16 december 2022

Dag van:

"Mam kijk je uit buiten het is spekglad"...

Dat is het eerste wat ik lees als ik mijn ogen open heb...

In dit geval zit ik 'gelukkig' één uur en drie kwartier rijden van de melding af....

Op de Gelderse wegen valt het wel mee hoor ik in mijn 'oortje'.....

Al moeten we nog steeds wel alert blijven....

Maar heej.....ik hoef er niet uit vandaag....

"Ik ga!".....hoor ik Willem roepen...

Oh ja, hij wel....

Hij gaat naar de spreekbeurt van zijn kleindochter....en daarna naar een meeting en een etentje van de kerk....

Straat pastoraat noemt hij dat omdat er vluchtelingen, daklozen, eenzamen mee eten bij de zogenoemde ronde tafel maaltijd....

Gelukkig begint de lust tot werken bij mij

ook weer ietsje te kriebelen...

Ik vul de werkzaamheden voor volgende week aan in het rooster op de yurl....

Ik check mijn mail....

Dan toch weer dat gevoel van....oh jee, melding; evaluaties OPP's komt eraan, meteen ook de doelen checken, maandag overleg therapeuten, dinsdag overleg ouder, woensdag overleg multi culturele taal klas, donderdag kerstviering....

Het komt als een tornado op je af...

En nee, ik ben niet overwerkt.... noch heb ik een burnout....integendeel zelfs...Ik hou van mijn werk....ik ben alleen blij dat ik nu de afgelopen week even letterlijk weer lucht in de longen kreeg en diep van binnen zit dan toch weer dat ietsepietsie angst niet direct weer je grens over te gaan om die benauwdheid weer in te duiken....

Toch aan Willem gisteren maar verteld dat ik best wel bezorgd was over zijn later thuiskomen...

En dan hebben we daar Willem weer hoor....

Om de vijf minuten krijg ik nachtelijke berichtjes "ik ben thuis hoor!"....

Zelfs een filmpje waarin hij zichzelf in huis aan het zoeken is en vindt....

Hij is knettergek....

Vandaag, tenminste de momenten dat hij er even is of net binnenkomt om al gauw weer te vertrekken, blijft hij in zijn rol....

"Ik ben thuis hoor!".....

Willem zal het nooit (af)leren.....

Gelukkig maar.....

Echter, nou hij weer weg is, is het nu wel zó rustig dat ik de digitale uitvoering van zijn eigen geschreven verhaal....zeg maar minimusical met alleen Willem als verteller en veel....heel veel.... digitale ondersteuning, voor de kerstnacht dienst kan maken....

En wauw wat leer ik daar veel van vandaag....

Audio weghalen, filters plaatsen, tekst over beelden laten meelopen, andere muziek onder een bestaand filmpje plaatsen en effecten aanbrengen....

Best trots op....

Dit wordt kerstnacht echt wel een hit waar iedereen nog lang over zal napraten....

Als toegift maak ik nog een muzikale kerstwens....van Willems gefloten 'stille nacht heilige nacht' in een speciale uitvoering....

Lang geleden voor mijn gevoel dat ik weer zoveel digitaal bezig was....

Nu merk je ook pas hoe gedigitaliseerd onderwijs en de rest van je wereld is geworden....

Mijn ogen zien bij wijze van spreken langer een beeldscherm dan live beelden...

Tja, dat ontdek je pas als je thuis zit en zo heerlijk naar buiten kan gaan zitten kijken....

"Zullen we Rob de Nijs zijn

afscheidsconcert kijken?" vraagt Willem bij thuiskomst s avonds....

Dat wordt dan de tweede keer dat ik een stukje jeugd afsluit....

Gisteren keek ik immers in mijn eentje...

Mijn jeugdheld.....samen met mijn lagere school vriendinnetje van je zakgeld lid van de fanclub worden...

Je daar weer een paar jaar later diep over schamen....

Maar toch altijd dat jeugdsentiment bewaard en de teksten van zijn liedjes moeiteloos onthouden....

"Ja is goed hoor" antwoord ik Willem.....

Herinneringen zijn er immers voor altijd.....zo vaak als je wilt.....