15 december 2022

Dag van:

Een hevige RS uitbraak op school met allemaal ziekenhuisbedden in de schoolruimtes....

Het gebouw dat niet op ons gebouw lijkt....een ander gebouw is.... maar wel dezelfde verpleging heeft...

Een huis gaan kopen in Griekenland...mooi blauw...in de bergen.... en ik hou helemaal niet zo van bergen....

De makelaars die naar de school komen.... het vliegtuig moeten halen op tijd.... en ik die twijfel over de koop.....want hoe kom ik daar op de brommer....

De collega's die, uit viskraampje op het industrieterrein, baklava en dolma's willen behalve die ene die boreç wil....en ik dus weer terug kan....

Allemachtig, ik heb weer zo'n droom....

Gelukkig zorgt door droom er wel voor dat

ik vroeg wakker ben....

Ik doe mijn wireless oortje om journaal te luisteren in, maar kan hem ook direct weer uit doen want mijn collega beeldbelt....

De kleuters van mijn klas willen de juf zien...

Och jee, een juf in bed....

Ja dan is ze wel ziek....

En ik krijg wel honderd kusjes....

"WEET JIJ HET ADRES VAN....?".....hoor ik van beneden schreeuwen....

"EN VAN....?"....

Willem is adressen op de enveloppen aan het schrijven waar de nieuwe lichting bestelde schilderdichtjes in zitten die verstuurd moeten worden....

Het is weer zo'n ochtend.....

Dromen, telefoontje, Willem....

Laat ik maar gewoon mijn bed uitgaan...

Beneden staan twee poezen die toch eens even vier koude pootjes willen halen op de bevroren grond....

Als ik weg wil lopen kan ik weer terug want bevroren pootjes vinden ze toch maar niks....

"Kun jij op je telefoon bij je OneDrive, ik heb nog adressen nodig ....kopieer die even voor me in WhatsApp"....

De honden springen om me heen...

Ze willen een baas die met ze uit gaat en niet eentje die met zijn voetjes tegen de verwarming aan de keukentafel adressen zit te schrijven...

Willem neemt de honden mee....

RUST!!!.......

Kop koffie....vogeltjes kijken en checken of zo nog voer genoeg hebben....

En online een afspraak plannen voor de audicien...

Na vijf jaar mag ik eindelijk mijn oude gehoorapparaten vervangen...

En dat is dan ook hoog nodig....

28 December kan ik terecht...mooi zo....

Dan geniet ik er van het winterse schouwspel buiten...

Het ijs, de rijp, het bevroren laagje op de vlonder, de zon....

Verstilde, verijsde wereld.....

Het enige dat beweegt zijn de vogeltjes van tak op tak en de zon die steeds verder naar rechts gaat....

Het daagde in het oosten aan mijn linkerhand en straks valt het donker weer in aan mijn rechter....

Nog zes dagen en dan wordt het elke dag weer lichter....

"We gaan er wel even uit hoor"....

Ik kijk Willem aan..

Meent hij dat nou....?

Hij loopt de hele dag al te stressen over enveloppen en schilderdichtjes en of hij die en die en die niet vergeten is....

Mega stress over de generale repetitie voor een groot optreden zaterdag in Veenendaal met twee koren en een band....plus dat solo nummer....

Ik bedoel maar....hij heeft stress maar ik krijg het er ook van....

Maar....(even intro)....

Het mooie verschil van juf van een bovenbouwgroep of juf van een kleutergroep zijn is dat je de bovenbouw hooguit twee jaar hebt en dan van school laat gaan....

Als je ze uit je kleuterklas laat gaan dan heb je ze nog jaren binnen je eigen school om te volgen en groter te zien worden...

De overeenkomst is....je komt ze altijd wel ergens tegen...

Vandaag is er een kerstmarkt van

theatergroep 'Klare Taal' en 'Huis van de Wijk Triade'.....

Theater en creatief centrum voor mensen met een beperking....met heeeeeeeel veel oudleerlingen.....

Ik was er al van uitgegaan dat ik dat zou missen vandaag...

Willem druk...ik nog niet helemaal de oude...

Maar we gaan dus wél....

Toch nog wel gepaard gaande met een hoestbuitje als ik door het koude Elst loop....

Maar bij binnenkomst is alle hoest vergeten....Esmée, Danischa, Nadjesda, Lucas, Olivier, Martijn, Ragna, Jeroen, Angelique....de een na de andere omhelzing....de een na de andere natte zoen plakt op mijn wang...

En op een gegeven moment is het voor Willem niet meer mogelijk om in mijn buurt te komen...

We kijken elkaar over de hoofden aan...ik geef een knik met mijn hoofd naar rechts naar die mooie groene halve bol waar de kaars in staat....

Hij knikt meteen 'JA'....

Ik wring me, met veel ge-sorry naar mijn oudleerlingen, naar de tafel kunstwerken...

"Twaalf vijftig" zegt de vrouw achter de tafel...

En als ik "oké" zeg kijkt ze zo verbaasd dat ik denk dat dat bedrag al heel wat mensen heeft afgeschrokken....

Ik pak de prachtige bol en zij zegt "ik wilde hem nog even in een tasje doen"....

Ik geef de bol weer terug...

"Oh nee, we hebben toch geen tasjes" verontschuldigt ze zich....

Met de bol hoog houdend banen we ons een door de ruimtes, langs de mooie kaarsen....doe er maar twee....

En langs de prachtige oorbellen....doe ook maar dat paar....

Oké, deze waren door een professional gemaakt die het geld van vandaag ten doel stelt aan het theater en wijkhuis....

Na twintig minuten heb ik het alweer gehad...het theater optreden ten spijt....

We gaan...

Maar wat een heerlijk weerzien was het....

Wat zijn ze groot geworden en wat zijn ze goed bezig....

Het begint thuis al op 'a lot of Christmas' te lijken....

Kerststalletje in de walnotendop.... Wereldwinkel kerstengeltje.... Kevelaer

kandelaar....kaarsjes...en nu de prachtige halve bol.....

En ik weet niet welk gesternte er boven mij heerst maar vanavond alweer een akelig bericht.......het bericht van een naar ongeval met fatale afloop.....

De vader van een lieve collega....

Nu is het wel genoeg....!!

Ik wil weer gezellige lieve opbeurende berichtjes....

Met andere woorden.....als Willem vanavond generale repetitie heeft en om twaalf uur nog niet thuis is, slaat de bij mij de eigenlijk nooit aanwezige onrust wat betreft laat thuis komen, om in razend bezorgd worden....

Mede gevoed door berichten van ijzel (niet eens in dit deel van het land maar toch hè)....

In mijn hoofd spelen zich al compleet doem scenario's af....

Ik laad mijn telefoon alvast op voor het geval dat...

En net als ik denk 'ik ga de route rijden die hij altijd gaat, slaan de honden aan....

Willem is thuis....

En ik zeg als hij binnenkomt heel rustig "ging het goed schat?"....(gniffel)....