Dag van:
Je weet dat die dag gaat komen....
Die dag dat je ooit je oude vertrouwde autootje die je nooit in de steek liet, en altijd weer, soms rechtstreeks en soms via omwegen, je van A naar B bracht..... die menig geraakt paaltje of tolhuisje of drempeltje en stoeprandje heeft doorstaan, getekend door de tand de tijds.... in moet ruilen....
Nou ja... ruilen lukt niet meer...
Zoals ik al zei... de tand des tijds....
Ik zal er dus afstand van moeten doen...
En dan heeft het ook echt met je leeftijd te maken hoor... dat je niet dat vertrouwde kwijt wil... je weer moet verdiepen in iets nieuws dat je vertrouwen weer moet winnen...
En je stelt uit en uit en uit...
En rond de kerstvakantie zeg je 'nu moet het echt gebeuren'...
Maar je stelt uit en uit en uit...
Tot...... vandaag...!
En zelfs nu was het nog toeval...
Er kwam zo'n advertentie voorbij.... met auto's....
Je klikt er eens op... je ziet dat het best een gemakkelijke website is...
En je weet tenslotte één ding zeker.... je wil hoe dan ook weer een Nissan....
Dus je vult merk in.... type maakt niet uit... écht wel handgeschakeld en niks niet een automaat... twee deuren zeker.... en kleur.... ach.... als het maar geen rood of wit is....
Eigenijk toch liefst wél een hip kleurtje... maar het is geen must....
Nou.... en dan klik je nog een keer... en hup...
De autowereld gaat voor je open....
En gaande je zoektocht krijg je dan meer noten op je zang hè...
Niet meer dan 75.000 km op de teller...
Oh ja... en een later bouwjaar dan die ik nu heb...
En dan blijft die wereld maar open gaan....
Maar dan opeens zegt iets in je 'DEZE'......
Nou ben ik geen held in auto's kopen...
Vroeger met scooters voor de kinderen wel maar met auto's is toch wat anders...
Ik contact dus mijn schoonzoon...
Ook hij vindt het een goede keuze...
Contacten maar en morgen ga ik met je mee zijn zijn woorden....
En dan die bibbers... dat het zo dichtbij komt...
Ik sta immers nog aan het begin van mijn rouwproces....
Ik moet van mijn lieve oude milka micraatje nog afscheid kunnen nemen hoor....
En de vorige eigenaar misschien ook nog wel..
Die vraagt immers elk jaar nog belangstellend of hij weer door de keuring is gekomen...
Ja zo'n autootje is mijn milka micraatje dus...
Zo geliefd dat zelfs de vorige eigenaar nog naar hem vraagt....
Het stoertste beste karretje ooit....
Oh en dan die pokke angst hè... dat dat nieuwe autootje je ook maar niet in de steek zal laten...
Dat hoopvolle bijgeloof dat alle Nissans die betrouwbaarheid maar zullen hebben...
Want ook de micra voor mijn milkaatje stond altijd weer klaar om me te vervoeren ... en toen zelfs naar heinde en verre ....
En ook die vorige eigenaar, mijn moeder, was zo dol op het autootje...
Van één geloof stap ik dan af dit keer...
Het is geen micra maar een pixo....
Maar goed.. voor de twee micra's had ik een Nissan Almere....
En ook die beviel....
Morgen maar eens verder kijken hoe het afloopt...
Wie weet... of niet....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten