22 februari 2022

 

Dag van:

Mijn gaspedaal en ik zijn geen vriendjes...

Ik hoop dat we dat in de verre toekomst nog wel gaan worden.... liever nog in de nabije toekomst zelfs.... maar vooralsnog is het haat en nijd ....

Daarbij zijn we allebei ook nog eens stronteigenwijs want hij doet niet wat ik wil en ik doe zeker ook niet wat hij wil...

Voorlopig zie ik ook geen toenaderingspoging tot stand komen ook...

Mijn benzinemeter speelt verstoppertje...

Ik kan het kreng niet vinden...

Heeft zich goed verstopt zullen we maar zeggen...

Ik heb dus geen idee of ik nog genoeg benzine heb...

En ik heb ook geen zin om te roepen "benzinemeter maak eens een geluidje, zoals ik vaker door als ik verstoppertje speel maar dan met de kinderen...

Ik vrees namelijk dat als de benzinemeter een geluidje gaat maken, dat het foute boel is....

Dan heb ik ook nog last van een dwarse ruitenwisser...

Bij mijn Micraatje was dat zo simpel.... maar deze wil precies de andere kant op...

En als ik doe wat ik vroeger deed dan gaat mijn achterruit sproeier aan...

Mij ruitenwisser en ik communiceren tegendraads...

In brei termen heet zoiets averechts...

En verder zit er een onmogelijk irritant betwetertje die mij constant in felgroen vertelt dat ik moet shiften....

Wat dat betekent moest Willem mij notabene uitleggen...

De weetal wil mij vertellen wanneer ik moet doorschakelen naar de volgende versnelling...

Maar het ding is niet goed bij z'n hoofd zo snel als die wil dat ik van 1 naar 2 naar 3 en verder moet...

Dan rij ik als een dweil als ik daarnaar luister....

Mijn les: schreeuw nooit te hard dat je een autootje van een oud vrouwtje wil....

Het enige waar ik erg happy mee ben is de radio...

Onzinnig alleen dat als je knopjes op de radio maakt, je die ook nog eens op het stuur zet....

Mijn stuur behoort een stuur te zijn en geen radio navigatiesysteem....

Maar verder... TOP!....

Verder dan dat kwam de relatie vandaag niet...

Voor ik het wist stond ik alweer bij school...

Waar je dan weer een beetje hoopt tussen alle oudjes te stralen met je nieuwe blik...

Laten nou alleen alle auto's dit weekend naar de wasstraat te zijn geweest...

Ze glommen allemaal als nieuw....

We nemen de dag door...

Maandag, dinsdag, woensdag, donderdag, vrijdag........

"Juf geen vakantie meer hoor"....

Nee jongen, dan komt het weekend...

"Die hoef ik ook niet meer "...

Ik snap ze ook wel...

Het is teveel vrij van het goede...

Is het geen lockdown, aangepast aanwezigheidsrooster, dan is het wel quarantaine..... is het geen weekend, dan is het wel vakantie....

Ik kom eerlijk gezegd ook niet meer in het ritme...

En ik merk dat je dat goed nekt...

Heb je net lekker de swung weer te pakken.... ben je enthousiast lessen aan het maken... komt de vakantie met sneeuw en zomerweer en zijn je gedachten allang weer van leuke lessen vertrokken...

We komen ook tot weinig vandaag...

De kinderen en wij zijn tam... mat... beetje uitgeblust....

En zo gaat die dag dan ook lichtelijk ongekruid en flauwtjes voorbij...

Naar huis willen ze dan ook weer niet...

"Kom ik morgen dan wel weer terug?"....

Ja kerel, morgen zijn we er weer...

Maar eigenijk weet ik dat niets zeker is...

Morgen kan wel weer anders zijn.... wie zal het zeggen in deze rare tijd....

Ik rij dus maar weer terug naar huis in mijn

tuinkabouter...

En krijg nou wat... wat betekenen die twee blokjes daar in het midden...?

Niks geen buut vrij..... ik heb je.... benzinemeter gevonden!!....

En volgens mij moet ik bij twee blokjes toch maar eens gaan tanken....

Meneer Peuge-ot verblijdt mij met het feit dat het knopje om de tankdop los te gooien op de gelijke plek zit als bij mijn Milka micraatje....

Ik ben de tuinkabouter dankbaar, klop hem op het dashboard en stap uit om te gaan tanken...

Euh......

Hè....?

Waar zit die tankdop dan....?

Maar natuurlijk meneer de dwarse gnoom.... dit zit aan de andere kant dan je gewend bent...

En de slang is te kort om erbij te kunnen....

Weer in de auto dus maar en de sjees keren....

Alsof dat nog niet genoeg is weigert mijn bankpasje dienst...

Tenminste... dat dacht ik....

Na vijf pogingen dat het scherm aangeeft dat ik het pasje er met een vloeiende beweging uit moet halen...ik doe niet anders stom ding.... staak ik mijn pogingen....

Maar dan valt het kwartje...

Mijn peuge-otjes kuren werken besmettelijk...

In een auto waar alles dwars, andersom krang , averechts, verkeert zit, doet mijn pasje gezellig mee...

Die heeft de spelregels door....

Laat ik het pasje eens omdraaien...

En ja hoor.... ik kan tanken...

En ja hoor.... ik heb ineens 8 blokjes vol....

Echt... die auto werkt als een paarse stier op mij...

Maar oh wat zal ik die stier gaan bedwingen...!

Ikke nieuwe eigenaar.....ikke baas.....!