zo eindigt dit reisverslag..... veel te snel..... niet uitgebreid.... maar we zijn doodmoe....4 uur slaap....6 uur reis...... en direct de energie van ile de la Cité er overheen.....
Een mens kan veel aan... maar niet alles...
Welterusten.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten